Interpretacja Mystery Achievement - The Pretenders

„Mystery Achievement” The Pretenders to piosenka, która zamyka ich fenomenalny, debiutancki album z 1980 roku, i stanowi ona niezwykłe świadectwo ambiwalentnego stosunku do sukcesu i oczekiwań, zwłaszcza w obliczu wschodzącej sławy. Utwór napisany przez Chrissie Hynde emanuje typową dla niej, piss-and-vinegar persona – mieszanką ciętego języka i wrażliwości. Piosenka, nagrana latem i jesienią 1979 roku w Londynie, odzwierciedla moment, w którym zespół, prowadzony przez amerykańską emigrantkę Hynde, zaczynał zdobywać uznanie, a album osiągnął pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii i dziewiąte w USA.

Tekst rozpoczyna się od zdecydowanego odrzucenia zewnętrznej presji: „Don't breathe down my neck no / I got no trophies on display / I sign them away”. To deklaracja niezależności i dystansu do konwencjonalnych mierników osiągnięć. Hynde, jak sugerują interpretacje, nie potrzebuje trofeów ani pochwał, aby czuć się spełnioną; wręcz przeciwnie, „I sign them away” może oznaczać, że świadomie odmawia gromadzenia symboli sukcesu. „All of your promises / Don't fill me with pride no” podkreśla cynizm wobec obietnic czy pustych zapewnień, które często towarzyszą karierze w show-biznesie. Jej prawdziwe pragnienie jest proste i grounded: „I just wanna get out on the floor / And do the cuban slide, slide, slide, slide”. „Cuban slide” to rodzaj tańca, często nazywanego kubańskim shuffle, będącego wariacją salsy. Co ciekawe, na singlu „Talk of the Town” pojawiła się piosenka zatytułowana „Cuban Slide”, gdzie Chrissie śpiewa o tym, że nie potrafi łatwo tego tańca wykonać, co może dodawać jej pragnieniu wymiaru niespełnionej prostoty.

Jednak refren wprowadza element niezgody i wewnętrznego konfliktu: „But every day, every nighttime I find / Mystery achievement / You're on my mind / And every day, every nighttime I feel / Mystery achievement you're so unreal”. To właśnie „tajemnicze osiągnięcie” jest centralnym punktem utworu. Może ono symbolizować nieuchwytną sławę, sukces, osobiste spełnienie lub po prostu jakiś nieokreślony, wewnętrzny cel, który mimo wszystko dręczy podmiot liryczny. Jest to coś, co jest na jej umyśle, ale jednocześnie tak nierealne – trudne do uchwycenia, może nawet niechciane w pełni, ale nieustannie obecne. Jest to wewnętrzny imperatyw, który kontrastuje z postawą „co mi tam”, którą prezentuje w zwrotkach.

Druga zwrotka kontynuuje ten motyw, z elementami melancholii i rozczarowania: „Mystery achievement / Where's my sandy beach? yeah / I had my dreams like everybody else / But they're out of reach”. „Piaskowa plaża” to metafora osobistego celu, idealnego miejsca lub spełnionego marzenia, które wydaje się być poza zasięgiem. Mimo początkowej, punkowej postawy, Chrissie Hynde przyznaje, że miała marzenia „jak wszyscy inni”, ale rzeczywistość je oddaliła. Wczesna kariera Hynde, naznaczona pragnieniem ucieczki z Akron w Ohio i poszukiwaniem swojego miejsca w Londynie, doskonale rezonuje z tym poczuciem. Mimo że Hynde mówiła o sobie jako o „urodzonej rezygnatorce”, punk rock dał jej możliwość wyrażenia siebie i uformowania zespołu.

Linia „I could ignore you / Your demands are unending” odnosi się do nieustannych wymagań, zarówno ze strony przemysłu muzycznego, jak i społeczeństwa. Podmiot liryczny ma siłę, by je zignorować, ale „tajemnicze osiągnięcie” pozostaje. Zakończenie zwrotki, „I got no tears on my ice cream but you know me / I love pretending”, jest szczególnie intrygujące. Może to oznaczać, że pomimo rozczarowań, nie pozwala sobie na otwartą rozpacz; zachowuje twardy front. Jednocześnie „I love pretending” odnosi się do tworzenia własnej rzeczywistości, znajdowania radości w udawaniu, a może nawet, w kontekście nazwy zespołu, do udawania – bycia „Pretenders”. To swoista gra, w której Chrissie Hynde, z jej bystrymi i szczerymi tekstami, doskonale się odnajduje. Kiedyś powiedziała, że ten utwór był jej pomysłem na piosenkę taneczną, coś w stylu „Bobby Wax song”, co dodaje kolejną warstwę ironii do jej, pozornie bezpretensjonalnej, chęci po prostu tańczenia.

W „Mystery Achievement” The Pretenders uchwycili esencję wczesnego sukcesu – ekscytację i dystans, marzenia i rozczarowanie. Jest to piosenka o wewnętrznej walce między autentycznością a presją bycia kimś, kogo oczekuje świat, z „tajemniczym osiągnięciem” jako nieustającym, nieco irytującym, ale nieodłącznym towarzyszem.