Interpretacja Mozart Cat - Piano Playing Cat (remix) - The Kiffness

"Mozart Cat - Piano Playing Cat (remix)" autorstwa The Kiffness to utwór, który z przymrużeniem oka, a jednocześnie z zaskakującą głębią, porusza temat niespełnionego geniuszu i frustracji wynikającej z ograniczeń fizycznych. W sercu tej piosenki leży ironiczny koncept reinkarnacji Wolfganga Amadeusza Mozarta w ciele kota, który — pomimo swojego wewnętrznego, wrodzonego talentu — nie jest w stanie wyrazić się muzycznie z powodu braku przeciwstawnych kciuków. Tekst jest bezpośredni, wręcz lamentacyjny, i doskonale oddaje wewnętrzny dramat kociego "Mozarta".

David Scott, znany szerzej jako The Kiffness, południowoafrykański muzyk i producent, zyskał ogromną popularność dzięki swoim kreatywnym remiksom, często wykorzystującym odgłosy zwierząt i wiralowe klipy internetowe. Jego twórczość charakteryzuje się połączeniem dowcipu z autentyczną muzykalnością, co widać również w "Mozart Cat". Piosenka, opublikowana w czerwcu 2022 roku, szybko stała się hitem na platformach takich jak TikTok i YouTube, gdzie nagranie remiksu osiągnęło miliony wyświetleń. Jak to często bywa w przypadku The Kiffness, utwór narodził się z wiralowego wideo przedstawiającego kota "grającego" na pianinie. Artysta znany jest z tego, że potrafi przekształcić pozornie przypadkowe dźwięki w pełnoprawne kompozycje, a inspiracją do jego pierwszych "kocich duetów" byli nawet fani.

Głównym motywem tekstu jest rozdźwięk między wielkim duchem a ograniczonym ciałem. Podmiot liryczny, będący Mozar tem, wyznaje: „I was Mozart in another life / Now I'm a cat, no one knows my plight” (Byłem Mozar tem w innym życiu / Teraz jestem kotem, nikt nie zna mojego losu). To natychmiastowo buduje poczucie tragikomicznej ironii. Artysta, który w poprzednim wcieleniu tworzył symfonie i koncerty, teraz ma tylko łapy zamiast dłoni i niezdarnie stuka w klawisze: „I used to have hands, now only paws / No opposable thumbs to play these chords” (Kiedyś miałem ręce, teraz tylko łapy / Brak przeciwstawnych kciuków, by zagrać te akordy).

Frustracja "Mozart Cata" jest namacalna. Cierpi on na niemożność wyrażenia swojego wewnętrznego świata muzycznego: „No one listens, no one sees / How I struggle to play these piano keys / I should be writing a symphony / But I'm a TikTok cat & you're laughing at me” (Nikt nie słucha, nikt nie widzi / Jak zmagam się, by zagrać te klawisze fortepianu / Powinienem pisać symfonię / Ale jestem kotem z TikToka i śmiejecie się ze mnie). Ten fragment szczególnie podkreśla paradoks współczesnej kultury internetowej, gdzie głębokie cierpienie i niespełniony potencjał stają się obiektem viralowej rozrywki. Kot, będący ucieleśnieniem geniuszu, jest sprowadzony do roli mema, a jego wysiłki są traktowane jako zabawne, a nie inspirujące.

Refren „I am Mozart, trapped in a cat” (Jestem Mozar tem, uwięziony w kocie) powtarza się jako mantra, wzmacniając uczucie uwięzienia i beznadziei. Podmiot liryczny tęskni za swoją dawną egzystencją: „Take me back to 1761 / When I was 5 years old & my career just begun” (Zabierzcie mnie z powrotem do 1761 / Kiedy miałem 5 lat i moja kariera dopiero się zaczęła). Wskazanie na wiek 5 lat i początek kariery to bezpośrednie nawiązanie do wczesnego geniuszu Mozarta. Zestawienie tego z obecną kocim "karierą" – „7 years as a cat & all I can manage / Is one key at a time even that is a challenge” (7 lat jako kot i wszystko, co mogę osiągnąć / To jeden klawisz naraz, nawet to jest wyzwaniem) – jest gorzkim podsumowaniem utraconych możliwości.

W utworach The Kiffnessa, w tym w "Mozart Cat", często przebija się idea dawania głosu tym, którzy sami nie mogą się wypowiedzieć – czy to zwierzętom, czy też poprzez humorystyczne, ale trafne komentarze społeczne. David Scott, twórca The Kiffness, nie ogranicza się wyłącznie do kotów, w jego twórczości pojawiają się również psy, takie jak Haiku Husky czy Lulabelle jamnik, co świadczy o jego szerokim spojrzeniu na dźwięki otaczającego świata. W wywiadach Scott podkreśla, że jego muzyka ma pomagać ludziom w trudnych chwilach, a nawet przekazuje część dochodów ze swojej twórczości na rzecz lokalnych schronisk dla zwierząt. W tym kontekście, "Mozart Cat" staje się nie tylko zabawnym remiksem, ale również alegorią uniwersalnej frustracji związanej z niemożnością realizacji własnego potencjału, niezależnie od tego, czy wynika to z fizycznych ograniczeń, czy z niesprzyjających okoliczności życiowych. Piosenka, choć komediowa w formie, porusza istotne kwestie dotyczące percepcji talentu, roli twórcy w erze cyfrowej i trudności w znalezieniu autentycznego wyrazu.

"The Kiffness x Mozart Cat: A Musical Tale of a TikTok Cat's Struggle" to podtytuł, który sam The Kiffness nadaje swojemu dziełu, co doskonale podsumowuje jego intencje. Jest to opowieść o walce, o muzyce uwięzionej w umyśle: „The music is trapped inside my brain / No way to express myself, I'm going insane / What did I do to deserve this fate / Can anybody help me escape this feline state” (Muzyka jest uwięziona w moim mózgu / Nie ma sposobu, bym się wyraził, szaleję / Co zrobiłem, żeby zasłużyć na ten los / Czy ktoś może mi pomóc uciec z tego kociego stanu). Te słowa niosą ze sobą prawdziwą dramę, ubraną w lekką, viralową formę, co jest znakiem rozpoznawczym The Kiffnessa i powodem, dla którego jego twórczość rezonuje z tak szeroką publicznością.