Utwór „Little Violence” autorstwa Waterparks, pochodzący z ich debiutanckiego albumu Double Dare z 2016 roku, jest ognistą deklaracją niezależności i bezpardonową odpowiedzią na realia branży muzycznej oraz krytykę, z którą zespół musiał się zmierzyć w początkach swojej kariery. Frontman Awsten Knight często pisze teksty w sposób niezwykle szczery, co, jak sam przyznał w wywiadach, bywało nawet „zbyt szczere”, ale spotkało się z pozytywnym odbiorem, utwierdzając go w przekonaniu, że uczciwość jest najlepszą drogą, nawet jeśli jest niewygodna.

Początek piosenki, „I'm sick of handshakes with fake ass band guys” oraz „My friends and I are mad, We're mad all the time”, od razu ustawia ton frustracji i gniewu skierowanego w stronę fałszywych relacji i powierzchowności w świecie muzyki. Jest to wyraz zmęczenia obłudą, którą zespół napotkał w branży. Dalej, linijki „Where were you last year / Before we hit the high gear / When nobody cared?” doskonale oddają cynizm, z jakim zespół podchodzi do osób, które zaczęły interesować się Waterparks dopiero po ich sukcesie. Zespół, szybko wschodzący na alternatywnej scenie, z pewnością doświadczył tego typu "przyjaciół".

Refrenowe „These copycats are getting, getting feral now / We're building sandcastles out from their ashes now” to mocne uderzenie w plagiatorów i naśladowców. Waterparks postrzegali siebie jako innowatorów, a tych, którzy próbowali kopiować ich styl, widzieli jako godnych pogardy, z których popiołów sami budują coś nowego i trwałego. Jest to metafora dominacji i kreatywnej destrukcji, gdzie zespół nie tylko odrzuca krytykę, ale aktywnie przekształca ją w paliwo dla własnego rozwoju.

Awsten Knight odnosi się również do krytyki swojego brzmienia, śpiewając: „They say I went soft while going harder / I just shot my horizons out much farther”. Ten fragment odpowiada na zarzuty, że ich muzyka stała się „bardziej pop niż pop-punk” i „poszła w stronę łagodności”. Knight kontruje, sugerując, że nie poszedł na ustępstwa, lecz rozszerzył swoje artystyczne horyzonty, idąc naprzód, podczas gdy inni postrzegali to jako „zmiękczenie”. To pokazuje determinację zespołu w eksplorowaniu nowych brzmień i odrzucaniu ograniczeń gatunkowych.

Linie takie jak „I still think it's dumb I need to strain when I sing / Or else dudes won't like me 'cause "it's just not their thing" (fuck you)” i „I wanna be a sellout just to piss y'all off / While AbsolutePunk's sucking off beard-punk songs” to bezkompromisowa krytyka presji na konformizm w ramach gatunku. Wyraża frustrację z powodu oczekiwań, że musi śpiewać w określony sposób, aby zadowolić męską publiczność czy krytyków. Odniesienie do „AbsolutePunk” i „beard-punk songs” jest ironicznym, agresywnym pstryczkiem w nos dla tych, którzy reprezentują konserwatywne podejście do punka, odrzucając wszystko, co nie pasuje do ich wąskich definicji. Zespół deklaruje tu chęć sprzedania się (w sensie komercyjnym) jedynie po to, by zirytować purystów, co jest aktem czystej, artystycznej rebelii.

Mostek piosenki wprowadza chwilę introspekcji i wrażliwości, kontrastując z ogólnym tonem buntu: „Sometimes when I'm writing I forget that I'm cold / Until the ice runs up my hands and then I'm froze / But by then it's all too late and I forget what I know”. Te słowa mogą odzwierciedlać izolację i wyzwania związane z procesem twórczym, gdzie intensywność emocji i ciężka praca mogą prowadzić do wyczerpania. Jednakże, dalej w mostku pojawia się jasne odniesienie do osoby, która stanowi dla Awstena źródło uziemienia i spokoju: „Sometimes when I'm with you I remember to slow down / To take a breath and let these people stay floor bound / 'Cause I don't need anything the way that I need you”. To pokazuje, że mimo całej zewnętrznej agresji i buntu, istnieje w życiu wokalisty osoba lub relacja, która pozwala mu na oderwanie się od presji i odnalezienie równowagi. Awsten Knight wielokrotnie wspominał o tym, że lubi tworzyć utwory, które mają "szczęśliwe brzmienie z tekstami o smutnym przesłaniu" lub odwrotnie, co tworzy "popieprzoną paletę emocjonalną".

Zakończenie piosenki to ponowne, ostateczne potwierdzenie ich pozycji: „So get the fuck back / I said I'm stealing rock back / So take off with your snapback / Before you get knocked flat”. Linia „I said I'm stealing rock back” jest bezpośrednim hołdem dla Donald Glovera (Childish Gambino) i jego utworu „Lights Turned On” z albumu Camp, gdzie również pojawia się podobne zdanie. To podkreśla, że Waterparks nie tylko bronią swojej przestrzeni w rocku, ale aktywnie ją odzyskują od tych, którzy, zdaniem zespołu, nie zasługują na to miano. „Little Violence” to zatem punkowa hybryda z elektroniką, pełna krzyczanych wokali Awstena, stanowiąca manifest bezkompromisowej postawy i artystycznej wizji Waterparks.