Interpretacja Adrift - Jesse Marchant

Piosenka „Adrift” Jessego Marchanta, pochodząca z jego wydanego 9 września 2014 roku albumu zatytułowanego po prostu Jesse Marchant, to głęboko introspektywna podróż w głąb poczucia zagubienia, utraty tożsamości i uwięzienia w przeszłości. Album, będący pierwszym wydawnictwem artysty pod jego prawdziwym nazwiskiem po wcześniejszych nagraniach jako JBM, powstał w okresie, który Marchant opisał jako „ogólny czas upadków, nieobecności i nadużyć, zarówno wobec siebie, jak i tego, co powinno lub mogło otaczać”. To, co uderza w tym utworze, to właśnie ten wszechobecny nastrój dryfowania, bycia „unoszonym na wodzie”, bez celu i kontroli nad własnym losem.

Tekst rozpoczyna się od słów: „Tied to what is late, ain't you now / Adrift, I know all i was is gone” (Uwiązany do tego, co spóźnione, prawda? / Dryfuję, wiem, że wszystko, czym byłem, przepadło). Już te pierwsze wersy sugerują uczucie odcięcia od samego siebie i otoczenia, wskazując, że osoba ta może być uwięziona w przeszłości i niezdolna do pełnego pójścia naprzód. Fraza „Adrift, I know all i was is gone” doskonale oddaje poczucie utraty siebie lub tożsamości, co jest centralnym motywem utworu. Marchant, jako autor tekstów, często tworzy utwory, które są jednocześnie konkretne i niekonkretne, łącząc swój punkt widzenia z perspektywami innych, a jego teksty nie zawsze są linearne, co pozwala na wiele interpretacji.

Dalsze wersy, takie jak: „Still life underwater, cheap shot / Blown out too far away / To become right” (Martwa natura pod wodą, podły cios / Wywiany zbyt daleko / By stać się prawym), malują obraz stagnacji i niesprawiedliwego, nagłego ciosu. Sugerują uczucie uwięzienia w sytuacji, która dusi lub topi, oraz bezsilność – przekonanie, że jest się zbyt daleko, by cokolwiek naprawić. Następnie pojawia się obraz samotności i melancholii: „In moonlight on a wandering field / I drank alone and watched / It come unreeled” (W świetle księżyca na wędrującym polu / Piłem sam i patrzyłem / Jak się odwija). „Wędrujące pole” wzmacnia motyw bezcelowości, a obserwowanie, jak coś „się odwija”, może symbolizować rozpad życia, planów czy relacji, bez możliwości interwencji. Marchant wspominał w wywiadzie, że wiele jego piosenek dotyczy rzeczy, które nie zostały wypowiedziane, a jedynie odczute.

W refrenie, „I wish you'd hide the way you feel” (Chciałbym, żebyś ukrył to, co czujesz), wyraża się pragnienie stłumienia emocji, być może z obawy lub wstydu, jednocześnie rozpoznając destrukcyjny charakter uczuć lub działań. Ten wers może być skierowany do kogoś bliskiego lub do samego siebie, co dodaje warstwy złożoności do interpretacji.

Druga zwrotka wprowadza bardziej gwałtowne obrazy: „Gun blasts get fired away / Straight lines defined in the waves / Stranded and effaced in the black / Old lives bleeding naked” (Wystrzały pistoletów, które odlatują / Proste linie zdefiniowane w falach / Porzucone i zatarte w ciemności / Stare życia krwawiące nago). „Wystrzały pistoletów” mogą symbolizować gwałtowne wydarzenia lub konflikty, które rozrywają spokój. „Proste linie zdefiniowane w falach” to intrygujący paradoks – próba wprowadzenia porządku w chaos, która ostatecznie kończy się tym, że owe linie zostają „porzucone i zatarte w ciemności”. „Stare życia krwawiące nago” może odnosić się do przeszłych doświadczeń lub tożsamości, które są obnażone, surowe i bolesne. Dalej Marchant śpiewa o „last forms of other lines / Of the chase / Ghosts of denial and fame / Gone now” (ostatnich formach innych linii / Pościgu / Duchach zaprzeczenia i sławy / Teraz zniknęły), co sugeruje wygasające echa dawnych dążeń i rozpuszczenie iluzji czy fasad. „Sława” tutaj może nie oznaczać dosłownej celebry, lecz raczej osobistą ambicję lub pragnienie uznania, które również legło w gruzach.

Najbardziej przejmująca jest powtarzająca się fraza: „Well they will find you again / Gone now / Well they will find you again / Coming at you / When you're finding your way / Coming at you / When you're fine and eat away” (Cóż, znajdą cię znowu / Teraz przepadły / Cóż, znajdą cię znowu / Nadchodzą po ciebie / Kiedy znajdujesz swoją drogę / Nadchodzą po ciebie / Kiedy masz się dobrze i zżerają cię). Mimo że pewne elementy przeszłości zniknęły, te same duchy zaprzeczenia i sławy powrócą, by prześladować podmiot liryczny. Wrócą dokładnie wtedy, gdy będzie próbował się odnaleźć lub gdy pozornie wszystko będzie w porządku, co wskazuje na nieustępliwe, podstępne nawiedzenie, które podważa spokój i postęp.

Piosenka zamyka się powtórzeniem początkowego wersu: „Tied to what is late, ain't you now”, co podkreśla cykliczność uwiązania do przeszłości, żalu lub niezmienialnego losu. Warto dodać, że utwór „Adrift” jest trzecią częścią trylogii teledysków, wyreżyserowanej przez Houmama, w której wystąpili aktorzy Christopher Abbott i Amanda Seyfried oraz sam Marchant. Poprzednie części to „Words Underlined” i „Every Eye Open”. Recenzenci zwracają uwagę na „piękne, ciche i przemyślane piosenki” Marchanta, a jego głos i teksty są opisywane jako intymne, z akcentem na jego pogłębiający się, zmęczony baryton, osadzony na „szerokim tle głębokich syntezatorów i aranżacji orkiestrowych”. Album jest „szczerym dziełem”, a Marchant to introspektywny pisarz, który z dbałością bada życie we wszystkich jego formach. Przekaz „Adrift” jest uniwersalny, mimo osobistych korzeni – Marchant przetwarza problemy wewnętrzne i zewnętrzne, które „nie są tylko osobiste, ale wydają się być znakami naszych czasów”.