Interpretacja Witch - VIVINOS

Utwór „Witch” autorstwa VIVINOS, będący częścią projektu „Alien Stage” i przypisywany postaci Mizi, zanurza słuchacza w mroczną, lecz pociągającą narrację ucieczki i zakazanej miłości. Sam tytuł, „Witch” (Wiedźma), dla niektórych fanów okazał się zaskakujący, sugerując, że pierwotnie spodziewano się czegoś mniej nacechowanego angstem. Piosenka wplata się w szerszy kontekst animowanej serii „Alien Stage”, stworzonej przez południowokoreańską animatorkę VIVINOS we współpracy z QMENG i produkowanej przez STUDIO LICO, która zyskała rozgłos dzięki swoim często niepokojącym historiom w estetyce anime.

Tekst otwiera się obrazem „sylwetki w lustrze” oraz „egoistycznych oczu”, które dostrzegają cierpienie drugiej osoby. To natychmiastowo wprowadza motyw dwoistości – obserwującego i obserwowanej, ale także ukazuje głębokie poczucie empatii i pragnienia ochrony. Podmiot liryczny (prawdopodobnie Mizi) wyraża niezgodę na pozostawienie ukochanej w „okrutnym miejscu”, oferując uścisk i ucieczkę: „Waran kkyeoaneun chae / Tteonallae” (pozwól mi cię objąć i odejdźmy).

Refren to bezpośrednia prośba o zaufanie i wspólną podróż: „Don't be afraid, hold my hand, mademoiselle, / Let me take you / and I just want you to / be my side”. Użycie francuskiego zwrotu „mademoiselle” jest często interpretowane przez fanów jako odniesienie do postaci Sua, sugerując tym samym specyficzną relację między Mizi a Suą w uniwersum „Alien Stage”. Wezwanie „Ttarawa / Don't look down” (Chodź ze mną, nie patrz w dół) podkreśla decydujący moment, w którym należy porzucić lęki i podążać za przewodnikiem. Propozycja „Ollawa bollae?” (Chcesz ze mną pójść w górę?) prowadzi do wizji „cichego raju”, gdzie „czas śpi” i „nikt nie słucha”, a tylko „my dwoje jesteśmy na tej obcej scenie pod światłem księżyca”. To obraz izolowanego świata, który stworzą dla siebie, z dala od osądów i cierpienia.

Centralnym, dramatycznym punktem piosenki jest przyznanie się: „Can't wash the bloods out of my hands” (Nie mogę zmyć krwi z moich rąk) oraz konstatacja „Nugudo mon hal geol, / no forgiveness...” (Nikt nie pomoże, nie ma przebaczenia...). Te linijki sugerują mroczną przeszłość, winę lub dokonane czyny, które nie podlegają odkupieniu w oczach świata. Pomimo tego ciężaru, podmiot liryczny zwraca się z pytaniem: „But can't you grant / last wish from me?” (Ale czy nie możesz spełnić mojego ostatniego życzenia?). To pytanie o ostatnią szansę na szczęście, być może na odkupienie w oczach ukochanej osoby, pomimo grzechów.

Piosenka powraca do motywu wspomnień i ostatniego tańca: „Nae mam, sigan geu ttaero dollin dwie / Geu goseseo neol aneun chae, / watch your step, / count one two three / last dance with me”. Jest to tęsknota za cofnięciem czasu do momentu, gdy mogli być razem, w uścisku, symbolizującym poczucie bezpieczeństwa i bliskości. Ta nostalgia miesza się z determinacją do stworzenia nowej rzeczywistości.

W dalszej części utworu pojawia się potężna deklaracja buntu przeciwko społecznemu i nawet boskiemu osądowi: „Loved by everyone? / Sindo silpaehangeol...” (Kochani przez wszystkich? Bóg również zawiódł...). To odrzucenie konwencjonalnych norm i przekonanie, że nawet wszechmocne siły nie zdołały zapewnić sprawiedliwości czy szczęścia. W tym buncie, podmiot liryczny prosi o stworzenie własnego, alternatywnego raju: „Jeogeodo, uri hamkke on geu gil wiero / Anemonereul bukge pige haejwo” (Przynajmniej, na drodze, którą razem przeszliśmy, pozwól zakwitnąć czerwonym anemonem). Czerwone anemony, często kojarzone z forsaken love, śmiercią lub oczekiwaniem, tutaj symbolizują piękno i życie, które mogą zakwitnąć nawet wbrew przeciwnościom, na ich własnej, naznaczonej drogach. To akt tworzenia piękna i sensu w świecie, który ich odrzucił.

„Witch” to zatem opowieść o desperackiej miłości, która stawia czoła okrucieństwu świata i własnym mrocznym tajemnicom. To propozycja ucieczki do intymnej utopii, gdzie zasady są dyktowane przez dwoje kochanków, a ich wspólna ścieżka, choć może być potępiona przez innych, staje się jedyną prawdziwą formą istnienia. Utwór, z jego „czerwonym aksamitem” i „angstowym” klimatem, doskonale oddaje charakter twórczości VIVINOS, balansując między mrokiem a ulotnym pięknem.