Interpretacja Matter Of Time - Vanessa Carlton

"Matter Of Time" Vanessy Carlton to utwór głęboko zakorzeniony w tematyce miłości, poddania się uczuciom i nieuchronności zmian, które one niosą. Piosenka, pochodząca z jej albumu Liberman z 2015 roku, choć pierwotnie Vanessa Carlton wspominała o niej w kontekście albumu Rabbits on the Run, reprezentuje bardziej dojrzałe i introspekcyjne podejście artystki do tworzenia muzyki. Carlton opisała Rabbits on the Run (z którego "Matter of Time" ostatecznie nie jest, ale który reprezentował jej artystyczną przemianę) jako „najbardziej klarowne i czyste odzwierciedlenie jej muzycznego wyczucia”. Piosenka „Matter of Time” została nagrana z producentem Steve'em Osborne'em, a Vanessa Carlton wspominała, że było to jedno z tych nagrań, które powstały „za jednym podejściem”.

Utwór rozpoczyna się od sugestywnego apelu: „Give her all your darkness / Give her all your light”. To zaproszenie do całkowitego otwarcia się w miłości, do dzielenia się zarówno swoimi słabościami, jak i siłą. Miłość jest tutaj porównana do „karety” – czegoś namacalnego, co prowadzi przez życie, ale nie jest „duchem w nocy”, czyli ulotną, nieuchwytną fantazją. Jest to podróż, wymagająca aktywności i zaangażowania, a nie biernego oczekiwania na cud.

Metafora „Like a wishing well / Where your pennies fell” podkreśla element nadziei, inwestowania drobnych życzeń i pragnień w miłość, w oczekiwaniu na ich spełnienie. To obraz, który przywołuje uniwersalne doświadczenie ludzkiego dążenia do spełnienia w relacji.

Refren jest osią utworu, wyrażającym niezachwianą pewność pewnego mężczyzny co do uczuć podmiotu lirycznego: „He said it's only a matter of time / Before your heart is mine / Have you been searching? / You've been looking the world over”. Słowa te wskazują na determinację i przekonanie o nieuniknioności związku. Sugerują również, że osoba, do której te słowa są kierowane, być może od dawna poszukuje miłości, co czyni ją podatną na taką obietnicę. Może czuła się zagubiona w świecie, a ta propozycja jawi się jako kres jej poszukiwań.

Najbardziej intrygujący fragment piosenki pojawia się w sekcjach: „When is it time to let go? / And is it then that you know? / All the peace that we've been bringing out of each other / Out of each other”. To serce utworu, gdzie Vanessa Carlton bada wewnętrzny konflikt. „Puścić” – ale co? Może chodzi o uwolnienie się od przeszłych zranień, wątpliwości, strachu przed zaangażowaniem, a może nawet od samej idei niepodległości. Pytanie to stawia również pod znakiem zapytania moment, w którym człowiek naprawdę wie, że to jest to. Wzmianka o „spokoju, który wzajemnie z siebie wydobywaliśmy” wskazuje na istniejącą już, głęboką więź, która być może nie została jeszcze w pełni nazwana lub zaakceptowana. To odczucie wzajemnego wpływu, które przynosi ukojenie i harmonię.

W kolejnej zwrotce „Flowing like a circuit / Through a curse of neon signs / Writing her a letter / What's the curve of your desire / When the cycle starts its run / And we become what we become” Carlton rozwija ideę nieodpartego połączenia, porównując je do „obwodu”, przez który płyną emocje. „Przekleństwo neonowych znaków” może symbolizować rozpraszające, czasem powierzchowne aspekty współczesnych relacji, czy też społeczne oczekiwania. Pisanie „listu” i pytania o „krzywiznę pragnienia” sugerują potrzebę głębszej, bardziej intymnej eksploracji prawdziwych tęsknot i uczuć drugiej osoby. Ostatnie wersy tej zwrotki mówią o nieuchronności postępu relacji i transformacji, jaka następuje, gdy „cykl się zaczyna” i „stajemy się tym, czym się stajemy”. Jest to akceptacja losu i przemiany, którą przynosi miłość.

Vanessa Carlton, znana ze swojego wyrafinowanego stylu i odejścia od komercyjnego popu, jaki charakteryzował jej wczesne hity jak „A Thousand Miles”, na albumie Liberman (na którym znajduje się "Matter of Time") eksperymentowała z bardziej minimalistycznym i uduchowionym brzmieniem. W kontekście tego albumu Carlton mówiła o miłości do krótkich albumów i skupianiu się na esencji. Piosenka „Matter of Time” jest przykładem, jak tradycyjny utwór fortepianowo-wokalny może zostać przekształcony w coś zupełnie innego, z elementami przypominającymi Philip Glass-ish type things, jak sama Carlton to określiła, co podkreśla jej baletowe inspiracje i zamiłowanie do walców. To świadome odejście od przeszłości i dążenie do autentyczności jest kluczowe dla zrozumienia głębi jej późniejszych prac. „Matter of Time” jest więc nie tylko opowieścią o miłości, ale również o akceptacji siebie i drugiej osoby w całej złożoności, o odwadze, by „puścić” i pozwolić, aby czas ujawnił prawdziwą naturę uczuć i wzajemnie wydobywany spokój.