Interpretacja With A Little Help From My Friends - Ringo Starr

„With A Little Help From My Friends” to utwór, który stanowi kwintesencję przesłania o wsparciu i wspólnocie, ukrytej pod prostotą chwytliwej melodii. Powstał jako drugi utwór na przełomowym albumie The Beatles z 1967 roku, Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Został napisany przez duet Lennon-McCartney specjalnie dla Ringo Starra, by ten mógł zaśpiewać go jako postać Billy’ego Shearsa, alter ego perkusisty w koncepcyjnej operetce albumu. Paul McCartney wspominał, że było to „rzemieślnicze zadanie” stworzone z myślą o Ringo, a John Lennon zgadzał się, że napisali go „pięćdziesiąt na pięćdziesiąt” na podstawie pomysłu Paula.

Piosenka rozpoczyna się od słów pełnych wrażliwości i niepewności: „What would you think if I sang out of tune? / Would you stand up and walk out on me?”. Te początkowe wersy od razu budują intymną atmosferę, prosząc słuchacza o akceptację i cierpliwość. Co ciekawe, Ringo miał bezpośredni wpływ na zmianę tych właśnie słów. Pierwotnie John i Paul napisali: „Would you throw ripe tomatoes at me?”. Starr, pamiętając, jak fani rzucali w nich słodyczami (żelkami) na scenie po tym, jak George Harrison wspomniał o swoim zamiłowaniu do nich, stanowczo poprosił o zmianę, aby uniknąć obrzucenia warzywami podczas występów na żywo. To podkreśla jego pragmatyzm i chęć utrzymania pozytywnej relacji z publicznością. Cały utwór został celowo skomponowany w ograniczonej skali wokalnej, odpowiedniej dla Ringo, z wyjątkiem ostatniej wysokiej nuty, nad którą McCartney ściśle z nim współpracował.

Refren – „Oh, I get by with a little help from my friends / I get high with a little help from my friends / Gonna try with a little help from my friends” – jest sercem utworu. Jest to uniwersalne przesłanie o wzajemnym wsparciu. Linia „I get high” wywołała swego czasu kontrowersje, interpretowana jako odniesienie do używek. Wiceprezydent USA Spiro Agnew otwarcie nazwał ją „hołdem dla mocy nielegalnych narkotyków”. John Lennon jednak bronił tekstu, twierdząc, że to „szczere przesłanie” o pomocy od przyjaciół. Niemniej jednak, historia Beatlesów i ich pierwszego doświadczenia z marihuaną z Bobem Dylanem, podczas którego Ringo przyznał, że „kochał” to uczucie, podsycają te spekulacje. Paul McCartney opisał to wydarzenie, wspominając, że Ringo jako pierwszy spróbował i jego reakcja sprawiła, że pozostali też chcieli spróbować.

Kolejne zwrotki kontynuują ten dialog, zadając pytania o samotność i miłość: „What do I do when my love is away? / (Does it worry you to be alone?)” oraz „Do you need anybody? / I need somebody to love”. Odpowiedzi są niezmiennie optymistyczne, utwierdzając w przekonaniu, że w obecności przyjaciół można przezwyciężyć poczucie izolacji. To szczególnie rezonowało z samymi Beatlesami, którzy na szczycie sławy doświadczali głębokiego poczucia samotności, ufając prawdziwie tylko sobie nawzajem. Ringo Starr w swojej biografii, Ringo: With a Little Help, podkreślił, że to właśnie wzajemne wsparcie uratowało ich w momentach szaleństwa, gdy każdy z nich na swój sposób czuł się „tym jedynym”.

Nawet proces nagrywania tej piosenki ukazuje ducha koleżeństwa. Zespół zaczął nagrywać utwór 29 marca 1967 roku, dzień przed sesją zdjęciową do okładki albumu Sgt. Pepper. Sesja zakończyła się o 5:45 rano, a Ringo, zmęczony, chciał już iść do domu. Jednak pozostali Beatlesi namówili go, by nagrał wokale główne, stojąc wokół mikrofonu i oferując mu moralne wsparcie. Oryginalny tytuł utworu brzmiał „Bad Finger Boogie”, podobno z powodu kontuzji palca wskazującego Johna Lennona, co spowodowało, że grał melodię na pianinie środkowym palcem. Nazwa ta później zainspirowała zespół Badfinger, który został podpisany w wytwórni Apple Records.

„With A Little Help From My Friends” zyskało jeszcze szerszą popularność dzięki coverowi Joe Cockera z 1968 roku, który stał się hymnem epoki Woodstock i motywem przewodnim serialu Cudowne lata. Wersja Cockera zajęła pierwsze miejsce na brytyjskiej liście singli, a Paul McCartney określił ją jako „niesamowitą” i „hymn soulowy”, za który był „na zawsze wdzięczny”. Ringo Starr regularnie wykonuje tę piosenkę podczas swoich koncertów solowych, a wraz z Paulem McCartneyem zaśpiewali ją razem na różnych wydarzeniach, takich jak koncert charytatywny Fundacji Davida Lyncha w 2009 roku czy podczas gali Grammy w 2014 roku.

Piosenka ta, choć prosta w swojej strukturze i melodii, przekazuje ponadczasowe przesłanie o wartości przyjaźni i wspólnoty. W świecie, w którym ludzie często czują się osamotnieni, stanowi przypomnienie, że z odrobiną pomocy od przyjaciół można pokonać trudności, znaleźć miłość i po prostu przetrwać, a nawet rozkwitnąć. Jak Ringo Starr ujął w wywiadzie z 2021 roku, koncepcja przyjaźni i wzajemnego wsparcia jest dla niego centralna, a jego kariera, zwłaszcza z zespołem All-Starr Band, jest żywym przykładem tego, jak „dostaje się przez życie z małą pomocą od przyjaciół”.