Interpretacja Weird Fishes Arpeggi - Radiohead

"Weird Fishes / Arpeggi" Radiohead to utwór, który niemal od razu zanurza słuchacza w głęboką, niemal oniryczną atmosferę, odzwierciedlającą liryki o "najgłębszym oceanie, dnie morza". Ta piosenka z albumu In Rainbows (2007) często jest interpretowana jako podróż w głąb podświadomości, stan głębokiego smutku lub nawet depresji, gdzie ocean symbolizuje właśnie ten wewnętrzny, mroczny krajobraz.

Początkowe wersy "Your eyes / They turn me" sugerują moment przełomu, nagłe pojawienie się nowego bodźca – może to być miłość, nadzieja, czy też po prostu intensywne zainteresowanie, które wyrywa podmiot liryczny ze stanu bezruchu i rezygnacji. Pojawia się wewnętrzne pytanie: "Why should I stay here? / Why should I stay?", które podkreśla chęć ucieczki z zastanej, niechcianej rzeczywistości. Oczy stają się metaforą dla czegoś, co pociąga, hipnotyzuje, skłania do podążania za nowym kierunkiem, nawet jeśli jest on niepewny.

Decyzja o podążaniu – "I'd be crazy not to follow / Follow where you lead" – wskazuje na niemal bezwarunkowe oddanie się temu pociągowi. Jest to akt zawierzenia, ale też ślepego podążania za iluzją. "Your eyes / They turn me / Turn me on to phantoms" – to kluczowy fragment, który ujawnia kruchość tej nadziei. "Fantomy" oznaczają coś pozornego, pozbawionego realnego istnienia, co jest widoczne dla zmysłów, ale nie ma substancjalnej formy. Podmiot liryczny uświadamia sobie, że to, za czym podąża, jest jedynie wytworem jego wyobraźni, iluzją miłości lub prawdziwej relacji, której tak desperacko pragnął.

W tej interpretacji, upadek "And fall off" na "krawędzi ziemi" jest nieuchronną konsekwencją podążania za nierealnymi mirażami. Wszyscy odchodzą, kiedy mają szansę, a to jest jego szansa na uwolnienie się, być może od starego "ja" lub toksycznej relacji. Jednak ta ucieczka prowadzi do kolejnego etapu – bycia "zjadanym przez robaki" i "dziwne ryby" ("Weird fishes"). Ten obraz jest niezwykle sugestywny; robaki i dziwne ryby mogą symbolizować wszystko, co wiąże się z depresją, porażką, poczuciem bycia konsumowanym przez własne lęki i zwątpienie. Niektórzy interpretują "dziwne ryby" jako innych ludzi, którzy żyją na "dnie ludzkości", jako symbol najniższego statusu społecznego. Nazwa utworu, "Weird Fishes / Arpeggi", jest nawiązaniem do tego chóru oraz do arpeggiów – granych pojedynczo nut akordu, co jest odzwierciedlone w hipnotyzującym, repetytywnym motywie gitarowym, który tworzy wrażenie płynności i ruchu w wodzie.

Muzycznie, utwór jest majstersztykiem warstwowości i nastroju. Jego kompozycja, oparta na trybie doryckim i akordach diatonicznych do D, choć bez grania akordu D-dur, nadaje mu "pływający" charakter. Jonny Greenwood i Thom Yorke po raz pierwszy zaprezentowali ten utwór jako atmosferyczną, smyczkową kompozycję w 2005 roku, z towarzyszeniem Orkiestry z Nazaretu, co nadawało mu jeszcze bardziej eteryczny wymiar. Dopiero w 2006 roku piosenka zyskała rockowy sznyt, z dynamiczną partią perkusji Phila Selwaya, która jednak zachowała wiele z "bąbelkowych", atmosferycznych cech pierwotnej wersji. Ciekawostką jest, że Jonny Greenwood często podchodzi do utworów Radiohead, tworząc najpierw partię orkiestrową. Złożone arpeggia gitarowe, które dały tytuł drugiej części nazwy utworu, tworzą polirytmiczne tekstury i uczucie ciągłego, choć nieco chaotycznego, ruchu. Jonny Greenwood często wykorzystuje w utworze zapętlone i przetworzone partie gitary, grając je na przykład w podwójnym tempie, co tworzy charakterystyczny, wysokotonowy dźwięk w tle.

Ostatnie linijki piosenki: "I'll hit the bottom / Hit the bottom and escape" przynoszą pewną ulgę. To nie jest rezygnacja, lecz akceptacja upadku, uderzenia w samo dno, by z niego uciec. To paradoksalne oświadczenie sugeruje, że prawdziwa ucieczka może nastąpić dopiero po całkowitym doświadczeniu i zaakceptowaniu najniższego punktu. Może to być wyjście z iluzji, odnalezienie prawdy o sobie i sytuacji, nawet jeśli jest bolesna, a tym samym – wyzwolenie. Thom Yorke wielokrotnie mierzył się z tematami obsesji i samodeprecjacji w twórczości Radiohead, a "Weird Fishes / Arpeggi" doskonale wpisuje się w ten kontekst, oferując opowieść o nadziei, złudzeniach i ostatecznym, kathartycznym uderzeniu o dno, które staje się punktem wyjścia do ucieczki. Utwór ten znalazł się na 17. miejscu listy 100 najlepszych piosenek 2007 roku magazynu Rolling Stone.