Interpretacja Blonde - Waterparks

Tekst piosenki "Blonde" zespołu Waterparks, wydanej na albumie "Entertainment" w 2018 roku, to emocjonalna i wielowymiarowa podróż w głąb psychiki wokalisty Awstena Knighta, naznaczona wewnętrznym konfliktem, presją sławy i poszukiwaniem stabilizacji. Centralnym motywem utworu jest deklaracja: „I go blonde when I'm sad” (Robię się blond, kiedy jestem smutny). Awsten Knight często zmienia kolor włosów, co stanowi dla fanów i dla niego samego sposób na oznaczanie różnych er i stanów życiowych. Blond włosy, kojarzone zazwyczaj z beztroską i zabawą, w kontekście tego utworu stają się paradoksalnie symbolem smutku i utraty motywacji, co jest celowym odwróceniem stereotypu, że „blondynki mają więcej zabawy”.

W pierwszych wersach Awsten przyznaje, że „Blew motivation I had / To make my still beating-something / Not hurt that bad” (Rozwiałem motywację, którą miałem, żeby moje wciąż bijące coś / Nie bolało tak bardzo). To wyznanie głębokiego przygnębienia i niemożności radzenia sobie z bólem emocjonalnym, być może związanym z depresją. Artysta wielokrotnie mówił o swoich zmaganiach z tą chorobą, a także o tym, jak terapia pomogła mu radzić sobie z nią. W tym okresie brak motywacji i poczucie osamotnienia są potęgowane przez rozłąkę z domem: „Haven't been home in some months / I haven't loved myself” (Nie byłem w domu od miesięcy / Nie kochałem siebie). Poczucie bycia obserwowanym i ciągła ekspozycja na media społecznościowe, gdzie "przyjaciele online wyglądają, jakby potrzebowali pomocy", dodatkowo pogłębiają poczucie alienacji.

Refren „At least it's all about you / I think the blondes are done with fun / We're all too cool for fun” (Przynajmniej wszystko kręci się wokół ciebie / Myślę, że blondynki skończyły z zabawą / Wszyscy jesteśmy zbyt fajni na zabawę) jest sarkastycznym komentarzem do publicznego wizerunku zespołu i jego członków. Awsten Knight opowiadał w wywiadach, że tekst utworu „Blonde” powstał z czterech różnych piosenek, które napisał w okresie, gdy był wyczerpany trasą koncertową i przytłoczony faktem, że ludzie zaczęli go rozpoznawać. Czuł się wtedy chory i pragnął wrócić do domu. To wskazuje na presję bycia publiczną osobą i utratę prywatności, o której śpiewa: „I never wanted to be thinking this loud / I wanted privacy, routine and everything between / While they're just finding me out” (Nigdy nie chciałem myśleć tak głośno / Chciałem prywatności, rutyny i wszystkiego pomiędzy / Podczas gdy oni dopiero mnie odkrywają).

W drugiej zwrotce pojawia się kontrastujący motyw: „I go blue when I've had / A blink at home to breathe” (Robię się niebieski, kiedy mam / Chwilę w domu, żeby odetchnąć). Niebieski kolor włosów był znakiem rozpoznawczym Awstena na początku kariery Waterparks i symbolizuje dla niego okres życia w Houston, kiedy mieszkał w domu i nie miał jeszcze tak intensywnego życia w trasie. To odniesienie do utworu „Crave” i pragnienia ucieczki, które jednak ewoluowało: „I used to crave a getaway / Now I don't wanna leave” (Kiedyś pragnąłem ucieczki / Teraz nie chcę wyjeżdżać). Po miesiącach rozłąki z domem i poczuciu samotności, dom staje się bezpieczną przystanią, miejscem, którego już nie chce opuszczać. W tym fragmencie piosenki pojawia się refleksja nad przeszłością: „I didn't love myself / Before we sold out shows / Before I needed help” (Nie kochałem siebie / Zanim wyprzedawaliśmy koncerty / Zanim potrzebowałem pomocy). Sugeruje to, że mimo sukcesu, jego osobiste zmagania trwały, a sława nie przyniosła ukojenia.

Most w piosence, „I'm falling from my couch across these states for you / I feel trapped in contracts / I'm depressed, tied in gift wrap / I'm seconds from bottles / When these seconds feel awful / But now I don't for you (you)”, to kulminacja wewnętrznego cierpienia. Awsten Knight wyraża poczucie uwięzienia w kontraktach i depresji, opisując siebie jako „zawiniętego w ozdobny papier”, co może sugerować, że jego depresja jest ukryta pod fasadą. Groźba ucieczki w nałogi („I'm seconds from bottles”) jest jednak powstrzymywana przez wspomnianą „ty” osobę. W kontekście wywiadów i teorii fanów, wiele wskazuje na to, że tą osobą jest Ciara, ówczesna dziewczyna Awstena, która często była inspiracją dla jego piosenek. Ona jest przedstawiona jako „my world devastator” (niszczyciel mojego świata), co jest paradoksalnym określeniem osoby, która jednocześnie jest kotwicą i źródłem stabilności, zapobiegającym całkowitemu upadkowi. Dzięki niej, mimo trudności, artysta znajduje siłę, by nie ulec negatywnym impulsom. Całość utworu to intensywny portret artysty zmagającego się z własnymi demonami, jednocześnie próbującego odnaleźć sens i wsparcie w relacjach międzyludzkich i akceptacji swojego skomplikowanego, publicznego „ja”.