Interpretacja Iyaiyayo / イヤイヤヨ - Maretu

„Iyaiyayo / イヤイヤヨ” Maretu to utwór o złożonej i niepokojącej naturze, głęboko osadzony w charakterystycznym dla artysty mrocznym, psychologicznym stylu, który łączy elementy heavy metalu, chiptune i techno-popu z dysonansowymi dźwiękami i sugestywnymi efektami. Tytułowe "Iyaiyayo" (イヤイヤヨ) dosłownie oznacza "nie, nie, nie", "nie chcę" lub "niechętnie", często kojarzone z dziecinnym, upartym odmową. Co ciekawe, samo brzmienie "Iyaiyayo" bywa zestawiane z refrenem angielskiej rymowanki "Old MacDonald Had a Farm, E-I-E-I-O", co nadaje utworowi jeszcze bardziej zniekształcony, niemal groteskowy, niewinny wydźwięk.

Piosenka rozpoczyna się od energicznego okrzyku "Haadokkoi!!" (podobnego do "hop-siup" lub "hej-ho"), by natychmiast zanurzyć się w atmosferę rozpaczy i błagania. Podmiot liryczny, zdaje się, pełza po ziemi, pytając: "Czy to jest wreszcie na poważnie? Czy znowu jest jak zawsze?" i błaga: "Proszę, niech mnie ktoś podniesie i zabierze…" W tym wstępnym akcie desperacji zawiera się kwintesencja jego położenia – poczucie bycia porzuconym i bezsilnym. Kolejna scena, w której zwraca się do „Onii-san” (starszego brata lub po prostu mężczyzny) z propozycją „zabawy” i „poznania smaku życia”, by spotkać się z odmową z powodu „zajętości”, pogłębia wrażenie beznadziei. Szeptane w nawiasie słowa: "(Ale jeśli tak dalej pójdzie, to chyba umrę…)" doskonale oddają jego wewnętrzne cierpienie.

Wiele interpretacji łączy tę piosenkę z japońską książką „神待ち少女” (Kami-machi Shoujo, czyli „Dziewczyny Czekające na Boga”) autorstwa Yukihiro Kuroby, która opisuje prawdziwe historie młodych dziewcząt wymieniających swoje ciała na jedzenie i schronienie w oczekiwaniu na swojego „Boga”. Ten kontekst rzuca dodatkowe światło na desperację, bezbronność i transakcyjny charakter relacji, o której mowa w tekście.

Dalsze wersy opisują „rozmazany eyeliner” i „zmarnowane życie” – obrazy, które sugerują utratę kontroli, zmęczenie i być może próbę utrzymania pozorów pomimo wewnętrznego rozpadu. Pragnienie spotkania "ciebie" w każdej chwili, połączone z toastami za marzenia i kolejnymi porażkami, prowadzi do zdobywania pieniędzy na „szampana i wino”, co może wskazywać na ucieczkę w hedonizm lub substancje odurzające jako sposób na poradzenie sobie z bólem i pustką.

Nagle ton piosenki zmienia się w agresywny, gniewny wybuch: „Iyaa!!!!! Nie dobierajcie się, muchy i żółwie. Zabierzcie się stąd szybko, pieniądze? Pieniądze.” To może być skierowane do osoby, której podmiot liryczny pragnie, lub do otaczającego świata, który wydaje się go wykorzystywać. Groźba: „To wszystko dla ciebie! Musisz wziąć odpowiedzialność!” jasno wskazuje na manipulację i próbę zrzucenia winy. Maretu często odwołuje się do motywów z wcześniejszych utworów, a „muchy i żółwie” pojawiały się już w jego piosence „SIU”.

Najbardziej niepokojącym i mrocznym fragmentem są słowa o „dzieciach, cichutko rozbrzmiewających pianissimo, w papierze, w wodzie, w tamtym koszu na śmieci”. Ten obraz jest szeroko interpretowany jako odniesienie do poronienia lub aborcji, albo do odrzuconych marzeń i potencjału, wpisując się w powtarzające się w twórczości Maretu motywy antymiłości i utraconej niewinności. Co więcej, „Pianissimo” to również nazwa popularnej wśród japońskich kobiet marki papierosów, co dodaje kolejny, gorzki wymiar do tego makabrycznego obrazu.

Podmiot liryczny przechodzi do otwartych oskarżeń: „Żartujesz!? Rozpad to okropna sprawa! Okropna! Znowu uciekasz z podniesioną głową?… Przecież wiesz, prawda? Co ty mi 1 zrobiłeś 2 kazałeś mi zrobić 3 prawie kazałeś mi zrobić”. To bezpośrednie szantażowanie i przypominanie o domniemanych krzywdach, mające na celu zatrzymanie drugiej osoby. Podmiot liryczny nie chce zostać porzucony i używa przeszłości jako narzędzia manipulacji. Użycie słowa „higaisha” (被害者) na określenie „ofiary” w tym kontekście jest istotne, ponieważ oznacza ono „ofiarę z oprawcą”, co silnie podkreśla element oskarżenia i obwiniania drugiej strony.

Desperacja eskaluje w wezwaniu do „bójki na noże” (co sugeruje ostry konflikt) oraz w błaganiu do Boga – choć ten „Bóg, który wyłania się z papieru i kulek/duchów” może być cynicznym odniesieniem do pieniędzy (papierowych banknotów) lub narkotyków (LSD, MDMA). Ta symbolika wzmacnia ideę transakcyjnego charakteru relacji, gdzie wartości duchowe zostały zastąpione materialnymi lub ucieczką w uzależnienia. Błaganie o „wieczne złączenie” stanowi mroczną parodię małżeństwa, co rezonuje z innymi utworami Maretu, takimi jak „Aishitetanoni”, gdzie motywy obsesyjnego związku i zdrady również odgrywają kluczową rolę.

Piosenkę zamyka powtarzający się, rozpaczliwy refren: „Nee, zostawiać mnie, to iya iya yo (nie, nie, nie), tę biedną ofiarę. Nee, porzucić mnie, to iya iya yo (nie, nie, nie), to zachowanie to super grzech śmiertelny”. Podkreśla to głębokie poczucie bycia ofiarą i jednocześnie, przez narzucanie winy, stawia podmiot liryczny w pozycji manipulatora. Ostatnie słowa: „Saa, aware na warera sukutte yo! Kamisama!” („No, uratuj nas nieszczęśników! Boże!”) są finałowym, patetycznym, a zarazem być może szyderczym, wołaniem o ratunek. Zmiana z „ja” na „my” w ostatniej linii może sugerować, że podmiot liryczny wciąga drugą osobę w swoje nieszczęście, czyniąc z niej współofiarę, albo też widzi siebie jako reprezentanta szerszej grupy odrzuconych.

"Iyaiyayo" to wstrząsający portret obsesyjnej miłości, psychologicznej manipulacji i totalnego uzależnienia, uwikłanego w relację, która wydaje się toksyczna i destrukcyjna. Maretu, jak zawsze, bezlitośnie obnaża ciemne zakamarki ludzkiej psychiki, prezentując alienację, rozpacz i pragnienie kontroli w swoim charakterystycznym, niepowtarzalnym stylu.