RM, znany wówczas jako Rap Monster, wydał „Do You” 20 marca 2015 roku jako część swojego debiutanckiego mixtape’u zatytułowanego po prostu „RM”. Utwór ten jest fundamentalnym manifestem jego artystycznej tożsamości i filozofii życiowej, która przez lata stała się znakiem rozpoznawczym nie tylko jego solowej twórczości, ale i grupy BTS. Mixtape „RM” był opóźniony z pierwotnej daty wydania, 17 marca, w celu poprawy produkcji, co świadczy o dbałości artysty o szczegóły i jakość przekazu.

Piosenka otwiera się mocnym sprzeciwem wobec książek o samorozwoju i wszelkich „bzdur”, które dyktują, jak należy żyć. RM krytykuje ich uproszczone podejście do złożonych problemów i to, jak ludzie ślepo podążają za ich radami, czyniąc je bestsellerami. Pyta retorycznie, co tacy autorzy mogą wiedzieć o czyichś marzeniach, hobby czy zrozumieniu samego siebie. Ten segment jest rozszerzeniem krytyki tych „poradników”, które nie znają nic o tobie, a więc nie mogą rozwiązać twoich problemów. Wskazuje, że zamiast skupiać się na zewnętrznych oczekiwaniach, powinniśmy patrzeć mniej na „zdolności umysłowe” (nunchi) i pozwolić, by zmieniło się to, co naprawdę ważne – nasze szczęście i zadowolenie. Rodzimy się jako panowie własnego życia, więc dlaczego mamy stawać się niewolnikami? RM odrzuca niebezpieczną definicję mówiącą, że „młodość boli”, co stało się wytłumaczeniem dla braku zmian w systemie, a jednocześnie sposobem na usprawiedliwienie cierpienia młodych ludzi. „Młodość powinna być przeżywana w pełni i zgodnie z marzeniami, nie powinna być bolesnym doświadczeniem” – komentuje jeden z analityków. Podkreśla, że gatunki w życiu, podobnie jak w muzyce, są pułapką, a uleganie im czyni nas głupcami. Odwołując się do tej idei, RM mówi: „Fuck that. You the only one ever / 완벽하진 않아도 한정판 레고” (Jesteś jedynym / Nie jesteś doskonały, ale jesteś jak limitowana edycja Lego). To podkreśla unikalność każdej osoby, zachęcając do bycia sobą, ponieważ „chapi nugungan neol tamnaege dwaeiss-eo” (tak czy inaczej ktoś cię pokocha).

Refren „Do you do you do you do you (Do the fuck you want)” jest bezkompromisowym wezwaniem do autentyczności. RM wyzywa słuchacza do robienia tego, co naprawdę chce, bez oglądania się na innych. Jest to przesłanie, które koresponduje z jego ogólną filozofią, którą wyrażał również w innych wypowiedziach, na przykład: „Nie obchodzi mnie, kim jesteś, skąd pochodzisz, jaki masz kolor skóry, jaką masz tożsamość płciową; po prostu mów za siebie. Znajdź swoje imię i znajdź swój głos, mówiąc za siebie”.

