"Wisdom, Justice, And Love" zespołu Linkin Park to nie tyle piosenka w tradycyjnym sensie, co fragment historycznego przemówienia Dr. Martina Luthera Kinga Jr. pt. "Beyond Vietnam: A Time to Break Silence", wygłoszonego 4 kwietnia 1967 roku w Nowym Jorku. To wstrząsające wystąpienie było jego pierwszym publicznym przemówieniem przeciwko wojnie w Wietnamie, w którym King odważył się porównać wojnę w Wietnamie z walką o prawa obywatelskie Afroamerykanów. Linkin Park umieścił ten utwór na swoim eksperymentalnym albumie A Thousand Suns z 2010 roku, co stanowiło znaczące odejście od ich wcześniejszego, nu-metalowego brzmienia.
Wybór tego konkretnego fragmentu mowy Dr. Kinga nie jest przypadkowy. Album A Thousand Suns jest albumem koncepcyjnym, który porusza tematykę lęków ludzkości, w tym wojny nuklearnej i politycznych represji. Przemówienie Kinga idealnie wpisuje się w ten kontekst, stanowiąc głębokie oświadczenie moralne przeciwko bezsensowi i okrucieństwu konfliktu zbrojnego.
Słowa Kinga zaczynają się od mocnej deklaracji: "I come to this magnificent house of worship tonight, Because my conscience leaves me no other choice.". Podkreśla to, że jego sprzeciw wobec wojny nie wynika z politycznych kalkulacji, lecz z nieugiętego wewnętrznego nakazu moralnego. Mówca wzywa do "prawdziwej rewolucji wartości", która zakwestionuje światowy porządek i otwarcie powie o wojnie: "This way of settling difference is not just.". Jest to bezpośrednie potępienie wojny jako niesprawiedliwego i niehumanitarnego sposobu rozwiązywania konfliktów.
Dr King szczegółowo wymienia koszmarne konsekwencje wojny: "This business of burning human beings with napalm, Filling our nation's homes with orphans and widows, Of injecting poisonous drugs of hate into veins of people normally humane.". Obrazy napalmu, osieroconych dzieci i wdów, a także "trujących narkotyków nienawiści", które zmieniają zwykle ludzkie istoty w bezwzględne maszyny, malują przerażający portret destrukcyjnego wpływu wojny nie tylko na ciało, ale i na duszę społeczeństwa.
Następnie King kontynuuje, opisując powrót żołnierzy z "dark and bloody battlefields physically handicapped and psychologically deranged". Podkreśla to długotrwałe i wyniszczające skutki wojny, które dotykają weteranów zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Całość jego argumentacji prowadzi do kluczowego zdania, powtarzanego sześciokrotnie w utworze: "Cannot be reconciled with wisdom, justice and love.". Ta powtarzalność wzmacnia przesłanie, że wojna, w całej swojej brutalności i konsekwencjach, jest fundamentalnie sprzeczna z podstawowymi wartościami ludzkimi – mądrością, sprawiedliwością i miłością. Jest to test lakmusowy, którego wojna nigdy nie może zdać.
Ciekawym zabiegiem zastosowanym przez Linkin Park w tym utworze jest stopniowe robotyzowanie głosu Dr. Kinga. To symboliczne zniekształcenie głosu ma sugerować, że społeczeństwo staje się coraz mniej empatyczne i bardziej bezwzględne, tracąc swoją ludzkość wraz z upływem czasu. Pod koniec utworu, gdy głos staje się całkowicie pozbawiony emocji, może to również oznaczać, że okrucieństwa wojny są tak ogromne, iż nie da się ich pogodzić z tymi wartościami, ponieważ jako ludzie, często zawodzimy.
"Wisdom, Justice, And Love" płynnie przechodzi w kolejny utwór na albumie, "Iridescent", co sugeruje, że po burzy (wojny) następuje przytłaczający spokój. Jest to swego rodzaju zapowiedź nadziei na odrodzenie i szansę na zbudowanie świata opartego na wspomnianych wartościach. Linkin Park, wykorzystując historyczne słowa Dr. Kinga, nie tylko oddaje hołd jego przesłaniu, ale także uwspółcześnia je, pokazując, że walka o mądrość, sprawiedliwość i miłość w obliczu przemocy jest wciąż aktualna i konieczna w dzisiejszym świecie.