Interpretacja Kiss me deadly - Lita Ford

Lita Ford's „Kiss Me Deadly”, wydana w 1988 roku jako singiel z jej albumu „Lita”, to utwór, który stał się jej wizytówką i największym solowym przebojem, osiągając 12. miejsce na liście Billboard Hot 100. Choć jej duet z Ozzym Osbourne'em, „Close My Eyes Forever”, uplasował się wyżej, „Kiss Me Deadly” ugruntowało jej pozycję jako „Metalowej Bogini” i jednej z czołowych postaci hair metalu lat 80.. Co ciekawe, piosenkę tę napisał Mick Smiley, autor utworu „Magic” ze ścieżki dźwiękowej do filmu „Pogromcy Duchów”, a także basista Billy’ego Idola. Piosenka była jedną z zaledwie dwóch na albumie „Lita”, których Ford nie współtworzyła.

Tekst piosenki opowiada historię codziennych frustracji i poszukiwania ucieczki w ekscytującej relacji. Pierwsze zwrotki malują obraz protagonistki mierzącej się z typowymi problemami: nieudana impreza („I went to a party last Saturday night / I didn't get laid, I got in a fight”), codzienne niedogodności jak spóźnienie do pracy czy kłopoty finansowe („Late for my job and the traffic was bad / Had to borrow ten bucks from my old man”). Powtarzające się „Uh, huh / It ain't no big thing” sugeruje pewien stoicyzm lub bagatelizowanie tych kłopotów, co jednak kontrastuje z ukrytą tęsknotą za czymś więcej, za intensywnymi emocjami. Lita Ford mogła utożsamiać się z początkowymi wersami; według Kim Fowley'a, który stworzył The Runaways, Ford została pobita niedługo przed jej przesłuchaniem do zespołu.

Kluczem do interpretacji jest mostek i refren, które odsłaniają prawdziwe pragnienia bohaterki: „But I know what I like / I know I like dancin' with you / And I know what you like / I know you like dancin' with me / Yeah, yeah / Kiss me once / Kiss me twice / C'mon pretty baby, kiss me deadly”. Te słowa zmieniają nastrój utworu z rezygnacji w żarliwe pragnienie namiętności i połączenia. „Kiss me deadly” nie oznacza dosłownej, śmiertelnej pocałunku, lecz jest metaforą dla pocałunku tak intensywnego, tak wszechogarniającego, że porywa i sprawia, że reszta świata przestaje istnieć. To pragnienie ucieczki od prozy życia w ramiona ekscytującej miłości, w której można poczuć się żywa i pożądana. Motyw „tańca” symbolizuje tu intymność, flirt i chemię między dwojgiem ludzi.

Dla Lity Ford „Kiss Me Deadly” miało również głębsze, osobiste znaczenie. W 2013 roku w wywiadzie dla Songfacts, Lita Ford wspominała, że początkowo była niepewna co do piosenki, ponieważ nie była jej autorką, ale ostatecznie uznała, że „dobra piosenka to dobra piosenka”. Producent Mike Chapman odegrał kluczową rolę w ukształtowaniu utworu, przyspieszając go i podnosząc tonację, co nadało mu brakującej energii. Ford podkreślała dynamiczny charakter piosenki, która narasta od klawiszy i wokalu, by pod koniec osiągnąć „całkowity chaos”. Jej sukces był jednak naznaczony smutkiem; ojciec Ford zmarł na raka mózgu przed wydaniem piosenki. Jak sama stwierdziła, „naprawdę dobra rzecz wydarzyła się jednocześnie z naprawdę złą”.

Utwór ten idealnie wpisał się w estetykę hair metalu tamtych lat, obok piosenek Poison, White Lion czy Def Leppard. „Kiss Me Deadly” stało się hymnem dla tych, którzy chcieli „czerpać z życia, póki mogą”. Zostało wykorzystane w wielu filmach, w tym „Kapitan Marvel”, „Pati Cake$” czy „Romeo & Juliet vs. the Living Dead”. Pomimo początkowych wątpliwości Ford co do tego, że nie jest autorką swojego największego hitu, miała z nim „przyjazne relacje”, rozumiejąc, że choć tantiemy trafiają do Micka Smileya, to ona sama czerpała korzyści z popularności utworu i odtwarzania w radiu. Płyta „Lita” sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy, a jej okładka, na której Ford pojawiła się w skórzanej odzieży, umocniła jej wizerunek „Metal Goddess”. Lita Ford, która wcześniej była gitarzystką w pionierskim żeńskim zespole The Runaways, dzięki temu utworowi udowodniła, że jest w stanie odnieść samodzielny sukces i zostać rozpoznawaną nie tylko za grę na gitarze, ale także jako pełnoprawna frontmanka.