Interpretacja Glass Onion - The Beatles

Piosenka "Glass Onion" The Beatles, wydana na ich słynnym "Białym Albumie" w 1968 roku, jest utworem, który w dużej mierze stanowi ironiczną odpowiedź Johna Lennona na obsesyjne poszukiwania ukrytych znaczeń w tekstach zespołu przez fanów i krytyków. Lennon celowo napisał ją tak, aby wprowadzić słuchaczy w błąd i zadrwić z ich nadinterpretacji. Jak sam przyznał w wywiadach, bawiło go to, że ludzie doszukują się głębokich treści tam, gdzie ich nie ma.

Utwór rozpoczyna się od bezpośredniego odwołania do "Strawberry Fields Forever": "I told you about Strawberry Fields / You know the place where nothing is real". Lennon zaprasza słuchaczy do "innego miejsca", gdzie "wszystko płynie", co może sugerować kontynuację psychodelicznej podróży, ale równie dobrze być kolejnym żartem. W tekście pojawiają się również tajemnicze obrazy, takie jak "Looking through the bent backed tulips / To see how the other half live". Ten wers nawiązuje do drogiej londyńskiej restauracji Parkes, gdzie tulipany były tak wygięte, że widać było ich pręciki. Metaforycznie, Lennon mógł odnosić się do chęci zajrzenia pod powierzchnię, odkrycia tego, co ukryte, zarówno w naturze, jak i w elitarnym społeczeństwie.

Kolejna zwrotka to jeszcze bardziej bezpośrednie nawiązanie do innej piosenki, "I Am the Walrus": "I told you about the walrus and me-man / You know that we're as close as can be-man / Well here's another clue for you all / The walrus was Paul." Ten fragment, który stał się jednym z najbardziej znanych "kluczy" do teorii "Paul nie żyje", był celowym zabiegiem Lennona mającym na celu zmylenie słuchaczy. Lennon bagatelizował jego znaczenie, mówiąc, że to "tylko trochę poezji" i równie dobrze mógłby napisać "foksterierem był Paul". Dodał jednak, że był to też przewrotny sposób na wyrażenie winy wobec McCartneya, sugerując, że dawał mu "okruszek" uwagi, odchodząc z zespołu i skupiając się na Yoko Ono. Paul McCartney z kolei potwierdził, że ten wers został celowo "zasadzony", aby podsycić spekulacje fanów. W tej samej zwrotce pojawia się odniesienie do "Cast Iron Shore", czyli "żelaznego wybrzeża" – miejsca w południowym Liverpoolu, znanego lokalnie jako "The Cazzy". Wzmianka o "Lady Madonna trying to make ends meet" to z kolei bezpośredni cytat z hitu The Beatles o tym samym tytule.

Trzecia zwrotka kontynuuje ten schemat, odwołując się do "The Fool on the Hill" Paula McCartneya: "I told you about the fool on the hill / I tell you man he living there still". Dalej Lennon śpiewa o "Fixing a hole in the ocean / Trying to make a dove-tail joint-yeah". "Fixing a hole in the ocean" jest aluzją do piosenki "Fixing a Hole", a także do wersu z "A Day in the Life" o "4000 dziurach w Blackburn, Lancashire". "Dovetail joint" (połączenie na jaskółczy ogon) to stolarski termin oznaczający bardzo trudne, ale estetyczne połączenie dwóch kawałków drewna. Może to być poetycka metafora skomplikowanych relacji w zespole lub między Johnem i Paulem.

Sam tytuł "Glass Onion" jest wielowymiarowy. Choć pojawiły się teorie, że oznacza monokl lub szklaną trumnę, to sam Lennon zasugerował tę nazwę dla zespołu The Iveys (później Badfinger), widząc w niej skojarzenia zarówno z przejrzystością, jak i wielowarstwowością. Inne interpretacje sugerują, że "szklana cebula" to po prostu kryształowa kula, symbolizująca próby wglądu w przyszłość lub ukryte prawdy. Tytuł doskonale oddaje istotę piosenki: coś, co wydaje się przejrzyste (szkło), a jednocześnie ma wiele warstw do obrania (cebula), choć w przypadku szklanej cebuli warstwy te są widoczne, a ich "obieranie" jest zbędne, co doskonale pasuje do Lennonowskiego żartu z nadmiernej analizy.

"Glass Onion" ma również swoje ciekawe aspekty produkcyjne. Był to pierwszy utwór na "Białym Albumie", w którym na perkusji zagrał Ringo Starr, ponieważ na wcześniejszych nagraniach ("Back in the U.S.S.R." i "Dear Prudence") Paula McCartneya zastępował za bębnami z powodu krótkotrwałego odejścia Ringo z zespołu. Utwór nagrano w 34 podejściach, a później dodano do niego smyczki. Co ciekawe, we wczesnych wersjach dodano efekty dźwiękowe, takie jak dzwonek telefonu, tłuczone szkło i zapętlony głos komentatora sportowego BBC Kennetha Wolstenholme, które ostatecznie zostały usunięte. Piosenka wyróżnia się na albumie swoim ostrzejszym brzmieniem, napędzającym bębnem i "chropowatym" basem, co buduje napiętą atmosferę.

Współcześnie piosenka zyskała na nowo popularność dzięki filmowi Riana Johnsona z 2022 roku, zatytułowanemu Glass Onion: Film z serii "Na noże", w którym utwór The Beatles pojawia się w napisach końcowych. Sam reżyser przyznał, że tytuł piosenki idealnie pasował do koncepcji jego filmu – zagadki, która jest pozornie przejrzysta, a jednocześnie wielowarstwowa. "Glass Onion" pozostaje więc mistrzowskim przykładem autorefleksji i autoironii The Beatles, piosenką, która świadomie bawi się z oczekiwaniami słuchaczy, jednocześnie stając się intrygującym komentarzem do własnej legendy.