W drugiej zwrotce RM rozszerza swoją krytykę na ograniczające definicje gatunków muzycznych i mody. Mówi, że nie jest ani popem, ani rockiem, ani funkiem, ani R&B, ani hip-hopem, a ci, którzy nie rozumieją tej płynności, są sprzedawani jak „pokarm dla uszu” (gwisbab). Kpi z purystów hip-hopu, którzy twierdzą, że „spódnica i skinny jeans? To nie jest hip-hop!”. W odważny sposób kwestionuje ich autorytet, pytając, czy to oznacza, że A$AP nie jest hip-hopem, i czy oni sami są bardziej hip-hopowi niż A$AP czy Kanye. To nawiązanie do hip-hopowego stereotypu, który mówił, że ten gatunek charakteryzuje się męskością, brakiem makijażu i bogactwem, co było sprzeczne z wizerunkiem idoli, takich jak BTS. RM stwierdza, że moda jest pasją („fashion is god passion”), a w języku koreańskim brzmi to tak samo. Zachęca do noszenia tego, co się chce, zamiast naśladowania popularnych trendów, bo to właśnie jest „swag”. Niezależnie od tego, czy podążasz za trendami, czy jesteś całkowicie inny, to jest dobrze, bo „Gyang ni jachega hood” (po prostu ty sam jesteś „kapturem”/esencją). Podkreśla, że od początku nie było czegoś takiego jak „dobrze” czy „źle”, każdy jest po prostu trochę inny. Frazy „Haters gon hate and players gon play / Mufuckas keep mufuckin all day” to wyraz jego lekceważenia dla krytyków. Odrzucając negatywne opinie, RM oferuje swoje wsparcie, mówiąc: „Follow my shit, my friend and I'll pay / Naega neo daesin chim baet-eojulge (twe)” (Podążaj za moimi bzdurami, mój przyjacielu, a ja zapłacę / splunę za ciebie). To odzwierciedla jego postawę wobec nienawiści i krytyki – początkowo denerwowało go to, ale z czasem nauczył się ponad to wznosić.

W trzeciej zwrotce RM porusza temat różnicy między wolnością a pobłażaniem sobie. Obserwuje, że wielu dorosłych, mimo że mają po trzydzieści lat, wciąż nie potrafi odróżnić tych dwóch pojęć, myląc wolność z brakiem odpowiedzialności. Krytykuje tych, którzy nawołują do „szacunku” (respect), ale sami nie rozumieją jego prawdziwego znaczenia, często kopiując innych i udając oryginalność. Z dumą stwierdza, że jego muzyka jest lepsza niż tych, którzy jedynie „pakują” cudze pomysły. Znowu odrzuca porównania i hierarchie w sztuce, mówiąc: „Fuck that. I am just doin my thang / Geureonikka neodo geunyang ni kkeol hae bitch” (Pieprzyć to. Robię swoje / Więc ty też rób swoje, suko). To przesłanie wzmacnia ideę, że nie ma potrzeby bycia lepszym od innych, ale należy podążać własną ścieżką. Sam RM wielokrotnie podkreślał znaczenie bycia sobą i podążania za własnymi marzeniami, co jest centralnym punktem jego liryzmu.

Outro piosenki, z powtarzającym się „I'm doin me juss doin me / Neon yeotae nuguyeossni / Geurae ulin chinguyeossji / Nothin's everything, everything's nothin'”, sugeruje refleksję nad utraconą tożsamością. To pytanie „kim byłeś do tej pory?” może odnosić się do ludzi, którzy zapomnieli o sobie, podążając za narzuconymi drogami. RM przypomina, że „byliśmy przyjaciółmi” – być może nawiązując do utraconej bliskości z prawdziwym sobą lub z tymi, którzy kiedyś byli tacy jak on, ale zrezygnowali ze swojej autentyczności. Frazę „Nothin's everything, everything's nothin'” można interpretować jako zenistyczną refleksję nad ulotnością i wzajemnym przenikaniem się bytów – to, co wydaje się niczym, może być wszystkim, a to, co wydaje się wszystkim, może nie znaczyć nic bez prawdziwej tożsamości.

„Do You” jest utworem, który RM wyraźnie dedykował swojej walce o samookreślenie jako raper, balansując między undergroundową tożsamością a byciem idolem. Jego mixtape „RM” z 2015 roku był mocno osobisty, choć często wyrażał te przemyślenia w sposób ogólny, skierowany do słuchacza. W wywiadach RM często podkreślał, że celem jego muzyki jest potwierdzenie własnego istnienia i wyrażenie swoich myśli. Ta piosenka, będąca hymnem indywidualności i odrzucenia konformizmu, stała się jednym z najbardziej charakterystycznych utworów w jego solowej karierze. Sam artysta jest postrzegany jako źródło inspiracji, znany z mądrych słów i głębokich przemyśleń, które zachęcają do miłości własnej, akceptacji i rozwoju osobistego. W „Do You” RM przekazuje ponadczasowe przesłanie: bycie sobą jest najcenniejszą formą buntu i najprawdziwszą formą istnienia.