Interpretacja Szczęście - Zakopower i Bela Komoszyńska (Sorry Boys)

Utwór „Szczęście” to wyjątkowa współpraca folkowo-rockowego zespołu Zakopower z charyzmatyczną wokalistką Belą Komoszyńską z grupy Sorry Boys. Piosenka, będąca pierwszym z trzech duetów otwierających swoisty tryptyk, ukazała się jako część rozszerzonej prezentacji materiału z ósmego albumu Zakopower, „Widzialne | Niewidzialne”, wydanego w listopadzie 2022 roku. Sebastian Karpiel-Bułecka zaprosił do nagrania „Szczęścia” Belę Komoszyńską, a jej „piękny, dojrzały wokal i interpretacja” miały na celu ułatwienie odbiorcom zrozumienia głębszego sensu utworu. Co więcej, artystka świetnie poradziła sobie z partią śpiewaną gwarą podhalańską, co dodatkowo podkreśla unikatowy charakter tej kooperacji.

Tekst piosenki, którego autorem jest Bartłomiej Kudasik, a muzykę skomponował Mateusz Pospieszalski, to poetycka opowieść o nieustannej podróży i poszukiwaniu głębokich wartości. Rozpoczyna się od uniwersalnego obrazu ludzkiego życia jako niekończącej się wędrówki: „Przeszliśmy świat w poprzek i wzdłuż, na stopach pył nieskończonych dróg”. Podkreśla to odwieczne dążenie człowieka do odnalezienia czegoś istotnego – „miłości i siebie”. To poszukiwanie jest nie tylko fizyczne, ale i duchowe, odzwierciedlając pragnienie samoświadomości i autentycznych relacji.

Kolejne wersy, „Im dalej w las, tym więcej drzew, im więcej dni, tym jest trudniej biec”, doskonale oddają trud i złożoność życiowej drogi. Metafora lasu symbolizuje narastające wyzwania i zawiłości, z jakimi mierzymy się w miarę upływu czasu. Pomimo zmęczenia i piętrzących się przeszkód, wciąż obecna jest nadzieja, wyrażona w powtarzającym się refrenie: „Może nam się uda spotkać znów. Może się jeszcze kiedyś szczęście nam przydarzy – złapiemy je ostrożnie, tuląc twarz do twarzy...”. To pragnienie bliskości, intymnego kontaktu i ponownego odnalezienia utraconego bądź jeszcze niepoznanego szczęścia, jest osią utworu. Wyrażenie „tuląc twarz do twarzy” sugeruje głęboką, prawdziwą i bezwarunkową bliskość, będącą zwieńczeniem wszelkich poszukiwań.

Jak podkreśla Sebastian Karpiel-Bułecka, utwór ten, podobnie jak towarzyszący mu teledysk, dotyczy fundamentalnej potrzeby drugiego człowieka w życiu – do miłości, przyjaźni, wspólnego przeżywania i doświadczania. Wokalista Zakopower zaznacza, że „otwarcie się na innych buduje nas jako ludzi, a każda napotkana osoba, każda przeprowadzona rozmowa zmienia nas na zawsze”. To klucz do interpretacji „Szczęścia” – prawdziwe spełnienie i odnalezienie siebie jest możliwe tylko w relacji z drugim człowiekiem. W teledysku do utworu Sebastian Karpiel-Bułecka zaprosił swoich bliskich – żonę Paulinę Krupińską, przyjaciół oraz kolegów z zespołu z rodzinami, a także Belę Komoszyńską z jej życiowym partnerem, Tomkiem Dąbrowskim, co dodatkowo wzmacnia przesłanie o wartości relacji międzyludzkich.

Wkomponowana w tekst partia śpiewana gwarą podhalańską: „Ej, na téj długiéj dródze, na téj naséj ceścié, ej, niekze, Panié Boze, siejé sie nám scénścié!” stanowi autentyczną, niemal modlitewną prośbę o łaskę szczęścia. Jest to głębokie zakorzenienie w tradycji i duchowości, które dodaje piosence szczególnego, metafizycznego wymiaru. Cały tryptyk, którego „Szczęście” jest częścią, opisywany jest jako „metafizyczna podróż przez czasy i ludzkie losy, opowieść o przenikaniu się przeszłości z teraźniejszością, świata materialnego z duchowym”, poruszająca uniwersalne wartości, takie jak miłość, radość, wiara i przemijanie.

Zakończenie piosenki, powtarzające frazę „Z miłością do twarzy...”, zamyka krąg poszukiwań i utwierdza w przekonaniu, że ostatecznym szczęściem jest miłość. To właśnie w niej odnajdujemy pełnię, sens i prawdziwe spełnienie na „nieskończonych drogach” życia. Utwór „Szczęście” to zatem porywające zaproszenie do refleksji nad własną podróżą, odwagą w poszukiwaniu i nadzieją na odnalezienie tej jednej, najważniejszej rzeczy – miłości, która jest źródłem wszelkiego szczęścia.