Piosenka „P.I.M.P.” 50 Centa, pierwotnie wydana jako czwarty singiel z jego debiutanckiego albumu Get Rich or Die Tryin’ 24 czerwca 2003 roku, jest bezkompromisową deklaracją niezależności finansowej i dominacji w relacjach międzyludzkich, ubraną w archetyp "alfonsa" (pimp). Utwór, wyprodukowany przez Mr. Portera z D12 i zmiksowany przez Dr. Dre, wyróżnia się charakterystycznym brzmieniem stalowych bębnów, które nadają mu karaibski, niemal reggae'owy charakter, co czyni go unikalnym w ówczesnym hip-hopie. Co ciekawe, ten sam bit został wcześniej odrzucony przez D12 jako „zbyt dziwny”.

Centralnym przesłaniem utworu jest odmowa bycia wykorzystywanym finansowo przez kobiety. Refren „I don't know what you heard about me / But a bitch can't get a dollar outta me / No Cadillac, no perms, you can't see / That I'm a motherfuckin' P.I.M.P.” jasno określa ten motyw. 50 Cent odrzuca tradycyjne atrybuty "alfonsa" lat 70. – jak Cadillac czy trwała ondulacja – redefiniując pojęcie "pimp" na własne warunki, gdzie dominacja opiera się na umyśle, sprycie i kontroli finansowej, a nie na materialnych podarkach czy wyglądzie.

W pierwszej zwrotce 50 Cent opisuje kobietę w klubie, tańczącą dla pieniędzy, zafascynowaną luksusowymi markami jak Gucci, Fendi czy Prada. Podkreśla, że podczas gdy inni mężczyźni płacą za jej fantazje, on sam uwodzi ją swoim „G man” (uliczną charyzmą i sprytem), a po godzinie ma ją w motelu. Wyraźnie zaznacza, że nie interesuje go ani seks dla przyjemności („I ain't that nigga trying to holla cause I want some head”), ani romantyczne podboje, lecz wyłącznie zysk finansowy („I'm that nigga tryin' to holla cause I want some bread”). Jego postawa jest cyniczna i instrumentalna; kobieta ma „hit the track, catch a date, and come pay the kid” (iść na ulicę, znaleźć klienta i przynieść mu pieniądze). To podkreśla jego rolę jako "lalkarza", kontrolującego relacje oparte na pieniądzach.

W hip-hopie początku XXI wieku, archetyp "pimp" był szeroko obecny, czerpiąc z tradycji literatury czarnej (jak Iceberg Slim) i filmów blaxploitation z lat 70.. Pimp był często symbolizowany jako postać sprytna, elokwentna i zdolna do osiągnięcia bogactwa i sukcesu w trudnym środowisku, niekoniecznie poprzez przemoc fizyczną, ale dzięki „wit and guile” (dowcipowi i przebiegłości). Jak zauważa S.H. Fernando, „jedną szczególną cechą, którą dzielą alfonsi i raperzy, jest ich biegłość w słowach”. W tym kontekście, raperzy sami stają się "alfonsami", sprzedając swoją sztukę i wizerunek publiczności, co stanowi formę autoeksploatacji i autopromocji.

W remiksie utworu, który stał się wersją używaną w oficjalnym teledysku i cieszył się ogromną popularnością, do 50 Centa dołączają Snoop Dogg oraz członkowie G-Unit, Lloyd Banks i Young Buck. Teledysk w humorystyczny sposób przedstawia 50 Centa, który staje przed "Pimp Legion of Doom", na czele której stoi Snoop Dogg, i zostaje przyjęty do ich grona po zademonstrowaniu swojego "Magic Stick" (magicznej laski).

Snoop Dogg, z jego ugruntowaną personą "playera" i "pimp", idealnie wpasowuje się w tę narrację. Jego zwrotka wzmacnia ten wizerunek, odwołując się do jego "pimp hand" i podkreślając, że "pimping" nigdy nie umrze. Chwali się swoimi "dwunastoma kawałkami [kobietami] i setką dziwek u boku", oraz międzynarodową sławą i lokalnym szacunkiem. Jego wersy malują obraz pewnego siebie, doświadczonego "playera", który od lat utrzymuje swoją pozycję w grze.

Lloyd Banks i Young Buck, jako członkowie G-Unit, kontynuują ten temat, prezentując swoją własną wersję "pimpingu". Banks przedstawia się jako „P-I-M-P G-A-N-G-S-T-E-R”, podkreślając, że choć jest młody, nie jest naiwny. Mówi o zarabianiu pieniędzy („I'm a guerrilla for scrilla”) i tym, że jego kobiety są zadowolone nawet z "Mickey D's" (McDonald's), o ile przynoszą mu zyski. Young Buck rozszerza perspektywę na Południe, wspominając o oldschoolowych samochodach i futrach, i zachęca innych, mówiąc: „You got pimp potential, you're might could be one, G-UNIT”. Wszyscy raperzy w utworze podkreślają swoją zdolność do kontrolowania sytuacji i generowania zysków, niezależnie od środków.

Piosenka odniosła znaczący sukces komercyjny, osiągając 3. miejsce na liście Billboard Hot 100, 1. miejsce na Hot Rap Tracks i 2. miejsce na Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks. Została również certyfikowana potrójną platyną przez RIAA. Finałowe słowa 50 Centa w outro, „they say I talk a lil' fast, but if you listen a lil' faster / I ain't got to slow down for you to catch up, BITCH”, stanowią kulminację jego aroganckiej pewności siebie i obojętności wobec krytyków czy tych, którzy nie nadążają za jego tempem. Interpretacja "P.I.M.P." ukazuje złożony obraz męskiej postawy w hip-hopie, gdzie władza, manipulacja i pogoń za bogactwem stają się kluczowymi elementami tożsamości. Utwór nie tylko gloryfikuje ten styl życia, ale również ukazuje mechanizmy przetrwania i wspinaczki po szczeblach drabiny społecznej w miejskiej dżungli. W kontekście kulturowym, piosenka ta uosabia trend "pimpingu", który w początkach XXI wieku przeniknął do głównego nurtu, wpływając na muzykę, filmy i modę.