Interpretacja If The World Was Ending feat. Julia Michaels - JP Saxe

Piosenka „If The World Was Ending” autorstwa JP Saxe’a z gościnnym udziałem Julii Michaels to melancholijna ballada, która porusza uniwersalne tematy straty, tęsknoty i głęboko zakorzenionych uczuć, które wychodzą na powierzchnię w obliczu ostatecznego kryzysu. Utwór, wydany w październiku 2019 roku, zyskał dodatkowe, nieoczekiwane znaczenie w kontekście globalnej pandemii COVID-19, stając się hymnem dla wielu osób rozważających swoje priorytety i relacje w trudnych czasach.

Inspiracją do powstania utworu było prawdziwe trzęsienie ziemi, które nawiedziło Los Angeles w lipcu 2019 roku. JP Saxe, choć początkowo zamyślony fragment tekstu „If the world was ending you'd come over, right?” miał w swoim dzienniku już od około roku, to właśnie to wydarzenie przypomniało mu o tym pomyśle. Dwa tygodnie później, podczas ich pierwszej wspólnej sesji pisarskiej, JP Saxe i Julia Michaels zaczęli rozmawiać o trzęsieniu ziemi i wspólnie stworzyli ten utwór. Co ciekawe, napisali i nagrali go tego samego dnia, co podkreśla naturalność i wzajemne zrozumienie artystów. Sama Julia Michaels odkryła twórczość Saxe’a po tym, jak koleżanka poleciła jej jego piosenkę „25 in Barcelona”, co ostatecznie doprowadziło do ich spotkania i współpracy.

Tekst piosenki rozpoczyna się od osobistego doświadczenia wokalisty, który w pierwszej zwrotce przyznaje, że był „rozproszony i w korku”, nie czując trzęsienia ziemi, ale ono „naprawdę dało mu do myślenia”. Zadaje sobie pytania o byłą partnerkę, zastanawiając się, gdzie była i co robiła w tamtym momencie. Mimo że minął rok, a on „chyba wymyślił, jak pozwolić odejść i pozwolić umrzeć komunikacji”, to kryzysowa sytuacja zmusza go do ponownej refleksji.

Refren jest sercem utworu, powtarzającym się, niemal błagalnym pytaniem: „But if the world was ending you'd come over, right? You'd come over and you'd stay the night”. JP Saxe sam przyznał, że piosenka jest fantazjowaniem o sytuacji, która sprawiłaby, że wszystkie racjonalne powody, by nie rozmawiać z drugą osobą, przestałyby być istotne. Pytanie „Would you love me for the hell of it? All our fears would be irrelevant” doskonale oddaje tę myśl – w obliczu apokalipsy, społeczne konwenanse, urazy czy dawne lęki tracą na znaczeniu. Pozostaje jedynie pierwotna potrzeba bliskości i miłości.

Para wokalistów zgodnie deklaruje, że oboje wiedzą, że „nie byli sobie przeznaczeni i to jest w porządku”. Ta linia stanowi kluczowy kontrast: racjonalnie akceptują koniec związku, ale emocjonalnie nadal istnieje między nimi niewypowiedziana więź. Hipotetyczny koniec świata staje się pretekstem do wyeliminowania barier, które w normalnych okolicznościach utrzymywały ich w separacji. W świecie, gdzie „niebo spadałoby na nich”, mogliby po prostu być razem, „bez powodu, by się nawet pożegnać”.

Ciekawostką jest, że JP Saxe podkreślał w wywiadach, że piosenka nie ma być zachętą do pisania do byłych partnerów, ale raczej refleksją nad tym, co tak naprawdę jest ważne i zachętą do stawiania miłości na pierwszym miejscu. Julia Michaels dodała, że chodzi o tę osobę w twoim życiu, do której byś wrócił, gdyby świat się kończył, kiedy nic innego się nie liczy i nic cię nie powstrzymuje. Utwór, nominowany do nagrody Grammy w kategorii Piosenka Roku, zyskał również swoją wersję charytatywną, w której zaśpiewało wielu artystów, a dochody z niej wsparły organizację Lekarze Bez Granic. Co więcej, JP Saxe i Julia Michaels, którzy poznali się dzięki tej piosence, później zostali parą, co dodaje dodatkowej warstwy osobistego znaczenia do tego już i tak intymnego tekstu.

Piosenka kończy się otwartym pytaniem, a nie definitywną odpowiedzią, co według JP Saxe’a sprawia, że utwory są bardziej poruszające, ponieważ pozwalają słuchaczowi samodzielnie przetwarzać emocje. Jest to opowieść o tym, jak w obliczu ostateczności, pragniemy wrócić do tych, którzy kiedyś byli dla nas najważniejsi, pozbywając się lęków i osądów, i po prostu kochać – choćby „tak po prostu”.