Tekst piosenki "Breakn' a Sweat" Skrillexa, stworzony we współpracy z The Doors, stanowi fascynującą fuzję epok i gatunków, będąc jednocześnie hołdem dla dziedzictwa muzycznego i spojrzeniem w przyszłość. Utwór powstał na potrzeby dokumentu muzycznego Re:Generation z 2012 roku, w ramach którego pięciu popularnych DJ-ów/producentów miało nagrywać z artystami z pięciu różnych gatunków. Dla Skrillexa to była szansa pracy z legendami, z którymi, jak sam przyznał, nigdy nie spodziewał się mieć nic wspólnego.

Sercem kompozycji jest powtarzające się fraza „I'm breaking a sweat, It's alright”, która może symbolizować wysiłek twórczy, pasję i poświęcenie, ale też akceptację trudności na drodze do stworzenia czegoś nowego i ekscytującego. To poczucie zmęczenia, które jednocześnie jest satysfakcjonujące, towarzyszy dynamice dubstepu Skrillexa, znanego z intensywnych bitów i energetycznych przejść.

Niespodziewana współpraca Skrillexa z pozostałymi przy życiu członkami The Doors – klawiszowcem Rayem Manzarkiem, gitarzystą Robbym Kriegerem i perkusistą Johnem Densmore'em – okazała się być kreatywnym mostem między rockową psychodelią a elektronicznym brzmieniem. Ray Manzarek w wywiadzie dla Rolling Stone przyznał, że od razu poczuł muzyczne połączenie ze Skrillexem, opisując jego beat jako "silny" i "gorący jak piekło". Wspomniał również, że to wariacja na temat "Milestones" Milesa Davisa. Wkład Doors to między innymi riffy klawiszowe Manzarka i partie gitary Kriegera, które zostały nałożone na syntezatory i glitchowe beaty Skrillexa.

Kluczowym elementem utworu jest również samplowany głos Jima Morrisona, który pojawia się w środkowej części piosenki, z wywiadu z 1969 roku. Morrison przewiduje w nim przyszłość muzyki: „The new, uh, generations of music will be uh / It will have, uh, a synthesis of those two elements and some third thing that will be entirely– / Maybe it’ll be uh / It might rely heavily on electronics and tapes / I can kind of envision maybe uh / One person with a lot of machines, tapes, electronics / That are uh, singing, speaking, and using machines”. Ta profetyczna wizja, wypowiedziana przez ikonę rocka lat 60., brzmi niezwykle trafnie w kontekście kolaboracji z twórcą muzyki elektronicznej, jaką jest Skrillex. Fakt, że jego słowa są zsamplowane i przetworzone przez "jedną osobę z wieloma maszynami, taśmami, elektroniką", idealnie domyka ten futurystyczny krąg. Sam Manzarek wyrażał przekonanie, że Jim Morrison zaakceptowałby taką adaptację ich muzyki, mówiąc, że Jim "nie był purystą" i "kochałby to".

Powtarzające się „Come on baby, light my fire” jest oczywistym nawiązaniem do największego przeboju The Doors z 1967 roku, "Light My Fire". W tym kontekście, wplecenie ikonicznej frazy w elektroniczny beat Skrillexa, to nie tylko cytat, ale także prośba o podtrzymanie ognia twórczości, o zapalenie nowej iskry w muzyce. Frazy takie jak „That’s good” czy „That’s kick ass” pojawiające się w trakcie utworu, prawdopodobnie pochodzą z sesji nagraniowych, dodając spontaniczności i odzwierciedlając entuzjazm artystów podczas tworzenia tej unikalnej hybrydy. Wzmianka „Robby, John!” to bezpośrednie odwołanie do gitarzysty Robby’ego Kriegera i perkusisty Johna Densmore’a, podkreślające ich obecność w projekcie i fakt, że to było pierwsze wspólne nagranie wszystkich trzech żyjących członków The Doors od czasu wydania albumu An American Prayer w 1978 roku.

Utwór jest celebracją ewolucji muzyki, gdzie granice gatunkowe zacierają się, a nowe pokolenia artystów czerpią inspirację z przeszłości, jednocześnie kształtując przyszłość. To dialog między analogową duszą rocka a cyfrową energią elektroniki, dowodzący, że prawdziwa kreatywność nie zna barier czasowych ani stylistycznych. "Breakn' a Sweat" to utwór, który nie tylko łączy generacje, ale także prowokuje do myślenia o naturze samej muzyki i jej nieustannej transformacji.