Interpretacja Taking What's Not Yours - TV Girl

Piosenka "Taking What's Not Yours" zespołu TV Girl to nastrojowa, melancholijna opowieść o pozostałościach po zakończonym związku i o tym, jak przedmioty mogą stać się kotwicą dla wspomnień i uczuć. Utwór, utrzymany w charakterystycznym dla zespołu lo-fi popowym stylu, z narracyjnym wokalem i nostalgiczną elektroniką, doskonale oddaje słodko-gorzkie następstwa miłosnej afery, która wygasła. TV Girl słynie z poruszania tematów młodzieńczego niepokoju i współczesnych romansów, a ich teksty często eksplorują złożoność miłości i tęsknoty.

Tekst piosenki rozpoczyna się od powtarzającego się refrenu "Thievin', stealin', takin' what's not yours" (Kradzież, zabieranie tego, co nie jest twoje), który od razu wprowadza w atmosferę zawłaszczania, zarówno dosłownego, jak i metaforycznego. Narrator przyznaje, że ma w swoim mieszkaniu wiele rzeczy należących do byłej partnerki, które "nigdy nie wrócą". Zauważa, że zapach byłej dziewczyny na poduszce zanika, ale jej papierosy mogą pozostać, stając się czymś w rodzaju rzymskiego Koloseum – suchego i bezwartościowego pomnika ich miłości. To porównanie sugeruje, że choć miłość umarła, jej fizyczne ślady są niczym monumentalne ruiny, które w poetycki sposób uwieczniają coś, co kiedyś miało wielkie znaczenie, ale teraz jest puste.

Dalsze wersy potwierdzają tę ideę: "I still have your lighter / I still have your book / I still have everything you brought / But you never took" (Nadal mam twoją zapalniczkę / Nadal mam twoją książkę / Nadal mam wszystko, co przyniosłaś / Ale nigdy nie zabrałaś). Ten fragment podkreśla zarówno fizyczne posiadanie przedmiotów, jak i wrażenie, że ona nie dbała o nie na tyle, by po nie wrócić. Dwuznaczne stwierdzenie "You know where to find me / And I know where to look" (Wiesz, gdzie mnie znaleźć / A ja wiem, gdzie szukać) może sugerować, że pomimo rozstania, między nimi nadal istnieje niewidzialna nić, a być może nawet nadzieja na ponowne spotkanie. Powtarzane "I'm not a crook" (Nie jestem złodziejem) zaraz po refrenie o "kradzieży" jest sarkastycznym, ironicznym komentarzem, który demaskuje pozorną obojętność narratora i ukrywa głębsze poczucie straty i tęsknoty.

Drugi akapit zmienia perspektywę, ukazując, że narrator również pozostawił swoje rzeczy u byłej partnerki: "I left some things in her jewelry box / And she's wearing down my rings / Taking the compliments meant for me" (Zostawiłem kilka rzeczy w jej szkatułce na biżuterię / A ona zużywa moje pierścionki / Przyjmując komplementy przeznaczone dla mnie). To symbolizuje jego pragnienie pozostawienia śladu w jej życiu, swoisty dowód jego istnienia, choćby w postaci "niewielkiego żołnierza w niewoli na jej palcach / Głęboko za liniami wroga". To pokazuje chęć zachowania obecności, nawet jeśli jest ona tylko materialna.

W zakończeniu utworu narrator wylicza konkretne, pozornie błahe przedmioty, takie jak kopia "Tęczy grawitacji" Thomasa Pynchona, którą "prawdopodobnie nie przeczytała", płyta Laury Nyro, którą "prawdopodobnie wyrzuciła", czy niedokończone soczewice. Te przedmioty są czymś więcej niż tylko rzeczą; są artefaktami emocjonalnymi, nasyconymi znaczeniem i pociągającymi za sobą wspomnienia. Brad Petering, główny autor tekstów TV Girl, często porusza w swoich piosenkach kwestie pozostawiania rzeczy i wzajemnego „posiadania” po zakończeniu relacji. Ostatnie linijki: "I wanna dedicate this jam / To all those things I left behind in girls' apartments and various domiciles over the years / Sometimes you gotta leave in a hurry man, what can I say / Except I didn't forget about any of it / I'm taking it all back" (Chcę zadedykować ten kawałek / Wszystkim tym rzeczom, które zostawiłem w mieszkaniach dziewczyn i różnych miejscach zamieszkania przez lata / Czasami trzeba odejść w pośpiechu, co mogę powiedzieć? / Z wyjątkiem tego, że nie zapomniałem o żadnej z nich / Zabieram to wszystko z powrotem), są ironicznym, a jednocześnie szczerym wyznaniem, że nawet pozornie zapomniane przedmioty wciąż żyją w pamięci i symbolizują niezamknięte rozdziały. Pokazuje to niemożność pełnego pójścia naprzód i emocjonalny ciężar, jaki mogą nieść zwykłe rzeczy po rozstaniu.

Cały utwór jest zatem refleksją nad paradoksem posiadania, gdzie przedmioty, które kiedyś symbolizowały bliskość, teraz stają się echem nieobecności. TV Girl, znany z unikalnego brzmienia łączącego lo-fi z indie popem, efektywnie wykorzystuje tę narrację do malowania obrazu melancholijnego krajobrazu emocjonalnego, który wielu słuchaczy może uznać za niezwykle relacyjny. Właśnie ta mieszanka humoru, smutku i szczerości sprawia, że "Taking What's Not Yours" pozostaje utworem, który zmusza do zastanowienia się nad tym, co naprawdę zostaje po miłości.