Fragment tekstu piosenki:
Nie..... Nie zranisz mnie już
Nie..... Nie pozwole Ci już
Byś zabijał mnie, byś okradał mnie
Jeszcze wstanę wiem.
Nie..... Nie zranisz mnie już
Nie..... Nie pozwole Ci już
Byś zabijał mnie, byś okradał mnie
Jeszcze wstanę wiem.
Utwór „Jeszcze wstanę” artystki znanej jako Evita to poruszająca ballada z pogranicza muzyki rozrywkowej i disco polo, która opowiada o bolesnej drodze od głębokiej miłości i zaufania do gorzkiego rozczarowania, a następnie do odrodzenia i odnalezienia wewnętrznej siły. Evita, urocza i zdolna wokalistka, która swoją przygodę z branżą muzyczną rozpoczęła w 2015 roku i jest znana z występów z zespołem Puls Band oraz udziału w programie „Disco Star” na Polo TV, dotyka w tym utworze uniwersalnych doświadczeń złamanego serca i procesu dochodzenia do siebie po traumie emocjonalnej. Piosenka, której tekst i muzykę stworzył Tomasz Ruta, a aranżacją zajął się Arkadiusz Jasinowicz ATLANTIX, miała swoją premierę teledysku w okolicach 2019 i 2020 roku.
Pierwsza zwrotka utworu przenosi nas w świat głębokiej intymności i niewinnej wiary w przyszłość. Podmiot liryczny wspomina o „wielu drogach” i „gorzkich słowach”, które już za nimi, sugerując, że relacja przeszła już przez trudne chwile. Mimo to, wciąż podkreśla swoją niezachwianą wiarę w „szczęście to i nasz wspólny kąt”. Obraz tulenia w ramionach i budzenia się o świcie maluje idylliczny portret miłości, w której druga osoba staje się centrum wszechświata: „Tylko Tobie uwierzyłam / Tylko w Tobie widzę życie”. Te słowa świadczą o absolutnym oddaniu i całkowitym zawierzeniu partnerowi, co w kontekście późniejszego refrenu nabiera tragicznego wymiaru. To właśnie ta bezgraniczna ufność i zależność emocjonalna czyni późniejsze zranienie tak dewastującym.
Kluczowym i najbardziej dynamicznym elementem piosenki jest refren, który stanowi swoisty manifest odrodzenia i sprzeciwu. Powtarzające się mocne „Nie… Nie zranisz mnie już / Nie… Nie pozwolę Ci już” to deklaracja zakończenia cyklu bólu i manipulacji. Podmiot liryczny uświadamia sobie destrukcyjny charakter relacji, używając drastycznych sformułowań: „Byś zabijał mnie, byś okradał mnie”. Te słowa nie odnoszą się do fizycznej przemocy, lecz do wyniszczającej natury emocjonalnej, która powoli zabijała duszę i pozbawiała tożsamości. Najważniejszym elementem refrenu, dającym tytuł całemu utworowi i będącym jego esencją, jest determinacja: „Jeszcze wstanę wiem”. To nie jest naiwna nadzieja, lecz świadoma deklaracja siły, płynącej z głębi doświadczenia. Po zniszczeniu i upadku następuje moment podniesienia się, symbolizujący odzyskanie kontroli nad własnym życiem i godnością.
Druga zwrotka dodaje kolejną warstwę do opowieści o miłości i zdradzie. Odkrywa, że miłość ta była „zakazana” lub przynajmniej budziła wątpliwości otoczenia: „Ludzie mi mówili od lat, / On dla Ciebie nie jest wcale”. Ta informacja podkreśla tragizm sytuacji – podmiot liryczny zignorował przestrogi bliskich, ślepo wierząc w swoją miłość i poświęcając jej „całą siebie”. To poświęcenie, dokonane wbrew radom, potęguje poczucie zawodu i pustki po tym, jak partner okazał się niewart zaufania. Ponowne pojawienie się frazy „Tylko Tobie uwierzyłam / Tylko w Tobie mam nadzieję” w kontekście drugiej zwrotki, odnoszącej się do przeszłości, wzmacnia obraz ogromnej, początkowej wiary i nadziei, która została brutalnie zdeptana. Jest to echo stanu, w którym protagonistka tkwiła, zanim znalazła w sobie siłę do powiedzenia „dość”.
„Jeszcze wstanę” to zatem utwór o przejściu od naiwnej miłości i bezgranicznego zaufania do bolesnej konfrontacji z rzeczywistością. To hymn o samoświadomości i wyzwoleniu, o odzyskaniu godności i prawa do życia bez krzywdzącego partnera. Jest to piosenka, która daje nadzieję i siłę każdemu, kto mierzy się z cierpieniem, przypominając, że po każdym upadku możliwe jest powstanie i rozpoczęcie nowego rozdziału, bogatszego o cenną, choć bolesną lekcję. Chociaż nie odnaleziono konkretnych wywiadów, w których Evita opowiadałaby o osobistych inspiracjach do tego utworu, uniwersalny charakter przekazu sprawia, że piosenka rezonuje z wieloma słuchaczami, co jest charakterystyczne dla gatunku disco polo, często poruszającego uniwersalne tematy miłości i rozstań w sposób bezpośredni i emocjonalny. Tytuły podobnych utworów na YouTube często podkreślają ich rolę jako „słów, które podnoszą z kolan” lub „piosenek, które dają siłę i nadzieję”, co doskonale wpisuje się w przesłanie „Jeszcze wstanę”.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?