Interpretacja We Are Not A Memory - Harrison Storm

Utwór "We Are Not A Memory" Harrisona Storma, stworzony we współpracy z Enną Blake i wydany w styczniu 2022 roku jako część EP-ki "Under Dusk", to przemyślana refleksja nad przemijaniem, stagnacją i niezrealizowanym potencjałem. Piosenka ta, podobnie jak cała EP-ka, jest owocem współpracy i osobistego rozwoju, które miały miejsce podczas lockdownów w latach 2020 i 2021, kiedy artyści wspólnie mieszkali w domu nad oceanem. Ta izolacja stworzyła przestrzeń do głębokiej refleksji nad sposobem życia, a energia tych przemyśleń przeniknęła do utworów, poświęconych wzrostowi i zmianom na poziomie osobistym i globalnym.

Tekst rozpoczyna się od introspektywnego pytania: "Why do these seasons go long? / For all we knew it was brought on / Find me down where I was wrong". Te linie od razu wprowadzają nastrój zamyślenia nad upływem czasu i poszukiwaniem źródła osobistych błędów lub utknięcia. Czas, który "idzie długo", sugeruje poczucie stagnacji, być może w obliczu globalnych zmian i osobistych wyzwań, które wymusiły spowolnienie. Harrison Storm wielokrotnie w wywiadach podkreślał terapeutyczną rolę muzyki w przetwarzaniu emocji i rozumieniu siebie.

Druga zwrotka wzmacnia to poczucie bezruchu i niezadowolenia: "Why don't we go there? / Stars are all grieving / Why aren't we moving? / Caught in our reason". Obraz "żałujących gwiazd" dodaje poetyckiej melancholii do pytania o brak działania. Fraza "Caught in our reason" (w dalszej części piosenki zmieniona na "Caught in opinions") wskazuje na to, że to rozum, a może i opinie innych, stają się przeszkodą, paraliżującą zdolność do podjęcia kroku naprzód. Jest to nawiązanie do uniwersalnego dylematu, w którym analizowanie i nadmierne myślenie powstrzymuje nas przed spontanicznym działaniem i prawdziwym życiem.

Refren to centralne przesłanie utworu, niczym mantra przeciwko bezczynności: "We are not a memory / Letting down our gravity / I don't want to wait and leave / Everything that we could be". Te słowa są potężnym wezwaniem do życia w teraźniejszości i przyszłości, a nie tkwienia w przeszłości. "Zrzucanie naszej grawitacji" to metafora uwalniania się od ciężaru oczekiwań, lęków, a może nawet własnych, ograniczających przekonań. Chodzi o to, by nie pozwolić, by to, co moglibyśmy być, zostało jedynie niezrealizowaną możliwością, porzuconą w oczekiwaniu. W kontekście pandemii, podczas której Storm i Blake tworzyli, to przesłanie nabiera dodatkowego wymiaru – w obliczu niepewności i ograniczeń, dążenie do pełnego wykorzystania potencjału staje się jeszcze ważniejsze. Harrison Storm mówił o tym, że praca nad EP-ką "Under Dusk" była dla niego "piękną krzywą uczenia się odpuszczania z twórczej perspektywy i dzielenia się decyzjami z kimś innym w równym stopniu, zamiast nosić cały ten ciężar na swoich barkach jako artysta solowy". To "odpuszczanie" może być właśnie tym "zrzucaniem grawitacji".

W kolejnych zwrotkach piosenka dotyka egzystencjalnych lęków i niepewności: "Bracing now for the impact / A race to Mars and the sky ash / Wondering when will the earth crack?". Te obrazy są apokaliptyczne, sugerują globalne zagrożenia, niepokój o przyszłość planety i ludzkości. To odzwierciedla "głęboką, cichą przestrzeń do refleksji o sposobie, w jaki żyjemy", która pojawiła się podczas lockdownu. Harrison Storm jest znany z tego, że jego muzyka często czerpie inspirację z natury, a jego rodzinne strony, Półwysep Mornington, pełne naturalnego piękna, często przenikają do jego twórczości. Tutaj jednak natura jest przedstawiona w stanie zagrożenia, co potęguje poczucie pilności w działaniu.

Powtórzenie pytania "Why don't we go there? / Stars are all grieving / Why aren't we moving? / Caught in opinions" podkreśla frustrację związaną z ludzką bezczynnością, która jest efektem nie tylko osobistego "rozumu", ale także "opinii" – zewnętrznych nacisków, społecznych konwenansów czy zbiorowego myślenia, które powstrzymuje jednostki i społeczeństwa przed podjęciem koniecznych zmian. Storm i Blake podczas tworzenia EP-ki studiowali metodę aktorską, głosową i wellnessową zwaną PEM (Perdekamp Emotional Method) oraz aktywnie pracowali nad swoim zdrowiem psychicznym i emocjonalnym. Może to sugerować, że piosenka jest także apelem do wewnętrznej siły i autentyczności wbrew zewnętrznym opiniom i lękom.

Ostatecznie, powtarzający się refren "We are not a memory / Letting down our gravity / I don't want to wait and leave / Everything that we could be" staje się hymnem nadziei i determinacji. Jest to przypomnienie, że choć przeszłość nas ukształtowała, nie definiuje naszej przyszłości. Możemy odrzucić ciężar, który nas powstrzymuje, i aktywnie dążyć do realizacji pełni naszego istnienia. Piosenka jest zaproszeniem do przełamywania barier i otwierania się, do nieustannego wzrostu i transformacji. Jest to również wyraz głębokiej chemii i wspólnego dążenia do zmiany i rozwoju, które Harrison Storm odnalazł we współpracy z Enną Blake.