Fragment tekstu piosenki:
It feels like a dagger, it feels like distrust
It feels like when my father told me that he must go away, chase a high
Protect his own dream
And in his adolescence, I might be lost, unseen
It feels like a dagger, it feels like distrust
It feels like when my father told me that he must go away, chase a high
Protect his own dream
And in his adolescence, I might be lost, unseen
Lola Young w utworze Ur an absolute c word kreśli intymny i niezwykle szczery portret wewnętrznego bólu, wrażliwości i skomplikowanych relacji międzyludzkich. Piosenka, będąca finałowym utworem na jej debiutanckim albumie My Own Mind, zaskakuje swoją surowością i osobistym wyznaniem, stając się emocjonalnym punktem kulminacyjnym. Tytułowe, wulgarne określenie, wypowiedziane w outro przez przyjaciółkę artystki, nie jest atakiem, lecz – jak wyjaśnia sama Young – ironicznym, pieszczotliwym epitetem, podkreślającym głębię i brutalną szczerość ich relacji oraz służącym jako mechanizm radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Tekst rozpoczyna się od refleksji na temat otwarcia na uczucia: „To feel is to be open” (Czuć to znaczy być otwartym). Young szybko zauważa, że nie wszyscy są złamani, ale ona sama wybiera tych, których „serca są skradzione”, co może sugerować jej skłonność do nawiązywania relacji z osobami doświadczonymi bólem lub które z jakiegoś powodu utraciły część siebie. Ten wstęp od razu ustawia ton utworu jako eksplorację wrażliwości i jej konsekwencji. Artystka łączy uczucie z byciem obecnym „głęboko w okresie dojrzewania”, gdzie zdrada i utrata zaufania stają się formującymi doświadczeniami. Ten okres życia, pełen intensywnych emocji i pierwszych rozczarowań, jest dla Young kluczowym czasem, który kształtuje jej późniejsze postrzeganie świata.
Centralnym punktem utworu jest bolesne wyznanie: „I love to feel, but I don't wanna die / I'm lonely and I'm hurtin' and sometimes I feel alive / But it's only in the moments that I feel a little high / And then everything else hurts deep inside” (Kocham czuć, ale nie chcę umrzeć / Jestem samotna i cierpię, a czasem czuję, że żyję / Ale to tylko w chwilach, gdy czuję się trochę na haju / A potem wszystko inne boli głęboko w środku). Te wersy uchwytują ambiwalencję intensywnych emocji – radość z bycia żywym miesza się z dojmującym cierpieniem, a chwile euforii (być może wywołane ulotnymi przyjemnościami lub substancjami, co sugeruje „a little high”) są tylko chwilową ucieczką od wewnętrznego bólu. To poczucie samotności i zranienia jest fundamentem jej doświadczeń.
Najbardziej wstrząsającym fragmentem jest ten, w którym Young łączy swój obecny ból z traumą z dzieciństwa: „It feels like a dagger, it feels like distrust / It feels like when my father told me that he must go away, chase a high / Protect his own dream” (To czuje się jak sztylet, to czuje się jak brak zaufania / To czuje się tak, jak wtedy, gdy mój ojciec powiedział mi, że musi odejść, gonić za hajem / Chronić swoje własne marzenie). Ta osobista narracja rzuca światło na źródło jej głębokiego cierpienia i braku zaufania. Odebranie ojca, być może z powodu uzależnienia lub egoistycznego dążenia do własnych celów, pozostawiło w niej poczucie zagubienia: „And in his adolescence, I might be lost, unseen” (A w jego młodości, ja mogłam być zagubiona, niewidziana). Można to interpretować jako jej własne uczucie zagubienia w okresie dojrzewania ojca, lub jako refleksję nad tym, że on sam był niedojrzały. To jest kluczowy moment, który pozwala zrozumieć, dlaczego Lola Young nawiązuje do „skradzionych serc” – sama doświadczyła utraty i poczucia opuszczenia.
Obraz „Hold onto my left hand, mother in my right / Feelin' like I'm blessed, but I'm sorry that I'm not” (Trzymam się lewą ręką, matka w mojej prawej / Czuję się jakby mi było błogosławione, ale przepraszam, że tak nie jest) maluje portret osoby rozdartej między nadzieją na wsparcie a wewnętrznym przekonaniem o braku prawdziwego błogosławieństwa. Może to symbolizować próby znalezienia równowagi w życiu, polegając na bliskich, ale jednocześnie zmagając się z głębokim pesymizmem. Mimo to, w tekście pojawia się krótki moment ukojenia w otaczającym ją świecie: „I like each day, it twinkles in the night / The moon shines bright and it makes me feel alright” (Lubię każdy dzień, błyska w nocy / Księżyc jasno świeci i sprawia, że czuję się dobrze). To ulotne poczucie spokoju w kontakcie z naturą stanowi kontrast dla wewnętrznego chaosu.
Outro piosenki, z dialogiem między Lolą Young a jej przyjaciółką Tią Shek, jest esencją autentyczności i surowości utworu. Pochwała „Fuck, that was incredible, you come up with that” przechodzi w autoironię „It was so bad”, by kulminować w tytułowym, prowokacyjnym: „You fucking absolute cunt, you're an absolute cunt”. Lola Young wyjaśniła, że ten dialog był nagrany spontanicznie i jest typowy dla jej relacji z bliskimi. Ten wulgaryzm, choć szokujący, w kontekście piosenki nabiera cech brutalnej czułości i jest sposobem na wyrażenie miłości i akceptacji w najbardziej bezkompromisowy sposób. Odzwierciedla on bliskość, która pozwala na tak otwarte i nieocenzurowane emocje, jednocześnie służąc jako forma katharsis. Zakończenie „and then that's the end of the album, goodbye” jest symbolicznym zamknięciem nie tylko albumu, ale być może i pewnego etapu w życiu artystki, naznaczonego bolesnymi doświadczeniami, ale jednocześnie naznaczonym odwagą, by o nich mówić. Young celowo umieściła ten utwór na końcu albumu, aby zostawić słuchaczy z tym surowym, bezkompromisowym wyrazem siebie.
Ur an absolute c word to poruszająca podróż w głąb emocjonalnego świata Loli Young – świata pełnego bólu, zdrad, ale i chwil ukojenia, gdzie wulgarność staje się językiem bliskości, a wrażliwość jest jedyną prawdziwą formą siły.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?