Interpretacja Cień ft. Piotr Rogucki - Szczyl

Utwór "Cień" autorstwa Szczyla, z gościnnym udziałem Piotra Roguckiego, stanowi jedno z najbardziej introspektywnych i emocjonalnie naładowanych nagrań z debiutanckiego albumu rapera, "Polska Floryda". Wydany 15 października 2021 roku, singiel ten, wraz z towarzyszącym mu teledyskiem, był ostatnim elementem promującym krążek, a sam Szczyl określił go jako "teledysk pokwitowany rachunkiem emocjonalnym".

Piosenka zanurza słuchacza w świecie wewnętrznych rozterek, poczucia zagubienia i tęsknoty. Podmiot liryczny, przedstawiający się jako "cień", jest obserwatorem. "Jestem cień, obok Ciebie w dzień / Nocą chowam się, obserwuję cały zgiełk" – te słowa malują obraz osoby, która istnieje na obrzeżach, jest niemal niewidzialna, ukryta, lecz jednocześnie intensywnie chłonie otoczenie. Jest to metafora samotności i bycia outsiderem, z dala od głównego nurtu, a jednocześnie nieustannie blisko kogoś, kto zdaje się być jego słońcem, sensem istnienia.

Szczyl odrzuca wizję sztucznej sławy i powierzchowności: "Chcą zrobić ze mnie gwiazdę, nigdy nią nie byłem". To szczere wyznanie doskonale wpisuje się w jego autentyczny wizerunek. Jak sam deklarował, album "Polska Floryda" jest głęboko osobisty, stanowi "część mnie, którą niechętnie odsłaniam", zbierając "dwadzieścia jeden lat życiowej refleksji kontra północny luzik". Raper, mimo swojego pseudonimu sugerującego beztroskę i życie chwilą, w tekstach odsłania swoją wrażliwą stronę.

Wersy takie jak "Chciałbym bać się naprawdę, kąpałem się w syfie" czy "Wnętrze mam mroczniejsze niż winkle na Oruni" odsyłają do trudnej przeszłości i wewnętrznych demonów, które artysta próbuje przepracować. Orunia, gdańska dzielnica, symbolizuje tu konkretne, mroczne zakamarki jego doświadczeń, silnie zakorzenione w realiach Trójmiasta, skąd pochodzi Szczyl. Mimo to, widać także próbę odnalezienia ukojenia, "daję sobie przestrzeń, na chwilę się oderwę", co wskazuje na poszukiwanie ucieczki od przytłaczającej rzeczywistości.

Kluczowym elementem utworu jest postać "adresatki", do której raper pisze, choć zdaje sobie sprawę z jej nierealności, a może symbolicznej natury. "Pisz\u0119 do postaci nierealnej, jak ja sam, samej jak ja tak samo nieudanej / Ona zna ten stan, mimo \u017ce jej nie t\u0142umacz\u0119". To pragnienie zrozumienia i bliskości z kimś, kto dzieli podobne odczucia, jest niezwykle silne. "Cień" pragnie zobaczyć "Cię" i cierpi z powodu braku tej osoby w miejskiej przestrzeni: "Rzucasz mnie w tym mieście, w którym smutno mi bez Ciebie".

Gościnna zwrotka Piotra Roguckiego dodaje utworowi dodatkowej głębi i uniwersalności. Wokalista Comy, znany ze swojej poetyckiej wrażliwości, wplata obrazy "fantomowych bólów zapomnianych miejsc" i poczucia nieustannego pogoni za czymś ulotnym, "jak wskazówki gonią dzień w równoległych korytarzach". Jego wers "Jesteś wspomnieniem, noc jest moim manifestem" doskonale rezonuje z motywem cienia, który ukrywa się w nocy, a w dzień czeka na ponowne spotkanie. Desperackie pytania "Lecę, powiedz mi gdzie jestem" podkreślają poczucie zagubienia i poszukiwanie drogowskazu, które łączy perspektywy obu artystów. Kolaboracja Szczyla z Piotrem Roguckim była jednym z bardziej znaczących momentów na płycie "Polska Floryda", łącząc dwa pokolenia artystów w wspólnym doświadczeniu emocjonalnym.

"Cień" to utwór o bolesnej, a zarazem uniwersalnej tęsknocie za akceptacją, zrozumieniem i bliskością, osadzonej w realiach wewnętrznych zmagań młodego człowieka, który mimo sukcesu artystycznego, wciąż mierzy się z poczuciem bycia niewystarczającym i zagubionym w miejskim zgiełku. To emocjonalny portret artysty, który odważnie dzieli się swoją wrażliwością, przekształcając osobiste doświadczenia w przekaz, z którym może identyfikować się szerokie grono słuchaczy.