Utwór "Enola Gay" brytyjskiej grupy Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD) to pozornie taneczny i melodyjny hit synth-popowy, który w rzeczywistości skrywa głębokie i poruszające przesłanie antywojenne. Wydany w 1980 roku, singiel odnosi się do tragicznych wydarzeń z 6 sierpnia 1945 roku, kiedy to amerykański bombowiec B-29 Superfortress o nazwie "Enola Gay" zrzucił bombę atomową na Hiroszimę.
Tekst piosenki, którego autorem jest wokalista i basista Andy McCluskey, w ironicznym tonie zwraca się bezpośrednio do samolotu, personifikując go i wyrażając głęboki żal. Wersy takie jak "Enola Gay, you should have stayed at home yesterday / Aha words can't describe the feeling and the way you lied" podkreślają niewyobrażalną skalę zniszczenia i cierpienia, jakie przyniosła ta misja. McCluskey, który wraz z Paulem Humphreysem od młodości fascynował się samolotami z II wojny światowej, przyznał, że pisząc ten utwór, chciał "zaśpiewać o samolocie, a nie o samym bombardowaniu", aby "eksplorować moralny dylemat i jego ambiwalencję wobec moralności popełnienia czegoś takiego". Jak wspominał, początkowo piosenka nie miała mieć stricte politycznego przesłania, a wynikała z jego historycznego zainteresowania.
Jednym z najbardziej znaczących i wieloznacznych fragmentów tekstu jest pytanie "Is mother proud of little boy today?". "Little Boy" to kryptonim bomby atomowej zrzuconej na Hiroszimę. Jednocześnie, "Enola Gay" to imię matki pułkownika Paula Tibbetsa, pilota, który dowodził misją. To połączenie sprawia, że pytanie staje się głęboką refleksją nad moralnością działań wojennych i osobistą odpowiedzialnością, stawiając pod wątpliwość dumę matki z czynu syna. McCluskey podkreślał, że był szczególnie dumny z tego wersu ze względu na jego złożoność i wielopoziomowe znaczenie.
Refren z powtarzanym wersem "It's 8:15, and that's the time that it's always been" odnosi się do dokładnej godziny detonacji bomby nad Hiroszimą 6 sierpnia 1945 roku – 8:15 czasu japońskiego. Siła eksplozji była tak ogromna, że wiele zegarów w mieście zatrzymało się w tej konkretnej chwili, co sprawia, że godzina 8:15 na zawsze stała się symbolem tragedii. Kontrastuje to z komunikatem "We got your message on the radio, conditions normal and you're coming home", który w ironiczny sposób zestawia rutynowy raport załogi bombowca z apokaliptycznym zniszczeniem na ziemi.
Mimo poważnej tematyki, chwytliwa melodia sprawiła, że piosenka stała się międzynarodowym przebojem. Co ciekawe, na początku spotkała się z pewnymi nieporozumieniami. Niektórzy słuchacze, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, błędnie zinterpretowali tytuł "Enola Gay" jako odniesienie do homoseksualizmu, uznając utwór za "hymn gejowski". Doprowadziło to nawet do tego, że program telewizyjny dla dzieci "Swap Shop" zakazał jego emisji. Jednak "Enola Gay" odniosła ogromny sukces komercyjny, osiągając 8. miejsce na liście UK Singles Chart i pierwsze miejsca w krajach takich jak Włochy, Portugalia i Hiszpania. Paul Humphreys i Andy McCluskey tworzyli w skromnych warunkach, używając "największej sterty secondhandowego sprzętu", a syntezator Korg Micro-Preset oraz perkusja zostały dodane jako ostatnie elementy podczas nagrywania.
"Enola Gay" to doskonały przykład utworu, który łączy chwytliwą formę z głębokim, refleksyjnym przesłaniem, zmuszając słuchaczy do zastanowienia się nad konsekwencjami działań wojennych i ich trwałym wpływem na historię i ludzkość. Do dziś pozostaje jednym z najbardziej ikonicznych i rozpoznawalnych utworów OMD.