Interpretacja They've Got Millions In Milwaukee - George Jones

"They've Got Millions In Milwaukee" to utwór z repertuaru George'a Jonesa, wydany w 1977 roku na albumie "I Wanta Sing". Piosenka, napisana przez L. Cheshiera i G. Suttona, jest archetypicznym przykładem country, które w poruszający sposób opowiada o bólu serca, ucieczce w alkohol i gorzkiej ironii życia.

Tekst utworu przedstawia bohatera, który pogrążony w smutku po odejściu ukochanej kobiety, swoje ostatnie grosze wydaje na piwo w podrzędnym barze. Jego rozpacz jest tak głęboka, że widzi siebie jako bohatera, który zasługuje na publiczne uznanie – "celebrację", "imię w neonach" i "klucz do miasta" [tekst piosenki]. To roszczeniowe, choć podszyte autoironią, spojrzenie na siebie wynika z przekonania, że jego ból i konsumpcja alkoholu bezpośrednio przyczyniają się do bogactwa browarów w Milwaukee, mieście słynącym z produkcji piwa. Powtarzające się zdanie "They've got millions in Milwaukee / That they made off of guys like me / Who can't stand the pain, a hurting' thing / When their baby leaves" [tekst piosenki] to centralna teza utworu, podkreślająca cyniczny związek między ludzkim cierpieniem a zyskiem.

W refrenie piosenkarz fantazjuje o tym, że jego wizerunek powinien znaleźć się na puszkach piwa, aby jego była partnerka mogła zobaczyć, jak wielki jest jego wkład w prosperity Milwaukee. To nie tylko wyraz żalu, ale także próba zwrócenia na siebie uwagi, prowokacja skierowana do kobiety, która go opuściła. W dalszej części tekstu bohater z goryczą stwierdza, że gdyby miał choć grosz za każdą pianę, którą wypił, mógłby być właścicielem browaru, zamiast być "broke" – spłukanym [tekst piosenki]. Ta refleksja pogłębia poczucie bezsilności i uwięzienia w spirali nałogu, z której, jak sam przyznaje, "end is nowhere in sight" (koniec nie jest nigdzie w zasięgu wzroku) [tekst piosenki]. Prośba o "one free round" od barmana przed zamknięciem to ostatni akord jego desperacji, próba uzyskania choćby minimalnej rekompensaty za finansowy i emocjonalny wkład w przemysł piwowarski.

Piosenka ta doskonale wpisuje się w biografię i twórczość George'a Jonesa, który był znany z interpretowania utworów o miłości, stracie i alkoholizmie. Sam Jones przez wiele lat zmagał się z problemami alkoholowymi i narkotykowymi, co doprowadziło do rozpadu małżeństw i licznych nieobecności na koncertach, za co zyskał przydomek "No Show Jones". W wywiadach, na przykład dla Fresh Air w 1996 roku, Jones otwarcie mówił o swoim uzależnieniu i jego wpływie na życie i karierę. Jego doświadczenia z piciem, które, jak sam przyznał w wywiadzie radiowym z 2009 roku, "added a little extra emotion to some of those songs," czynią jego wykonanie "They've Got Millions In Milwaukee" szczególnie autentycznym i przejmującym. Jones wielokrotnie podkreślał, że choć śpiewanie smutnych piosenek czasem czyniło go samego smutniejszym, to właśnie tego typu utwory kochał najbardziej.

Chociaż istnieje inna piosenka George'a Jonesa z odniesieniem do Milwaukee, "Milwaukee, Here I Come" (duet z Brendą Carter, a później z Tammy Wynette), która ma bardziej żartobliwy wydźwięk i dotyczy powrotu do pracy w browarze po nieudanej przygodzie z muzyką country, "They've Got Millions In Milwaukee" jest znacznie mroczniejszą i bardziej introspekcyjną refleksją nad osobistą tragedią i jej ekonomicznymi konsekwencjami. Utwór ten to mistrzowskie połączenie bólu, ironii i cynizmu, typowe dla najlepszych dzieł Jonesa, który potrafił "zanurzyć się tak całkowicie w tekstach piosenek i nastroju, jaki przekazują, że słuchacz nie może uniknąć podobnego zaangażowania". W ten sposób "They've Got Millions In Milwaukee" staje się nie tylko opowieścią o indywidualnym cierpieniu, ale także komentarzem do społeczeństwa, w którym przemysł czerpie zyski z ludzkich słabości i złamanych serc.