Interpretacja Like Real People Do - Hozier

Hozier's "Like Real People Do" to utwór o miłości, która akceptuje i uzdrawia, ignorując ciemne lub skomplikowane przeszłości. Piosenka, wydana w 2013 roku na debiutanckim albumie Hoziera, głęboko zakorzeniona jest w inspiracjach artysty, w tym w twórczości irlandzkiego poety Seamusa Heaneya i jego wierszach o "ludziach z torfowisk" (bog bodies). Sam Hozier w wywiadzie dla MTV News przyznał, że piosenka opowiada o "kimś wykopującym kogoś z ziemi i zakochującym się w nim". Na platformie Reddit AMA dodał, że "podobała mu się ta wizja, że ktoś wykopuje osobę z ziemi i zakochuje się w niej, a jednocześnie ta osoba wykopana z ziemi jest ulżona, odrodzona i nieco podejrzliwa co do motywów grabarza. Wspaniała historia miłosna.".

Utwór rozpoczyna się od intrygującego obrazu: "I had a thought, Dear / However scary, / About that night, / The bugs and the dirt / Why were you digging? / What did you bury, / Before those hands pulled me / From the earth?" [tekst piosenki]. To metaforyczne otwarcie sugeruje głęboką, prawdopodobnie bolesną przeszłość obu osób w związku. Podmiot liryczny, mówiący z perspektywy "odnalezionego ciała z torfowiska", odnosi się do nocy odkrycia, która była "straszna" i pełna "robaków i brudu" [5, tekst piosenki]. Ten obraz grzebania i wykopywania jest kluczową metaforą dla starych ran, bolesnych poprzednich związków lub części siebie, które wolałoby się zapomnieć. Jednak piosenka nie pozostaje w przeszłości, lecz skupia się na tym, co następuje później – na uzdrawiającej i transformującej mocy miłości. "Te ręce", które wyciągnęły podmiot liryczny z ziemi, należą do jego partnera, symbolizując wyciągnięcie go z traumy i ciemnego miejsca, przywrócenie do życia.

Refren, "Honey just put your sweet lips on my lips / We should just kiss like real people do", stanowi kotwicę utworu. Jest to prośba o prostą, fizyczną bliskość, która pozwala uciec od skomplikowanych przeszłości i niepokojów. "Całowanie jak prawdziwi ludzie" oznacza ugruntowanie miłości w czymś prawdziwym, ludzkim, bez potrzeby wielkich gestów czy doskonałych momentów. To pragnienie bycia w teraźniejszości, bez obciążania się wzajemnymi tajemnicami czy bagażem emocjonalnym.

Wersy takie jak "I will not ask you where you came from, / I will not ask you and neither should you." są niezwykle znaczące. Hozier wyraża tu gotowość do niepytania o przeszłość partnera, szanując jego prywatność i pragnienie pójścia naprzód. Podmiot liryczny nie chce wnikać w to, co było, ponieważ sam pragnie takiej samej akceptacji. To rodzaj miłości, która nie ocenia ani nie kwestionuje, pozwalając obojgu leczyć się i iść dalej. Hozier skłania się ku idei, że można poznać kogoś w pełni, nie odkopując jego pogrzebanych wspomnień.

W kolejnych zwrotkach pojawia się ta sama myśl, ale ze zmieniającymi się czasownikami: "I knew that look dear, / Eyes always seeking / Was there in someone / That dug long ago, / So I will not ask you / Why you were creeping, / In some sad way I already know." [tekst piosenki]. Podmiot liryczny rozpoznaje w oczach partnera znajome poszukiwanie, które widział już u kogoś, kto "kopał dawno temu", co może sugerować wcześniejsze bolesne doświadczenia lub związki. Mimo to, nie pyta o to, dlaczego partner "skradał się", ponieważ w jakiś smutny sposób już to wie. Ta świadomość wspólnego doświadczenia bólu czy trudnej przeszłości buduje głębsze zrozumienie i empatię, bez konieczności wypowiadania tego na głos. Zmiana w kolejnych powtórzeniach frazy z "will not ask" na "would not ask" i w końcu "could not ask" [tekst piosenki] subtelnie oddaje ewolucję ich relacji – od świadomej decyzji o niepytaniu, przez naturalną niechęć, aż po niemożność, ponieważ przeszłość staje się mniej istotna w obliczu teraźniejszej intymności.

"Like Real People Do" jest piękną balladą o miłości, która oferuje szansę na odrodzenie i nadzieję. Metafora ciała z torfowiska symbolizuje bycie "nieczystym i brudnym, ale naturalnym", co odzwierciedla wcześniejsze, trudne wydarzenia czy cechy w życiu każdego człowieka. Hozier, przez tę piosenkę, podkreśla znaczenie akceptacji przeszłości, zarówno własnej, jak i partnera, aby móc rozkwitać. To proste, ale warstwowe dzieło, które za każdym razem, gdy się go słucha, oferuje nowe znaczenia, przypominając, że miłość może uzdrawiać, nawet gdy wydaje się, że coś jest zepsute.