Interpretacja Babe i'm gonna leave you - Led Zeppelin

Tekst piosenki "Babe I'm Gonna Leave You" autorstwa Led Zeppelin ukazuje głęboki wewnętrzny konflikt – rozdartą duszę podmiotu lirycznego, który miota się między uczuciem do ukochanej osoby a nieodpartym pragnieniem wolności i nieznanego. Początkowe wersy, "Babe, baby, baby, I'm Gonna Leave You. I said baby, you know I'm gonna leave you. I'll leave you when the summertime, Leave you when the summer comes a-rollin' Leave you when the summer comes along", wielokrotnie powtarzają deklarację odejścia, umieszczając ją w cykliczności pór roku, co sugeruje, że to pragnienie „wędrówki” nie jest chwilowym kaprysem, lecz fundamentalną częścią jego istoty.

Jednak te deklaracje są przesycone jawną sprzecznością, co podkreślają następujące po nich słowa: "Ba-ba-ba-ba-ba-ba-baby, baby, I don't wanna leave you, I ain't jokin' woman, I got to ramble." Ten emocjonalny rozkrok jest centralnym punktem utworu. Pomimo głębokiego uczucia i chęci pozostania, podmiot liryczny czuje niewidzialne, intensywne wezwanie, które symbolizują wersy: "I can hear it callin' me the way it used to do, I can hear it callin' me back home!". To „wołanie do domu” może być interpretowane jako pragnienie powrotu do życia bez zobowiązań, nieustannej podróży, a nawet, w bardziej mrocznej optyce, jako zew ostatecznego rozstania z ziemskim światem. Podmiot liryczny przyznaje, że "It feels good to have you back again", co świadczy o prawdziwości jego uczuć, by zaraz potem ustąpić miejsca nieodpartej potrzebie wolności: "But now... I've got to go away!".

Warto zaznaczyć, że choć utwór jest nieodłącznie związany z Led Zeppelin, jego korzenie sięgają głębiej. Oryginalnie został napisany przez Anne Bredon w późnych latach 50.. To jej folkowy utwór zyskał szerszą uwagę dzięki wykonaniu Joan Baez, która zamieściła go na swoim albumie „Joan Baez in Concert” z 1962 roku. Co ciekawe, na wczesnych wydaniach tego albumu piosenka była błędnie przypisywana jako „tradycyjna, zaaranżowana przez Baez”. To właśnie ta pomyłka doprowadziła Jimmy’ego Page’a do przekonania, że utwór znajduje się w domenie publicznej, gdy usłyszał go na posiadanej kopii albumu Baez. Page, będąc już wówczas doświadczonym muzykiem sesyjnym, zaczął rozwijać swoją własną, unikalną wizję tego utworu.

"Babe I'm Gonna Leave You" odegrało kluczową rolę w formowaniu się Led Zeppelin. Page zaprezentował piosenkę Robertowi Plantowi podczas ich pierwszego spotkania w lipcu 1968 roku, a utwór stał się jednym z pierwszych, nad którymi wspólnie pracowali, co pomogło im zdefiniować ich muzyczną chemię. Jak sam Jimmy Page wspominał w wywiadzie dla Rolling Stone, kiedy zagrali go po raz pierwszy jako zespół, było to "life-changing experience for each and every one of us in that room". Led Zeppelin dokonało fundamentalnej transformacji folkowego oryginału. Podczas nagrań, które odbyły się we wrześniu i październiku 1968 roku na debiutancki album zespołu, Page i reszta grupy wpletli w delikatne, akustyczne pasaże potężne, hardrockowe uderzenia z elektrycznymi gitarami, ponad dwukrotnie wydłużając utwór. Page opisał swoją aranżację jako połączenie techniki finger-style z „flamenco burst”, celowo wykorzystując dynamikę „światła i cienia” dla uzyskania dramatycznego efektu. Co więcej, do nagrania partii akustycznych Page użył pożyczonej gitary Gibson J-200, a do elektrycznych – Telecastera.

Kwestia autorstwa została uregulowana dopiero w latach 80., kiedy to Anne Bredon dowiedziała się o sukcesie wersji Led Zeppelin. Od 1990 (lub 1991) roku, utwór jest oficjalnie przypisywany Anne Bredon, Jimmy’emu Page’owi i Robertowi Plantowi jako współautorom, a Bredon otrzymała znaczne tantiemy z tytułu zaległych opłat.

Mimo jego znaczenia i kultowego statusu, Robert Plant patrzy na swoje wczesne wykonanie tego utworu z pewnym dystansem. W wywiadzie dla The Guardian w 2017 roku, określił swoje wokale w „Babe I'm Gonna Leave You” jako „horrific”, dodając: "I really should have shut the f*** up!". Plant uważał, że to podejście wokalne było zbyt „twarde i męskie”, od którego z czasem się odsunął w swojej dalszej karierze. Niezależnie od jego osobistych odczuć, piosenka pozostawała ważnym elementem ich twórczości; była wykonywana podczas tras koncertowych Led Zeppelin w 1969 roku, a Robert Plant powracał do niej również w swoich solowych projektach oraz podczas wspólnych występów z Jimmym Page’em w latach 90..

"Babe I'm Gonna Leave You" to zatem nie tylko poruszający utwór o miłosnym rozdarciu, ale także świadectwo muzycznej ewolucji i zdolności Led Zeppelin do przetwarzania folkowych korzeni w definiujące hard rockowe brzmienie. Jego głębia emocjonalna, połączona z dynamiczną i innowacyjną aranżacją, czyni go jednym z najbardziej niezapomnianych i intensywnych utworów w bogatym katalogu zespołu.