Interpretacja Superbohater - SMKKPM

Piosenka „Superbohater” autorstwa SMKKPM, czyli Sekcji Muzycznej Kołłątajowskiej Kuźni Prawdziwych Mężczyzn, to utwór, który w sposób humorystyczny, a jednocześnie gorzko-słodki, dotyka uniwersalnych pragnień bycia zauważonym i kochanym. Krakowscy artyści, znani z bezpretensjonalnego łączenia alternatywnego rocka z elementami stand-upu i refleksyjną narracją, doskonale oddają w tym singlu swoją filozofię celebrowania przeciętności i dystansu do świata. Utwór, będący tytułowym singlem z ich debiutanckiego albumu wydanego w 2018 roku, szybko zyskał popularność, trafiając nawet na ścieżkę dźwiękową polskiej komedii romantycznej „Miłość jest blisko”.

Tekst piosenki rozpoczyna się od prostej, a jednak głęboko ludzkiej tęsknoty: „Chciałbym mieć supermoc jak superbohater, może wtedy zwróciłbym na siebie twoją uwagę”. To wyznanie od razu rysuje portret narratora – zwykłego chłopaka, który czuje się niewidzialny i wierzy, że tylko nadzwyczajne zdolności mogłyby przełamać tę barierę obojętności. Powtarzające się w refrenie „ale nie mam supermocy jak superbohater, nie mam też twojej uwagi, bo jestem zwykłym chłopakiem” podkreśla centralny kontrast utworu: fantazję o byciu kimś niezwykłym i brutalną rzeczywistość bycia po prostu sobą. To esencja ich twórczości, która w ironiczny sposób podnosi na duchu, ukazując, że o rzeczach wzniosłych można mówić prostym językiem.

W kolejnych zwrotkach narrator oddaje się barwnym marzeniom o tym, jak wyglądałoby jego życie, gdyby posiadał supermoce. Mógłby „zawrócić ci w głowie” i sprawić, by to jego, a nie „jego” superstroje były cerowane. Wizja wspólnej, romantycznej codzienności miesza się tu z fantazjami o byciu gwiazdą filmów i zdjęć. Najbardziej wzruszający jest jednak fragment mówiący o wspólnym ratowaniu świata, gdzie „nasza miłość zwyciężyłaby każdego wroga”. To pokazuje, że supermoce nie są celem samym w sobie, lecz narzędziem do osiągnięcia bliskości i zbudowania wspólnej przyszłości z ukochaną osobą. Nawet jeśli te fantazje są absurdalne – jak zamiana w gąbkę, by być pod prysznicem dziewczyny – to wyrażają głębokie pragnienie intymności i stałego bycia obecnym w jej życiu.

SMKKPM, jak sami o sobie mówią, promują „małe wygranko” i akceptację codzienności, odrzucając wielkie narracje na rzecz prostych celów, takich jak „pranko, spanko – wygranko”. Piosenka „Superbohater” doskonale wpisuje się w ten kontekst. Choć narrator marzy o heroicznych czynach, jego fantazje szybko sprowadzają się do praktycznych, codziennych sytuacji: cofnięcia czasu, gdy dziewczyna spóźni się do pracy, czy wręczania drobnych upominków. Nawet „laser w oczach” ma służyć do radzenia sobie z tymi, którzy „krzywo by się patrzy”, co jest bardziej przejawem męskiej troski niż kosmicznego zagrożenia. Zespół z Krakowa, składający się z Mateusza Marka, Aleksandra Czerkawskiego, Daniela Gadziały, Mikołaja Franczaka i Jakuba Tokarza, w swoich tekstach często dotyka spraw wspólnych nam wszystkim, od planowania wakacji po związki. Ta szczerość i autentyczność sprawiają, że utwór jest tak bardzo relacyjny dla słuchaczy.

Ostatnia linijka piosenki, „póki co udaję, że jestem zwykłym chłopakiem”, jest szczególnie intrygująca. Może być interpretowana jako rezygnacja z marzeń o byciu superbohaterem i pogodzenie się z własną przeciętnością. Jednakże słowo „udaję” otwiera furtkę do innej interpretacji: być może w głębi duszy narrator nadal wierzy w swoją ukrytą moc, w to, że ma w sobie coś więcej, niż pokazuje światu. To podtrzymuje nadzieję na przyszłość, gdzie ta „zwykłość” może okazać się siłą, a nie słabością. Ten utwór to nie tylko piosenka o niespełnionej miłości, ale także o sile wyobraźni i o tym, jak marzenia – nawet te nierealne – pomagają przetrwać w świecie, w którym nie każdy rodzi się herosem z komiksu. „Superbohater” SMKKPM to hymn dla wszystkich tych, którzy, mimo braku nadludzkich zdolności, pielęgnują w sobie miłość, nadzieję i odrobinę szalonego marzenia.