Interpretacja Червь / Worm - IC3PEAK & Kim Dracula

Utwór „Червь / Worm” autorstwa rosyjskiego duetu IC3PEAK i australijskiego artysty Kim Draculi to głęboka i mroczna eksploracja wewnętrznego bólu, samotności i osobistego nihilizmu. Wydana w 2022 roku piosenka, której towarzyszył teledysk stworzony przez francuskich grafików Mattisa i Yoanna Doviera, przedstawia niepokojącą narrację poprzez czarno-białe ilustracje, służąc jako metafora metamorfozy i akceptacji własnej ciemności.

Rosyjska część tekstu, śpiewana przez Anastasię Kreslinę z IC3PEAK, natychmiast wprowadza w mroczny, intymny świat: „Червь проел во мне дыру / И теперь он часть меня / Ползает туда-сюда / Но зато я не одна” („Czerń przeżarła we mnie dziurę / I teraz jest częścią mnie / Pełza tam i z powrotem / Ale za to nie jestem sama”). Obraz „robaka” drążącego dziurę w narratorce symbolizuje głęboki, wewnętrzny ból, który stał się tak zintegrowany z jej jestestwem, że oferuje dziwaczną formę towarzystwa. Mimo niszczącej natury, jego obecność jest preferowana od całkowitej pustki. Dalej „Między rёber, w głębinie / On zwinął się w supełek / Czuję jego ciepło / On puszcza słodki sok” („Między żebrami, w głębi / Zwinięty w węzełek / Czuję jego ciepło / On wypuszcza słodki sok”). Ten „słodki sok” może być interpretowany jako toksyczne pocieszenie, pewnego rodzaju odurzenie bólem, który choć niszczy, to jednocześnie daje poczucie istnienia i bliskości. IC3PEAK, znane z mrocznej estetyki i łączenia gatunków takich jak elektronika, witch house i trap, często porusza w swoich utworach tematy tabu, w tym śmierć. Od 2017 roku duet zaczął śpiewać głównie po rosyjsku, aby nawiązać dialog z rodzimym pokoleniem na temat wspólnych lęków i problemów, nierzadko z politycznym podtekstem krytykującym rosyjski rząd, co doprowadziło do cenzury ich muzyki.

Kolejne wersy, „Я смахну с щеки слезу / Ведь тебя я не люблю / Tried to earn your love so hard / Had to learn it tastes like blood” („Otrę łzę z policzka / Bo ciebie nie kocham / Tak bardzo starałam się zasłużyć na twoją miłość / Musiałam się nauczyć, że smakuje jak krew”), stanowią przejście do języka angielskiego i wprowadzają temat niespełnionej miłości i brutalnego rozczarowania. Próba zdobycia miłości okazała się daremna i bolesna, pozostawiając posmak krwi, co wzmacnia poczucie głębokiej rezygnacji i odrzucenia.

Część wykonywana przez Kim Draculę dodaje warstwę nihilizmu i desperacji: „Birds sing, but crows cry out / I've never seen a damn thing that needed to be found”. Te wersy kontrastują naturalne piękno z wronami symbolizującymi zwiastun śmierci lub nieszczęścia, sugerując brak sensu w poszukiwaniu czegokolwiek, gdy wokół panuje tylko mrok. Australijski artysta, Kim Dracula, znany z „łamania gatunkowych barier” i łączenia rocka, popu, metalu, hardcore metalu i trapu, wnosi do utworu swoje charakterystyczne, często growlujące wokale i ciężkie, zniekształcone gitary. Kim Dracula zyskał popularność na TikToku dzięki metalowym coverom popularnych piosenek, co świadczy o ich wszechstronności i odważnym podejściu do muzyki. W kontekście tej współpracy, Nastya z IC3PEAK, która odkryła Kim Draculę na Instagramie i była pod wrażeniem ich techniki wokalnej, uznała ją za jedną z najlepszych kolaboracji duetu. Kim Dracula samodzielnie napisał swoje teksty, a cały proces odbył się zdalnie.

Powtórzenie „Doesn't bother who? Not me” podkreśla obojętność i rezygnację wobec bólu i niesprawiedliwości, sugerując gorzką akceptację ponurej rzeczywistości. Osobisty sprzeciw wobec „Mr. Big Man Up Top” i deklaracja „I'll never forget about all of the things they have done to me” mogą być postrzegane jako wyraz buntu przeciwko systemowi, władzy lub wszelkim opresyjnym siłom, które wyrządziły krzywdę. Ten motyw rezonuje z tłem IC3PEAK, które często używa swojej muzyki do wyrażania sprzeciwu politycznego.

Zakończenie utworu, z powracającym refrenem o robaku i mocnymi słowami: „Да, я злая / Да, я злюка / Быть как я / Сплошная мука” („Tak, jestem zła / Tak, jestem jędzą / Być jak ja / To czysta męka”), umacnia samoakceptację mrocznej, wewnętrznej tożsamości. Narratorka przyjmuje swoją „złość” i „jędzę”, co jest odzwierciedleniem osobistej walki i wewnętrznego cierpienia. Wers „Salt and sugar” może sugerować złożoność i dualizm jej emocji – słodycz i gorycz bólu, które stają się częścią jej tożsamości. Ostateczne powtórzenie wersów o miłości smakującej jak krew zamyka utwór w cyklicznej pętli rozczarowania i bolesnej prawdy, pozostawiając słuchacza z poczuciem surowej, ale jednocześnie oczyszczającej akceptacji wewnętrznej ciemności.