Interpretacja Serious - Homeshake

Utwór „Serious” Homeshake’a, pochodzący z albumu Fresh Air z 2017 roku, jawi się jako introspektywny i melancholijny portret wewnętrznej walki, doskonale wpisując się w szerzej zakrojone tematy twórczości Petera Sagara. Album Fresh Air bywa określany jako trzecia część trylogii, która śledzi ewolucję bohatera przez izolację, hedonizm, aż do problemów z komunikacją i poszukiwania wewnętrznej równowagi. W kontekście tego cyklu, „Serious” jest wyraźnym momentem zniechęcenia i powrotu do „komy emocjonalnej wywołanej narkotykami”, którą Homeshake eksplorował już na wcześniejszym albumie Midnight Snack.

Tekst piosenki rozpoczyna się od stwierdzenia, że „on jest poważny / co do tego, co czuje”. To sformułowanie, pozornie proste, natychmiast wprowadza pewien dysonans. Czy bycie „poważnym” wymaga zewnętrznego wspomagania? Okazuje się, że tak, gdyż bohater „weźmie kilka tych pigułek / żeby stać się poważnym / w kwestii tego, jak się porusza”. Sugeruje to, że prawdziwe odczuwanie, a może swobodne wyrażanie siebie, jest dla niego trudne bez ucieczki w substancje. Ma to być sposób na przezwyciężenie zahamowań, na osiągnięcie pożądanej swobody, o której „marzy od jakiegoś czasu”, czekając, by „zejść na dół do swojego pokoju”. Samotność i izolacja, często przewijające się w twórczości Sagara, są tu kluczowe – wszystko rozgrywa się w jego prywatnej przestrzeni. Peter Sagar sam przyznawał w wywiadach, że proces pisania i tworzenia demówek odbywa się samotnie w jego mieszkaniu w Montrealu, co potrafi być samotnym doświadczeniem.

Refren „Pokój / Próbując się rozluźnić / Życie nie ma sensu / Mieszając swój sok” pogłębia poczucie alienacji. „Mieszanie soku” to subtelna metafora przygotowywania używek, które mają przynieść upragnione rozluźnienie. Fraza „Życie nie ma sensu” oddaje stan apatii i rezygnacji, typowy dla stanów lękowych i depresyjnych, które Peter Sagar często porusza w swojej twórczości. Cały album Fresh Air, pomimo swojej „świeżej” nazwy, w rzeczywistości koncentruje się na relacji Sagara z domowością i jego zmaganiach o osiągnięcie pozytywnego i komfortowego stanu umysłu.

W drugiej zwrotce bohater „jest poważny / co do tego, jak wygląda”, ale brakuje mu pieniędzy. To podkreśla presję społeczną i potrzebę dopasowania się do pewnego wizerunku, która jednak jest hamowana przez prozaiczne, finansowe przeszkody. Niektóre z niejasnych linijek w tej zwrotce, prawdopodobnie dotyczące „złapania haju”, wskazują na dalsze poszukiwania ucieczki od rzeczywistości. Recenzje utworu zwracają uwagę na jego brzmienie, opisując je jako „nastrojowy dżem” z „zabawnymi syntezatorami gwizdków i elektronicznymi bębnami”, który nostalgicznie nawiązuje do popu z lat 80. czy ścieżki dźwiękowej z „Miami Vice”. Ta muzyczna warstwa, często odprężająca na powierzchni, kontrastuje z głębokim lękiem zawartym w tekstach.

Kolejny refren, zawierający „Ludzi, których zna / Próbujących się kochać”, stanowi kontrast wobec początkowej izolacji. Mimo że bohater jest w otoczeniu innych, próby nawiązania głębszej więzi wydają się naznaczone niepowodzeniem lub powierzchownością. To rezonuje z ogólnym tematem Fresh Air, który dotyczy nieudanej komunikacji w związkach. Peter Sagar często śpiewa o pragnieniu intymności i połączenia, jednocześnie nie będąc w stanie przełamać samoistnej izolacji.

Mostek piosenki, powtórzony dwukrotnie, jest kluczowy: „Wiem, że łatwiej / Po prostu spakować się, udawać, że to nie ty / Czyż ja też tego nie wiem?”. Ta linijka jest głosem narratora (lub refleksją samego bohatera), który przyznaje się do uniwersalnej pokusy ucieczki od problemów i zaprzeczania własnym uczuciom. To moment empatii i zrozumienia, że łatwiej jest udawać, że coś nie jest prawdą, niż zmierzyć się z trudną rzeczywistością. Jest to powracający motyw w twórczości Sagara, który pisze piosenki, aby „wyrzucić z siebie coś, co mu dokuczało”. Jego muzyka, charakteryzująca się „miękkim, płynnym wokalem” i często ciężką modulacją głosu, potęguje wrażenie oderwania i introspekcji.

Ostatnia zwrotka ponownie odnosi się do bycia „poważnym” i zażywania pigułek, ale dodaje nową warstwę: „Rzeczy, które mógłby zrobić, gdyby miał rękę kochającego, dobrego / Mężczyzny”. Ta linijka wprowadza tęsknotę za wsparciem, miłością i przewodnictwem. Pokazuje, że pomimo prób ucieczki w substancje, istnieje głębokie pragnienie prawdziwej, ludzkiej więzi, która mogłaby pomóc mu w działaniu. Ostatni refren „Człowieku / Rusz się, nie stój / Zrób, co możesz / Aby wszystko zdobyć” staje się wezwaniem do działania, do przezwyciężenia bezwładności, być może z nadzieją na znalezienie tego „kochającego, dobrego mężczyzny” lub po prostu na odzyskanie kontroli nad własnym życiem.

„Serious” to piosenka o zmaganiach z własnym wnętrzem, o próbach ucieczki i o ukrytej tęsknocie za autentycznością i połączeniem. Wpisuje się w lo-fi, senny, a jednocześnie przesiąknięty lękiem styl Homeshake’a, tworząc intymny i niezwykle relatywny obraz samotności we współczesnym świecie. Peter Sagar, były gitarzysta Maca DeMarco, rozwinął swój unikalny styl, łącząc melancholijny R&B z elementami sypialnianego popu i eksperymentalnej elektroniki, a jego głos często brzmi, jakby dochodził „z odległej pustki”, co doskonale oddaje nastrój „Serious”. Ostatecznie, to utwór, który, jak wiele kompozycji Homeshake’a, zaprasza słuchacza do intymnego, choć niepozbawionego bólu, spojrzenia w głąb siebie.