Interpretacja Być królewną - Radiowe Nutki

Piosenka „Być królewną” w wykonaniu Radiowych Nutek, znanego warszawskiego zespołu dziecięcego, który cieszył się ogromną popularnością w latach 80. pod dyrekcją Krystyny Kwiatkowskiej, to urocza i wzruszająca opowieść o dziecięcych marzeniach, konfrontacji fantazji z rzeczywistością oraz dylemacie wyboru między bajkowym światem a ciepłem domowego ogniska. Zespół Radiowe Nutki, założony w 1981 roku przez Krystynę Kwiatkowską, był stałym wykonawcą piosenek w audycji „Radio dzieciom” Programu Pierwszego Polskiego Radia i często współpracował z zespołem Fasolki, bywając z nim mylony. Tekst utworu napisała Dorota Gellner, a muzykę skomponowała Krystyna Kwiatkowska, co świadczy o tym, że za piosenką stoi duet doświadczonych twórców muzyki dziecięcej. W nagraniu utworu „Być królewną” jako wokalistka gościnnie wystąpiła Ewelina Jaślar, która była jedną z utalentowanych członkiń Radiowych Nutek.

Utwór rozpoczyna się od wyznania dziecięcej tęsknoty za życiem królewny. Mała bohaterka wyobraża sobie siebie z długimi włosami ozdobionymi przepaską z róż, w koronie, z białymi dłońmi – symbolem delikatności i braku zmartwień związanych z pracą. Lekcje odrabia na tronie, co podkreśla jej status i swobodę. Wizja rozszerza się o fantastyczne elementy: smoka pilnującego zamku oraz perskiego kota w złotej obróżce, co maluje obraz życia pełnego luksusu, przygód i niezwykłych towarzyszy. To jest marzenie o ucieczce od codzienności, o byciu kimś wyjątkowym, otoczonym przepychem i magią. Jest to klasyczna, dziecięca fantazja o królewskim życiu, gdzie wszystko jest piękne i beztroskie.

Jednakże sielankowa wizja zostaje przerwana przez refren, który wprowadza element wątpliwości i niepokoju: „Co mam robić, nie wiem sama, Bo co powie na to mama? Bo co tata na to powie, Kiedy się o wszystkim dowie?” Ten fragment wyraża typową dla dziecka obawę przed reakcją rodziców na jej nierealne pragnienia. Rodzice w dziecięcym świecie często stanowią strażników rzeczywistości, a ich opinia jest kluczowa. To zderzenie beztroskich marzeń z odpowiedzialnością i autorytetem dorosłych, choć przedstawione w humorystyczny sposób, oddaje wewnętrzny konflikt bohaterki.

Następnie do akcji wkracza siostra, która stanowi głos rozsądku i pragmatyzmu. Jej rady są zdecydowane: „Zostań tu!” Kwestionuje atrakcyjność życia w zamku, wskazując na jego wady: brak możliwości swobodnej zabawy („bo korona z głowy spada” – symbolizujące konieczność zachowania etykiety), brak przyjemności („nikt tam lizaków nie jada”) oraz potencjalne niebezpieczeństwa („smok zaklęty, Jeszcze Cię ugryzie w piętę”). Siostra podkreśla wartość i bezpieczeństwo znanej rzeczywistości, gdzie można być sobą, bawić się bez skrępowania i nie obawiać się magicznych stworzeń. To ważny motyw, który pokazuje, jak bliskie osoby mogą wpływać na nasze postrzeganie świata i pomagać nam stąpać po ziemi.

W ostatniej zwrotce piosenki, podmiot liryczny staje przed dylematem: „Sprawa nie jest taka prosta, Kto ma rację, ja czy siostra?” Wewnętrzna debata kończy się jednak podjęciem decyzji o rezygnacji z tronu i pozostaniu w domu. Powtórzone frazy „Lecz zostanę chyba w domu, Zrezygnuję z tego tronu” trzykrotnie wzmacniają ostateczność i moc tej decyzji. Piosenka, mimo początkowego fantazjowania, prowadzi do wniosku, że prawdziwe szczęście i bezpieczeństwo leżą w familiarnej, codziennej rzeczywistości, z dala od wyidealizowanego, ale jednocześnie pełnego ograniczeń i potencjalnych zagrożeń świata królewskiej fantazji. „Być królewną” to zatem nie tylko opowieść o marzeniach, ale także o dorastaniu, oswajaniu się z rzeczywistością i docenianiu tego, co się ma. Utwór, dzięki prostemu językowi i chwytliwej melodii, doskonale rezonował z dziecięcą wyobraźnią, jednocześnie przekazując subtelne przesłanie o wartości domu i rodziny.