Interpretacja Scrub A Dub Dub - Macabre

Tekst piosenki „Scrub A Dub Dub” autorstwa Macabre to drastyczna i bezkompromisowa podróż w głąb makabrycznego świata seryjnego mordercy, Jeffreya Dahmera. Utwór ten jest częścią wydanego w 2000 roku albumu koncepcyjnego „Dahmer”, który w chronologicznej kolejności opowiada historię życia i zbrodni osławionego „Potwora z Milwaukee”. Macabre, znani ze swojego unikalnego gatunku zwanego „murder metal”, łączącego death metal, grindcore i thrash z elementami muzyki folkowej i dziecięcych rymowanek, celowo wykorzystują chwytliwe melodie do opisywania przerażających faktów.

Już sam tytuł, „Scrub A Dub Dub”, jest perwersyjną grą słów, bezpośrednim odniesieniem do angielskiej rymowanki dla dzieci „Rub-a-dub-dub, three men in a tub”. Ta z pozoru niewinna melodia staje się tłem dla przerażającej rzeczywistości – Jeffrey Dahmer, który „brał prysznic ze zmarłymi w swojej wannie”. Tekst szczegółowo opisuje jeden z najbardziej odrażających aspektów jego modus operandi: przechowywanie ciał lub ich fragmentów w wannie, często wypełnionej zimną wodą i środkiem dezynfekującym, gdy morderca był zbyt zmęczony, by natychmiast je poćwiartować.

Powtarzające się wersy „He was too tired to cut them up / So he put them in cold water / With disinfectant” (lub w innej wersji „too exhausted to cut them up / So he stored them in his bathtub”) podkreślają zarówno wyczerpanie Dahmera, jak i jego metodyczne, choć makabryczne podejście do ukrywania zbrodni. Świadomość, że brał prysznic w obecności rozkładających się zwłok, dodaje piosence jeszcze bardziej szokującego wymiaru. Wersy „First there was one / And then there was two / Dead men in his tub / And then the stench grew” odnoszą się do narastającego smrodu, który stawał się coraz bardziej odczuwalny w jego mieszkaniu, co jest faktem udokumentowanym w relacjach z dochodzenia. Mimo to, przez długi czas, ten zapach był ignorowany przez sąsiadów i właściciela budynku.

Gitara i wokal Corporate Death (Lance’a Lencioniego) w połączeniu z agresywną sekcją rytmiczną tworzą atmosferę jednocześnie odpychającą i fascynującą. Macabre nie boją się poruszać tematów tabu, a wręcz wykorzystują kontrast między niewinną formą (rymowanką) a brutalną treścią, aby wywołać silniejsze emocje. W jednym z wywiadów, Corporate Death skomentował podejście zespołu do takich tematów, stwierdzając, że używanie dziecięcych rymowanek sprawia, że opisywane zbrodnie stają się „o wiele bardziej wynaturzone” i przez to „zabawne” w sposób czarnego humoru. Podkreślał, że celem nie jest gloryfikowanie morderców, lecz raczej przedstawienie ich w negatywnym świetle i ostrzeżenie słuchaczy przed niebezpieczeństwami świata.

„Scrub A Dub Dub” stanowi zatem nie tylko makabryczną narrację o fragmentach zbrodni Jeffreya Dahmera, ale także jest przykładem artystycznej prowokacji Macabre. Zespół z Chicago, działający od 1985 roku w niezmienionym składzie, konsekwentnie buduje swoją tożsamość na szczegółowym dokumentowaniu prawdziwych historii seryjnych morderców. Poprzez taką bezpośrednią i przerysowaną interpretację, utwór zmusza słuchacza do zmierzenia się z najciemniejszymi aspektami ludzkiej natury, jednocześnie ukazując groteskowy humor, który niektórzy odnajdują w tak ekstremalnych historiach. To właśnie ta dualność – faktograficzna brutalność połączona z przewrotną, dziecięcą formą – sprawia, że „Scrub A Dub Dub” pozostaje jednym z najbardziej pamiętnych i niepokojących utworów w dorobku Macabre.