Interpretacja What Becomes Of The Broken Hearted - Jimmy Ruffin

„What Becomes Of The Broken Hearted” Jimmy’ego Ruffina to jedna z tych ponadczasowych ballad soulowych, która głęboko rezonuje z uniwersalnym doświadczeniem złamanego serca. Tekst piosenki maluje obraz człowieka pogrążonego w głębokim smutku i zagubieniu po stracie miłości. Utwór rozpoczyna się od słów „As I walk this land of broken dreams / I have visions of many things / But happiness is just an illusion / Filled with sadness and confusion” (Gdy idę tą krainą zrujnowanych snów / Mam wizje wielu rzeczy / Ale szczęście to tylko iluzja / Wypełniona smutkiem i zamętem). Od razu wprowadza to słuchacza w świat melancholii, gdzie radość jest ulotna, a życie po rozstaniu jawi się jako wędrówka przez zgliszcza dawnych nadziei.

Główne pytanie, które przewija się przez całą piosenkę – „What becomes of the broken hearted / Who had love that's now departed” (Co dzieje się ze złamanymi sercami / Tych, których miłość odeszła?) – to retoryczne pytanie, pełne bezradności i poszukiwania sensu w obliczu bólu. Artysta nie tylko opisuje swój własny stan, ale daje głos wszystkim, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji, czyniąc utwór hymnem dla strapionych dusz. W wersetach „The roots of love grow all around / But for me they come a tumblin' down” (Korzenie miłości rosną wszędzie dookoła / Ale dla mnie się walą) widzimy, jak podmiot liryczny czuje się odcięty od powszechnego doświadczenia miłości, jakby jego osobista tragedia odłączyła go od źródła szczęścia. Ból narasta z każdym dniem: „Every day heartaches grow a little stronger / I can't stand this pain much longer” (Każdego dnia bóle serca stają się silniejsze / Nie zniosę tego bólu dłużej).

Narrator błądzi w ciemnościach, szukając ukojenia i nadziei: „I walk in shadows / Searching for light / Cold and alone / No comfort in sight” (Chodzę w cieniu / Szukając światła / Zimny i samotny / Bez pociechy w zasięgu wzroku). Ten obraz samotnej wędrówki podkreśla jego izolację i pragnienie znalezienia kogoś, kto mógłby się zatroszczyć: „Hoping and praying for someone to care / Always moving and going nowhere” (Mając nadzieję i modląc się o kogoś, komu będzie zależeć / Zawsze w ruchu i nigdzie nie zmierzając). Mimo tak głębokiego cierpienia, w piosence pojawia się nuta determinacji, wskazująca na wewnętrzną siłę. Powtarzające się „I know I've got to find / Some kind of peace of mind” (Wiem, że muszę znaleźć / Jakiś rodzaj spokoju ducha) to swoiste credo, obietnica dążenia do uzdrowienia, nawet jeśli droga jest długa i niepewna.

Interesującą historię kryje samo powstanie tego utworu. „What Becomes Of The Broken Hearted” zostało napisane przez Williama Weatherspoona, Paula Risera i Jamesa Deana. Początkowo piosenka była przeznaczona dla grupy The Spinners. Jednak Jimmy Ruffin, po usłyszeniu dema, był tak poruszony tekstem, że przekonał autorów, by pozwoli mu ją nagrać. Czuł, że słowa te mówią do niego osobiście. Jego wersja, wzbogacona o przejmującą aranżację Paula Risera, stała się wielkim sukcesem, osiągając 7. miejsce na liście Billboard Hot 100 i 6. miejsce na liście R&B w 1966 roku. Co ciekawe, utwór zyskał jeszcze większą popularność w Wielkiej Brytanii, zwłaszcza po reedycji w 1974 roku. Jimmy Ruffin, starszy brat Davida Ruffina z The Temptations, miał już wcześniej doświadczenia z Motown, ale to właśnie ta piosenka ugruntowała jego pozycję jako solowego artysty.

Piosenka wywarła tak silne wrażenie, że stała się nieodzownym klasykiem Motown Records. Jej ponadczasowość potwierdzają liczne covery nagrane przez takich artystów jak Paul Young, Joe Cocker czy Rod Stewart. Paul Young miał duży sukces ze swoją wersją w 1992 roku, a utwór był nawet rozważany jako cover dla Whitney Houston do filmu „Bodyguard”, zanim ostatecznie wybrano „I Will Always Love You”.

Ostatnie strofy piosenki Ruffina zyskują na sile i determinacji: „Nothing's gonna stop me now / I'll find a way somehow / I'll be searching everywhere” (Nic mnie teraz nie powstrzyma / Jakoś znajdę sposób / Będę szukał wszędzie). Ten fragment pokazuje ewolucję od pasywnego cierpienia do aktywnego poszukiwania rozwiązania. Mimo że „wszystko jest stracone, nie ma miejsca na nowy początek” (All is lost, there's no place for beginning), a „pozostał tylko nieszczęśliwy koniec” (All that's left is an unhappy ending), podmiot liryczny odmawia poddania się. Jego nieustanne poszukiwanie spokoju ducha i kogoś, komu będzie zależało, świadczy o niezłomnej nadziei i głębokiej potrzebie ludzkiego ciepła. Utwór Ruffina to nie tylko lament nad utraconą miłością, ale także świadectwo ludzkiej zdolności do przetrwania i odnalezienia światła nawet w najgłębszym cieniu rozpaczy, co sprawia, że pozostaje tak poruszający dla wielu pokoleń słuchaczy. Jimmy Ruffin zmarł w 2014 roku, w wieku 78 lat, pozostawiając po sobie niezapomniane dziedzictwo muzyczne.