Piosenka "Barely Legal" The Strokes, pochodząca z ich debiutanckiego albumu "Is This It" z 2001 roku, to utwór, który z jednej strony brzmi jak młodzieńczy hymn o buncie i poszukiwaniu tożsamości, z drugiej zaś skrywa ciemniejsze, bardziej złożone motywy. Centralnym punktem interpretacji jest postać "ledwo legalnej" dziewczyny, która właśnie osiągnęła pełnoletność (zazwyczaj 18 lat), a wraz z nią – nowe poczucie wolności i władzy, choć jeszcze niepełne. Narrator, być może mężczyzna nieco starszy, "po dwudziestce", wydaje się zagubiony i rozczarowany własnym życiem, co nadaje tej relacji pewien niepokojący wymiar.

Tekst rozpoczyna się od deklaracji: "I didn't take no shortcuts / I spent the money that I saved up". Może to symbolizować zarówno autentyczny wysiłek włożony w zdobycie czegoś, jak i pewien rodzaj fasady, próby usprawiedliwienia swoich działań, a nawet frustrację zespołu, który, mimo zamożnego pochodzenia, chciał być traktowany poważnie i walczył o swoją pozycję w branży. W dalszych wersach pojawia się motyw rodzinnej dysfunkcji: "Oh, Momma running out of luck / Like my sister, don't give a fuck", co może wskazywać na poczucie braku miłości i wsparcia, prowadzące do buntu i obojętności. W kontekście Julian Casablancas, wokalisty i głównego autora tekstów The Strokes, wzmianki o problemach rodzinnych mogą rezonować z jego własnymi doświadczeniami, w tym rozwodem rodziców. Niektórzy fani sugerowali, że piosenka może odnosić się do romansu ojca Casablancasa z 16-letnią modelką, co doprowadziło do rozpadu jego małżeństwa. Ojciec Juliana, John Casablancas, był założycielem agencji modelek Elite Modeling Agency, a Julian i Albert Hammond Jr. poznali się w prywatnej szkole z internatem w Szwajcarii, co dodatkowo podkreślało ich uprzywilejowane tło. Sam Casablancas w wywiadach odnosił się do zarzutów o "bogate dzieciaki" stwierdzając, że ich życie "nie było tak uprzywilejowane, jak ludzie myśleli", a w szkole czuł się jak "kosmita".

Refren "I wanna steal your innocence / To me, my life, it don't make sense" jest kluczowy. Żądza "kradzieży niewinności" może być interpretowana jako pragnienie doświadczania życia w pełni, przekraczania granic, ale też jako próba zapełnienia własnej egzystencjalnej pustki poprzez wpływ na kogoś młodszego i mniej doświadczonego. Uczucie, że "moje życie nie ma sensu", odzwierciedla zagubienie i poszukiwanie sensu, charakterystyczne dla młodego dorosłego. "Dziwne maniery" ("Those strange manners, I loved 'em so") dziewczyny przyciągają narratora, co może świadczyć o jego fascynacji tym, co odbiega od normy, co jest niekonwencjonalne. Z kolei linia "Why won't you wear your new trench coat?" bywa interpretowana jako głos autorytetu, być może rodzicielski, próbujący narzucić konformizm i kontrolę nad wyglądem czy zachowaniem, a płaszcz to symbol oczekiwań społecznych.

W kolejnych zwrotkach pojawia się wewnętrzny konflikt narratora: "I should've worked much harder / I should've just not bothered". To wahanie między żalem a obojętnością, a także jego niechęć do rutyny ("I never show up on weekdays") malują obraz osoby zbuntowanej, może leniwej, ale jednocześnie świadomej swoich wyborów. W dialogu "Drive you to work; you'll be on time / These little problems they're not yours and mine, / Come on and listen to what I say / I've got some secrets that'll make you stay" słyszymy głos uwodziciela lub manipulatora, który obiecuje ułatwienia i intymność, ale z ukrytymi motywami, sugerującym transakcyjny charakter relacji.

Paradoksalne pragnienie narratora "I just want to turn you down / I just want to turn you around" wskazuje na skomplikowaną dynamikę, gdzie chce on zarówno odrzucić, jak i kontrolować czy zmieniać perspektywę drugiej osoby. Wyznanie "Oh, you ain't never had nothin' I wanted, but... / I want it all / I just can't figure out... Nothing" uwypukla jego wewnętrzną pustkę; pragnie wszystkiego od kogoś, kto pozornie niczego konkretnego nie oferuje, co może symbolizować bezcelowe poszukiwanie spełnienia.

Zakończenie piosenki, "And all together it went well / We made pretend we were best friends / Then she said, 'Oh, you're a freak' / 'They ordered me to make mistakes' / Together again, like the beginning / It all works somehow in the end / The things we did, the things you hide / For the record it's between you and I", ujawnia powierzchowność relacji ("udawaliśmy, że jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi"), a także osąd ("jesteś dziwakiem") i manipulację ("kazali mi popełniać błędy"). Sugeruje to, że dziewczyna również nie jest wolna od zewnętrznych nacisków. Cykliczność ("znowu razem, jak na początku") i wspólne sekrety ("dla protokołu to między tobą a mną") podkreślają intymność, która rodzi się z niekonwencjonalnych, być może moralnie dwuznacznych działań.

Julian Casablancas, pomimo popularności utworu wśród fanów, w wywiadzie z 2018 roku dla The Creative Independent przyznał, że "Barely Legal" "trochę go wzdryga" ("kind of makes me cringe a little bit"). Opisał ją jako "bezczelną i młodzieńczą" ("sassy and youthful"). To dystansowanie się od młodzieńczego, surowego wyrazu piosenki może świadczyć o ewolucji jego podejścia do twórczości i osobistych doświadczeń.

Muzycznie, "Barely Legal" jest przykładem umiejętności The Strokes w tworzeniu dynamicznych, splecionych partii gitarowych w ramach prostej, dwuakordowej rockowej struktury. Gitary Nicka Valensiego i Alberta Hammonda Jr. budują energię poprzez stopniowe wypełnianie przestrzeni, co jest kluczowe dla "Is This It", albumu cenionego za prostotę i surowość brzmienia. Ostatecznie, "Barely Legal" to piosenka o poszukiwaniu, buncie i skomplikowanych relacjach na progu dorosłości, gdzie granice moralne są "ledwo legalne", a niewinność staje się przedmiotem pożądania i manipulacji.