Interpretacja Niewidzialna - Magda Bereda

"Niewidzialna" Magdy Beredy to piosenka, która ukazała się w 2020 roku jako czwarty singiel promujący debiutancki album artystki, zatytułowany "mniejszeodtrzech". Utwór stanowi bardzo osobistą opowieść o młodej dziewczynie, która, mimo zwyczajności na co dzień, na scenie odnajduje swoje prawdziwe przeznaczenie i pewność siebie. Jak sama Magda Bereda podkreślała w wypowiedziach towarzyszących premierze utworu i teledysku, pragnęła, by każdy pamiętał o swojej wartości i wyjątkowości w codzienności, bez potrzeby udawania kogoś innego – bycie sobą jest najpiękniejszą i najlepszą wersją nas samych.

Tekst rozpoczyna się od portretu osoby tak zwyczajnej, która jednak w środku czuje dreszcze, co od razu zarysowuje kontrast między zewnętrznym spokojem a wewnętrzną wrażliwością i głębią emocji. Wskazanie, że kilka dźwięków dla niej powietrze, jednoznacznie wskazuje na muzykę jako esencję jej życia, coś bez czego nie potrafi funkcjonować. Refren "Gdy zgasną światła / Znów niewidzialna" jest kluczowy dla zrozumienia centralnej dwoistości doświadczenia artystki. Na scenie, w blasku reflektorów, Magda jest widzialna, doceniona i spełniona, czuje, że bycie na scenie / Przecież jest przeznaczeniem. Jednak gdy światła gasną, powraca do poczucia niewidzialności, do tej zwyczajności, która może być postrzegana jako brak zauważenia czy bycie pominiętym. Jest to uniwersalne doświadczenie wielu artystów, którzy zmagają się z byciem ikoną na scenie i jednocześnie poszukującymi swojej tożsamości, czy też po prostu prywatności, poza nią.

W piosence odnajdujemy także wątki samopoznania i akceptacji niedoskonałości: "Wciąż siebie poznaje / Nie wiem ile na stanie / Mam jeszcze błędów, których nie znam na pamięć". To wyznanie pokazuje, że nawet na drodze do spełniania marzeń, artystka jest świadoma ciągłego rozwoju i nie boi się przyznać do swoich słabości. Jest to niezwykle autentyczne, zwłaszcza w kontekście jej drogi artystycznej, którą rozpoczęła w sieci w wieku 14 lat, publikując covery i walcząc o swoje muzyczne marzenia, mimo początkowych trudności i uwag, że może lepiej nie powinna śpiewać.

Fragment "Jak w krzyżówce na literę M" jest subtelnym, ale wyraźnym odniesieniem do imienia artystki – Magda, co dodatkowo podkreśla osobisty i autobiograficzny charakter utworu. Jest to rodzaj sygnatury, która łączy słowa piosenki bezpośrednio z jej twórczynią.

Przesłanie utworu dotyka również potrzeby prawdziwej bliskości i trwałego wsparcia. Słowa "Patrzeć tam w skrawek błękitnego nieba / Jeden blask, ale tego mi trzeba / Kogoś, kto opowie prawdę / Kogoś, kto zostanie na zawsze" wyrażają głęboką tęsknotę za autentyczną relacją, za kimś, kto będzie obok bez względu na blask sceny czy "niewidzialność" w codziennym życiu. Jest to pragnienie, by być widzianym i docenionym nie tylko za osiągnięcia, ale za to, kim się jest naprawdę. Magda Bereda od początku swojej kariery buduje bardzo bliską relację z fanami, często tworząc piosenki z ich komentarzy, co może być odbiciem tej potrzeby autentycznej więzi.

Cały album "mniejszeodtrzech", z którego pochodzi "Niewidzialna", określany jest jako "prawdziwa szczerość". To określenie idealnie pasuje również do tego konkretnego singla, który jest emocjonalnym zapisem poszukiwania równowagi między publiczną rolą artysty a potrzebą bycia sobą, ze wszystkimi swoimi lękami i marzeniami, w świecie, który często patrzy tylko na to, co widzialne. Utwór przypomina, że ta normalność w ciemności może świecić jasnym światłem i że to właśnie ona może być czymś wyjątkowym.