Utwór "Plum Island" z debiutanckiego albumu Waterparks, Double Dare z 2016 roku, jest intrygującą podróżą w głąb umysłu Awstena Knighta, wokalisty zespołu, pełną autoironii, frustracji i zaskakującej wrażliwości. Od samego początku piosenka manifestuje charakterystyczne dla Waterparks dążenie do przekraczania gatunkowych granic, co Awsten Knight wielokrotnie podkreślał w wywiadach, mówiąc, że chce reinventować siebie i unikać bycia ograniczonym przez pop-punk. Zaczynając od deklaracji "I wanna live life with heavy '11 vibes / We didn't have approval before label signs / Multiple times", Knight odwołuje się do wczesnych lat kariery, zanim zespół zyskał szersze uznanie, podkreślając autentyczność i niezależność, która towarzyszyła im od początku. Dalej, "I can't wait for the complaints / About cut vocals and pop / 'Cause y'all are stuck in the past / And I've got a crystal ball" wyraża jego świadome odrzucenie oczekiwań purystów i gotowość na krytykę za eksperymentowanie z popowymi brzmieniami i nietypowymi produkcjami wokalnymi. Jest to zuchwałe ogłoszenie jego wizjonerskiego podejścia do muzyki, z czym zespół jest konsekwentny, mieszając elementy popu, elektroniki i punka.

Kolejny fragment, "Nobody wants to hear you cry about your breakup, so drop it" to nic innego jak meta-komentarz na temat oczekiwań słuchaczy i powtarzających się motywów w twórczości artystów. Knight zbywa tę sugestię z wyraźnym znużeniem ("Well, that's fine too because I'm fucking sick of talking about it"), co świadczy o jego potrzebie eksplorowania szerszego spektrum tematów. Przejście do "Let's talk about shows and ghosts and shows and clothes designs and shows and shows..." ukazuje jego chęć skupienia się na innych, często bardziej fantazyjnych lub twórczych aspektach życia i kariery, niż na wciąż wałkowanych osobistych dramatach. Jest to typowe dla Awstena, który słynie z pisania szczerych i uderzających tekstów, często zestawiając je z radosnymi melodiami, tworząc "popieprzoną paletę emocjonalną".

Refren "See, I'm like you without good moods and / My cave's my room where I'll cave too / Yeah, I'm like you without good moods / And you'll be sorry when you come to / Lose your mind" to głębokie wyznanie wspólnej melancholii i poczucia izolacji. "My cave's my room where I'll cave too" sugeruje dobrowolne wycofanie się, stając się metaforą osobistej przestrzeni, która jednocześnie jest schronieniem i pułapką. Odzwierciedla to introspekcyjną naturę Awstena, który często tworzy w samotności, choć stał się bardziej otwarty na współpracę. Groźba "And you'll be sorry when you come to / Lose your mind" może być ostrzeżeniem, że głębsze poznanie jego perspektywy prowadzi do utraty zmysłów, lub po prostu odnosi się do intensywności jego wewnętrznego świata, którym dzieli się ze słuchaczami.

W dalszych wersach, "I treat walking the plank / Like I'm jumping off a diving board" to obraz, który sugeruje niekonwencjonalne podejście do zagrożenia lub trudnych sytuacji. Zamiast lęku, jest w nim pewna brawura, niemal akceptacja niebezpieczeństwa. "Listening to 'The Latest Plague' / I breathe nostalgia until I'm bored" jest ciekawym odniesieniem, które może symbolizować zarówno konkretny utwór (jako część wewnętrznego "lore" Waterparks, Awsten często odwołuje się do innych piosenek czy epok w swojej twórczości), jak i ogólne zmęczenie powtarzaniem przeszłości. To potwierdza jego niechęć do stania w miejscu i ciągłe poszukiwanie nowości. Jednocześnie wyraża obawę przed pełnym zaangażowaniem: "I can't just give a love song / Without a bitter aftertaste / I'm afraid to dive headfirst / And crack my brain out of its cage". To przyznanie się do trudności w pisaniu szczerych, pozbawionych goryczy utworów o miłości oraz lęk przed zranieniem i pełną ekspozycją emocjonalną.

Kwestia komunikacji i żalu pojawia się w sekcji "It's harder than it should be / For me to be straightforward / Like even when I did / I couldn't tell her I adored her". Ten fragment ujawnia osobistą walkę z otwartością i wyrażaniem uczuć, nawet gdy jest taka szansa. Przyznaje się do błędów i żałuje, że jest już za późno, co nadaje piosence melancholijny ton. Awsten Knight znany jest z tego, że w swoich tekstach jest niezwykle szczery, nawet jeśli bywa to niekomfortowe.

Ostatnia część, powtarzająca się niczym mantra, stanowi emocjonalny rdzeń piosenki: "I could live on a life raft next to you / I would swim if it keeps me close to you / If you fall I'll swim right back to you / I could live on a life raft next to you". To deklaracja niezwykłej lojalności i oddania, pragnienia bliskości i wsparcia, niezależnie od okoliczności. Kontrastuje to z wcześniejszymi obawami o wrażliwość, ukazując, że mimo lęków, wciąż istnieje głęboka potrzeba autentycznej więzi.

Finalne wersy: "I've been building this island every day / Waiting for the right time to get away / Every day, I'm more numb to the Sad Game / So I'll just live on this island until I break" rzucają światło na tytułową Plum Island. Plum Island to rzeczywista wyspa barierowa u wybrzeży Massachusetts, znana z plaż i bagien, która w przeszłości bywała zarówno miejscem spokoju, jak i izolacji, a nawet niebezpieczeństw. W kontekście utworu staje się metaforą osobistego sanktuarium, ucieczki lub wręcz pułapki, którą narrator buduje dla siebie. Jest to miejsce, gdzie może się schronić, odcinając się od "Sad Game" – terminu, który pojawia się również w "lore" Waterparks, oznaczającego prawdopodobnie zmagania z przemysłem muzycznym, negatywnymi komentarzami fanów lub po prostu trudnościami życiowymi. Narastające znieczulenie na "Sad Game" (codzienne staje się "more numb") sugeruje proces adaptacji do bólu, aż do momentu, gdy "until I break" wskazuje na nieuchronność załamania, nawet w tym pozornie bezpiecznym azylu. Cała piosenka to misterna mieszanka typowego dla Waterparks dystansu, autoironii i surowej, intymnej szczerości, która rezonuje ze słuchaczami, nawet jeśli Awsten Knight pisze przede wszystkim dla siebie.