Interpretacja Aishite Aishite Aishite - Miku Hatsune

Piosenka "Aishite Aishite Aishite" (Kochaj mnie, kochaj mnie, kochaj mnie), wykonana przez Hatsune Miku, a skomponowana przez Kikuo, to utwór, który zyskał status kultowego dzięki swojej hipnotyzującej melodii i niezwykle mrocznym, psychologicznym tekstom. Po raz pierwszy wydana w albumie 12 sierpnia 2013 roku, a z oficjalnym teledyskiem 6 marca 2015 roku, utwór ten eksploruje głębokie i często niepokojące zakamarki ludzkiej psychiki, koncentrując się na obsesyjnej potrzebie miłości i akceptacji.

Tekst rozpoczyna się od wzmianki o "przeklętej obroży", nawiniętej "dawno, dawno temu", która nieustannie krzyczy "Chcę ludzi, chcę ludzi". Ta obroża symbolizuje odziedziczoną lub głęboko zakorzenioną potrzebę uwagi i przywiązania, która z czasem staje się coraz bardziej dławiąca. Niektórzy interpretują ją jako symbol oczekiwań rodzicielskich, które uniemożliwiają rozwój prawdziwej tożsamości dziecka, a inni widzą w niej metaforę "syndromu złotego dziecka" lub zaniedbania emocjonalnego. Niezależnie od konkretnej genezy, jest to wewnętrzny przymus, który zmusza podmiot liryczny do poszukiwania walidacji.

W kolejnych wersach wybrzmiewa desperacka prośba: "Nie złość się, nie porzucaj mnie, nie idź nigdzie" (nee). Kiedy "nikogo nie ma, nikogo", obroża zaciska się "mocno, tak mocno, że aż dusi", co ukazuje paniczną obawę przed samotnością i odrzuceniem. Podmiot liryczny usilnie próbuje udowodnić swoją wartość, pytając: "Mam dobre oceny, prawda? Hej, hej, jestem dobrym dzieckiem, prawda? Jestem uroczym dzieckiem, prawda?". To powtarzające się poszukiwanie zewnętrznej aprobaty, mimo wewnętrznego bólu ("Jestem dobrym dzieckiem, prawda? Boli, prawda?"), podkreśla presję bycia "idealnym" i lęk, że nie sprosta się cudzym oczekiwaniom.

Refren – "Kochaj mnie, kochaj mnie, kochaj mnie, więcej, więcej / Kochaj mnie, kochaj mnie, do szaleństwa" – to eskalacja tej obsesyjnej potrzeby. Głos Miku, często postrzegany jako dziewczęcy i niewinny, w połączeniu z tymi mrocznymi słowami, tworzy niepokojący kontrast, wzmacniając uczucie desperacji i spirali w kierunku obłędu. Utwór jest często błędnie interpretowany jako piosenka yandere, jednak wielu fanów i analityków wskazuje, że jej tematyka jest znacznie głębsza i dotyczy problemów związanych z zaniedbaniem dziecka i syndromem "złotego dziecka".

Dalsze wersy mówią o tym, że "ciało, ciało, nawet jeśli urośnie, obroża pozostaje mała", co oznacza, że problem nie znika z wiekiem, a wręcz nasila się, stając się "niewystarczającym" i bolesnym. Presja bycia najlepszym jest wyraźnie widoczna w zdaniu: "Nie przegram z nikim w klasie, jestem piękną, dobrą dziewczynką, prawda? (hej) / Bardziej niż tamta dziewczynka, bardziej niż jakakolwiek dziewczynka, wszyscy, wszyscy, patrzcie na mnie!". Jest to krzyk o absolutną i wyłączną uwagę, ujawniający głęboką zazdrość i potrzebę dominacji w otrzymywaniu uczuć.

Zaskakującym elementem jest wyznanie: "Za salą gimnastyczną, wyznanie tobie / Brzmi jak kłamstwo, prawda? Lubię ciebie, brudnego ciebie". To odwrócenie uwagi na konkretną osobę, którą podmiot liryczny postrzega jako "brudną", może sugerować toksyczne i manipulacyjne podejście do relacji. Być może wybrana osoba jest postrzegana jako łatwiejsza do kontrolowania lub "uratowania", co pozwala na spełnienie własnych potrzeb, nawet jeśli nie jest to prawdziwa miłość. To wyznanie może być również projekcją własnego poczucia "brudu" lub niedoskonałości na obiekt uczuć.

Kulminacją obsesji jest fragment: "Kochaj mnie, kochaj mnie, kochaj mnie, oddam ci wszystko / Ty, ty, wszystko weźmiesz na swoje barki / Nie wystarczasz, ty nie wystarczasz, nie puszczę cię, ach / Przepraszam". Podmiot liryczny oferuje wszystko, jednocześnie obciążając drugą osobę, a mimo to nadal odczuwa niedosyt. "Nie puszczę cię" jest jawną deklaracją posesywności, a następujące po niej "Przepraszam" brzmi jak cyniczna, manipulacyjna próba złagodzenia sytuacji, podczas gdy intencje pozostają bezlitosne.

Zakończenie piosenki jest najbardziej niepokojące. Powtarzające się "Kochaj mnie, kochaj mnie, kochaj mnie, więcej, więcej / Kochaj mnie, kochaj mnie, do szaleństwa" przeplata się z "Boli, nie puszczę cię, boli, więcej, więcej, prawda? / Jestem szczęśliwa, ach / Jestem szczęśliwa, ach". Tutaj ból i niezdolność do uwolnienia się od obsesji są paradoksalnie utożsamiane ze szczęściem. Podmiot liryczny odnajduje rodzaj wypaczonej satysfakcji w tym cyklu cierpienia i kontroli, ukazując przerażającą spiralę, w której chorobliwa potrzeba miłości prowadzi do autodestrukcji i zniszczenia relacji. Niektórzy interpretują to jako opis osobowości z pogranicza (BPD), gdzie intensywne emocje i lęk przed porzuceniem prowadzą do autodestrukcyjnych zachowań i niestabilnych relacji.

"Aishite Aishite Aishite" to prawdziwy fenomen w kulturze Vocaloid. W styczniu 2023 roku stała się pierwszą piosenką Vocaloid, która osiągnęła 100 milionów streamów na Spotify. Jej popularność świadczy o tym, jak głęboko rezonuje z odbiorcami jej uniwersalna, choć mroczna, tematyka poszukiwania akceptacji i miłości. Kikuo jest znany z tworzenia muzyki, która łączy pozornie radosne melodie z niepokojącymi i traumatycznymi tekstami, a "Aishite Aishite Aishite" jest tego doskonałym przykładem, urzekając słuchaczy swoją złożonością i emocjonalną głębią. Doczekała się również licznych coverów i pojawiała się w grach takich jak Project SEKAI COLORFUL STAGE! feat. Hatsune Miku. Utwór ten to nie tylko piosenka, ale studium psychologiczne, które wciąż intryguje i zmusza do refleksji nad naturą ludzkich pragnień i ich potencjalnie destrukcyjnych konsekwencji.