Piosenka „Walking Dream” Natalie Walker, pochodząca z jej debiutanckiego solowego albumu Urban Angel z 2006 roku, to głęboko intymne zanurzenie w świat ucieczki i schronienia, symbolizujące pragnienie pozostania w idealizowanym stanie, z dala od szorstkiej rzeczywistości. Utwór, osadzony w charakterystycznym dla Walker downtempo i elektronicznym brzmieniu, z eterycznym wokalem, który bywa porównywany do takich artystek jak Imogen Heap czy Portishead, maluje obraz chwili pełnej ukojenia i błogostanu.

Rozpoczynające się wersy „Pinch me / Is this real / This feeling of release” natychmiast wprowadzają słuchacza w stan niedowierzania i euforii. Podmiot liryczny doświadcza głębokiego poczucia ulgi, które jest tak intensywne, że każe mu kwestionować jego autentyczność. To „uwolnienie” jest tak silne, że wydaje się wręcz nierealne. Wrażenie „I’m floating in your heaven / In the corners of my dreams” sugeruje, że ten stan jest ściśle związany z obecnością innej osoby – prawdopodobnie partnera romantycznego – która stwarza to „niebo”. Wskazuje to na miłość lub głęboką więź jako źródło tej utopijnej, sennej krainy. Interpretacje tekstu często podkreślają, że utwór opowiada o osobie, która czuje, że żyje w marzeniu, gdy jest ze swoim partnerem romantycznym, czując się bezpiecznie i szczęśliwie.

Powtarzające się frazy „Tasting life / Numb again / Close my eyes / It begins…” ukazują cykliczną naturę tego doświadczenia. „Degustowanie życia” może odnosić się do intensywnych emocji przeżywanych w tym idealnym stanie, ale szybko następuje „ponowne otępienie”, co wskazuje na ulotność i tymczasowość tego uczucia w obliczu codzienności. „Zamykanie oczu” staje się aktem świadomego wchodzenia w ten upragniony sen lub stan umysłu, gdzie wszystko „zaczyna się” od nowa.

Kluczowe dla zrozumienia utworu są wersy „I cannot stumble here / I am safe inside my head / When I wake up Ill forget / I’ll come back to my mess”. Marzenie staje się sanktuarium, miejscem, gdzie nie można się potknąć, gdzie podmiot liryczny jest „bezpieczny w swojej głowie”. To poczucie bezpieczeństwa jest nadrzędne, kontrastując z chaosem i trudnościami rzeczywistości. Świadomość, że przebudzenie oznacza powrót do „bałaganu” i zapomnienie tego błogiego stanu, jest tragicznym elementem tekstu. Natalie Walker wielokrotnie podkreślała w wywiadach, że inspiracją dla jej muzyki są historie z jej życia oraz ludzi, których zna, a także tematyka śmiertelności i starzenia się. Jej melancholijny ton pozwala jej wyrażać rzeczy, których zazwyczaj nie werbalizuje. Tekst odzwierciedla to głębokie pragnienie ucieczki od problemów.

Desperackie wezwanie „I will not leave / Stay asleep / Slip further in / My ecstasy” to kulminacja pragnienia podmiotu lirycznego, by pozostać w tym stanie. Nie chce opuścić swojego wewnętrznego raju, woli pogrążać się coraz głębiej w tej ekstazie, którą odnajduje w swoim umyśle. „Safe inside my mind I hide…” to podsumowanie całego utworu – umysł staje się ostateczną kryjówką, miejscem, gdzie można schować się przed światem i jego trudami. To idealny przykład muzyki, która Natalie Walker tworzy, by wyrazić siebie, często tworząc utwory improwizując teksty i melodie, dając się ponieść chwili i muzyce. Sama artystka uważa tworzenie muzyki za swoją pasję i coś, do czego jest „urodzona”.

„Walking Dream” to metaforyczny lot w głąb siebie, gdzie miłość lub wewnętrzny spokój tworzą alternatywną rzeczywistość, bezpieczną przystań. Utwór ten doskonale oddaje esencję twórczości Natalie Walker, która z sukcesem łączy elektroniczne pejzaże dźwiękowe z intymnymi, emocjonalnymi tekstami, tworząc wrażenie unoszenia się i melancholijnego piękna.