Interpretacja Dreams (Fleetwood Mac cover) - Years & Years

Utwór "Dreams" zespołu Fleetwood Mac, pierwotnie wydany w 1977 roku na kultowym albumie Rumours, to klasyczna ballada o rozstaniu, napisana przez Stevie Nicks w odpowiedzi na jej rozpadający się związek z Lindseym Buckinghamem, gitarzystą zespołu. Utwór stał się jedynym numerem jeden Fleetwood Mac na liście Billboard Hot 100. W swojej interpretacji tego ponadczasowego hitu, brytyjski zespół Years & Years, a w zasadzie jego lider Olly Alexander, tchnął w piosenkę nowe życie, nadając jej elektro-popowy wymiar i osobistą głębię. Chociaż Years & Years funkcjonowało jako trio do 2021 roku, kiedy to stało się solowym projektem Olly'ego Alexandra, jego wokal i osobista perspektywa zawsze stanowiły serce ich twórczości.

Wersy otwierające, "Now here you go again, you say you want your freedom / Well, who am I to keep you down?", od razu ustanawiają narrację rezygnacji i niechęci. Podobnie jak w oryginale Nicks, Alexander śpiewa o akceptacji decyzji drugiej osoby, nawet jeśli wiąże się to z bólem. Jednak w kontekście Olly'ego, artysty otwarcie mówiącego o swojej tożsamości queer i doświadczeniach związanych z miłością i złamanym sercem, te słowa nabierają dodatkowego ciężaru. Wolność, o którą prosi partner, może być interpretowana nie tylko jako odejście od związku, ale również jako poszukiwanie własnej ścieżki, która nie zawsze jest zgodna z oczekiwaniami społecznymi. Alexander często porusza tematy zranienia i bycia "deptanym" w relacjach, co odzwierciedla jego osobiste zmagania, co przyznawał w wywiadach dotyczących innych utworów, takich jak "King".

Przesłanie "But listen carefully to the sound of your loneliness" to ostrzeżenie, które w wykonaniu Years & Years staje się jeszcze bardziej przejmujące. Syntezatorowe tło i eteryczny wokal Alexandra sprawiają, że to uczucie samotności jest niemal namacalne. Sekwencja "Like a heartbeat drives you mad / In the stillness of remembering what you had / What you lost, what you had, what you lost" doskonale oddaje cykl rozpamiętywania i żalu. Pulsacyjny rytm piosenki, charakterystyczny dla electropopu Years & Years, wzmacnia poczucie, że te wspomnienia są niczym natrętne bicie serca, nie dające spokoju.

Kluczowe wersy refrenu, "Thunder only happens when it's raining / Players only love you when they're playing", to metaforyczna mądrość. Deszcz (życiowe trudności) przynosi burze (ból), ale jednocześnie oczyszcza. "Gracze", którzy kochają tylko "kiedy grają", to symbol powierzchowności i ulotności uczuć. Years & Years, ze swoją wrażliwością, przekłada te obserwacje na uniwersalne doświadczenie zawodów miłosnych, które w kontekście queerowych relacji Olly'ego może odnosić się do dodatkowych warstw niezrozumienia czy odrzucenia. Wers "Ooh women, they will come and they will go / When the rain washes you clean, you'll know, you will know" w wykonaniu Alexandra, oczywiście, nabiera płynniejszej, bardziej genderowo neutralnej perspektywy, skupiając się na przemijalności relacji w ogóle, a niekoniecznie tylko tych heteronormatywnych. To "wiedzenie", które przychodzi po "oczyszczeniu", to moment klarowności i uzdrowienia, będący powracającym motywem w twórczości Years & Years, często łączącym się z poszukiwaniem samoakceptacji i siły.

Część "Now here I go again, I see the crystal visions / I keep my visions to myself" nawiązuje do słynnych "kryształowych wizji" Stevie Nicks, jej intuicyjnych, niemal proroczych przeczuć. W interpretacji Alexandra, to trzymanie wizji dla siebie może oznaczać ochronę własnej wrażliwości i wewnętrznej prawdy w obliczu rozczarowania. Pytanie "Have you any dreams you'd like to sell? / Dreams of loneliness" brzmi niemal sarkastycznie, sugerując, że pościg za "wolnością" może prowadzić do pustki. Jest to gorzkie podsumowanie, które doskonale pasuje do emocjonalnego stylu Years & Years, który łączy w sobie melancholię z taneczną energią.

Years & Years wykonali ten cover między innymi podczas sesji w BBC Radio 2 Breakfast Show w 2018 roku, co pokazuje, jak często ich interpretacje znanych utworów zyskiwały uznanie i były okazją do zaprezentowania ich unikalnego stylu. Olly Alexander wielokrotnie podkreślał, że choć ich muzyka często jest taneczna, zawsze stara się zachować w niej "serce" i osobiste doświadczenia, co doskonale widać w tym wykonaniu "Dreams". Ich zdolność do reinterpretacji klasyków, nadając im współczesne, elektropopowe brzmienie, jednocześnie zachowując emocjonalną głębię oryginału, jest jednym z ich znaków rozpoznawczych, co udowodnili także w przypadku innych coverów, jak np. "Toxic" Britney Spears. W ten sposób Years & Years nie tylko oddali hołd jednemu z największych utworów w historii muzyki, ale także uczynili go swoim własnym, wplatając w jego tkaninę własne doświadczenia i artystyczną wrażliwość.