Utwór "Last Resort" zespołu Papa Roach to głębokie i przejmujące studium rozpaczy, samookaleczenia i myśli samobójczych, które w momencie premiery w 2000 roku stało się nie tylko hymnem gatunku nu-metal, ale także niezwykłym narzędziem do otwierania dyskusji o zdrowiu psychicznym. Tekst piosenki, zaczynający się od brutalnie szczerych słów "Cut my life into pieces, This is my last resort, Suffocation, no breathing, Don't give a fuck if I cut my arm bleeding", natychmiast zanurza słuchacza w intensywnym poczuciu beznadziei i wewnętrznego konfliktu.

Jak ujawnił wokalista Jacoby Shaddix, choć śpiewa w pierwszej osobie, piosenka została początkowo zainspirowana dramatycznymi przeżyciami jego bliskiego przyjaciela i współlokatora, który w wieku 17 lat podjął próbę samobójczą po stracie matki. Shaddix przyznał, że było to dla niego bardzo traumatyczne doświadczenie. "I never realized I was spread too thin 'Til it was too late and I was empty within" oraz "It all started when I lost my mother" to wersy, które pierwotnie odnosiły się do bólu i pustki odczuwanej przez tego przyjaciela, który szukał miłości na "wyższym poziomie", znajdując jedynie "pytania i diabły". Co ciekawe, przyjaciel Shaddixa przeżył i, jak wspomina wokalista, wyszedł z kryzysu, odnalazł wiarę i dziś ma szczęśliwą rodzinę.

Poruszane w tekście pytania, takie jak "Would it be wrong, would it be right? If I took my life tonight?" oraz błaganie "Wish somebody would tell me I'm fine", doskonale oddają wewnętrzną walkę i rozpaczliwe wołanie o pomoc oraz potwierdzenie własnej wartości. Początkowo piosenka wywołała kontrowersje z powodu dosadnych odniesień do samookaleczeń i samobójstwa. Obawiano się jej potencjalnego wpływu na wrażliwych słuchaczy. Jednak z czasem stało się jasne, że "Last Resort" działa wręcz przeciwnie, oferując młodym ludziom wentyl dla ich mrocznych myśli i uświadamiając im, że nie są sami w swoich zmaganiach.

Ironią losu jest fakt, że ponad dekadę po napisaniu utworu, słowa te nabyły nowego, osobistego znaczenia dla samego Jacoby'ego Shaddixa. W 2012 roku wokalista mierzył się z własnymi demonami, wpadł w głęboką depresję, nadużywał alkoholu i doświadczał myśli samobójczych, identyfikując się z przesłaniem piosenki. Dodatkowo, dziadek Shaddixa, po którym zespół przyjął nazwę Papa Roatch, również odebrał sobie życie, co nadało tekstowi jeszcze większej osobistej wagi.

Basista Papa Roach, Tobin Esperance, zdradził, że główny riff piosenki powstał na pianinie, zainspirowany hip-hopem z Wschodniego Wybrzeża, takim jak Wu-Tang Clan czy Fugees, które często samplowały muzykę klasyczną. Zespół połączył ten motyw z funkowym hip-hopowym rytmem i punkrockowym refrenem, tworząc unikalne brzmienie.

"Last Resort" stało się gigantycznym przebojem, a Shaddix wielokrotnie podkreślał, że tysiące fanów z całego świata mówiło mu, że ta piosenka uratowała im życie. Wokalista uważa, że utwór stał się dla wielu kołem ratunkowym i jest niezwykle dumny z tego, jak pozytywnie wpłynął na ludzi, otwierając dialog o zdrowiu psychicznym. Zespół wciąż zamyka swoje koncerty tym utworem, co podkreśla jego trwałe znaczenie. Piosenka doczekała się także nowszych wersji, w tym "Last Resort (Reloaded)" z Jerisem Johnsonem oraz reinterpretacji Falling In Reverse, którą Shaddix określił jako "niesamowitą". Obecność utworu w popkulturze, np. w serialu "Yellowjackets", świadczy o jego nieprzemijającej aktualności i wpływie.