Tekst utworu „Węże” autorstwa Avady, wydanego 12 stycznia 2023 roku w ramach albumu The Trial of Perseverance, to głębokie i niepokojące studium ludzkiej kondycji w obliczu wszechobecnego zła i dezinformacji. Utwór maluje obraz świata opanowanego przez podstępne siły, które podważają fundamentalne wartości i prowadzą do duchowej, a być może nawet fizycznej, zagłady. Brak jest publicznie dostępnych wywiadów czy wypowiedzi zespołu Avada bezpośrednio dotyczących interpretacji tego konkretnego utworu, co pozostawia słuchaczowi szerokie pole do własnych refleksji, opartych wyłącznie na warstwie tekstowej i kontekście gatunkowym.

Początkowe wersy – "Jestem otoczony / Przez wewnętrzne siły zła / Trują mnie jadem swym / Nie pozwalają dojrzeć prawdy / Klątwa" – od razu wprowadzają w atmosferę przytłoczenia i walki. Podmiot liryczny czuje się osaczony, co sugeruje zarówno osobiste zmagania z własnymi demonami, jak i wpływ zewnętrznych, destrukcyjnych bodźców. Metafora "jadu", który "truje" i "nie pozwala dojrzeć prawdy", wskazuje na mentalną truciznę – być może są to kłamstwa, propaganda, szkodliwe ideologie czy toksyczne relacje, które zniekształcają percepcję rzeczywistości. Słowo „klątwa” na końcu strofy podkreśla poczucie bezsilności i przeznaczenia, które ciąży nad jednostką.

Refren jest esencją przesłania utworu: "Węże / Otaczają nas, zatruwają świat / Węże / Otaczają nas, zatruwają nas". „Węże” są tutaj potężną i wieloznaczną metaforą. Mogą symbolizować fałsz, zdradę, korupcję, a także ukryte zagrożenia, które podstępnie wnikają w tkankę społeczną i indywidualną świadomość. Ich wszechobecność ("otaczają nas") i niszczycielska natura ("zatruwają świat", "zatruwają nas") sugerują globalny problem, który dotyka zarówno sfery makro (cały świat), jak i mikro (jednostka). Jest to obraz świata ulegającego powolnej, lecz nieuchronnej degradacji, gdzie trucizna moralna i etyczna przenika wszystko.

Kolejna zwrotka – "Prawda została odwrócona / I na kłamstwie zbudowano świat / Fundament szerzenia zła / Cały ludzki świat / Przekleństwo" – wzmacnia apokaliptyczną wizję. Mówi o celowym zniekształceniu rzeczywistości, gdzie kłamstwo nie jest jedynie przypadkowym błędem, lecz staje się podstawą i konstrukcją całego systemu społecznego i politycznego. Taki „fundament szerzenia zła” prowadzi do moralnego upadku całej ludzkości, co jest opisywane jako „przekleństwo”, ponowne echo beznadziei. Ten fragment może odnosić się do post-prawdy, manipulacji medialnych czy politycznych, które są wszechobecne we współczesnym świecie.

Ostatnie wersy piosenki są najbardziej uderzające i brutalne w swoim realizmie: "Przeklęci powstają / By przynieść nam trąd / Śmierć i zaraza / Martwych ciał odraza / Przeklęci powstają / By przynieść nam trąd / Zniszczenie obraca w pył / Legendy miast, zapomnienie mas". Pojawienie się „przeklętych” zwiastuje nieuchronną katastrofę. „Trąd” jest tu symboliczną chorobą, która nie tylko wyniszcza ciało, ale także jest metaforą moralnego rozkładu i odrzucenia. Obrazy "śmierci i zarazy" oraz "martwych ciał odrazy" przywołują wizje biblijnych plag i totalnej destrukcji. Co więcej, zniszczenie to nie ogranicza się tylko do życia fizycznego, ale uderza w samo sedno kultury i tożsamości: "Zniszczenie obraca w pył / Legendy miast, zapomnienie mas". To odnosi się do utraty historii, dziedzictwa i wspólnej pamięci, co ostatecznie prowadzi do anihilacji ludzkiego ducha i cywilizacji.

W ujęciu całościowym, „Węże” Avady to ciemna, lecz przejmująca refleksja nad siłami niszczącymi zarówno wewnętrzny świat człowieka, jak i otaczającą go rzeczywistość. Utwór jest ostrzeżeniem przed konsekwencjami życia w świecie zbudowanym na kłamstwie i podkreśla pilną potrzebę dostrzeżenia i odrzucenia owych „węży”, zanim ich jad całkowicie zatruje wszystko, co cenne. Pomimo braku bezpośrednich komentarzy twórców, tekst sam w sobie jest na tyle bogaty i sugestywny, że pozwala na głęboką interpretację jako manifest sprzeciwu wobec destrukcyjnych sił współczesności.