Interpretacja Let's Make History - George Jones

Piosenka George’a Jonesa „Let’s Make History” to utwór, który z pozoru wydaje się być zabawną, flirciarską propozycją, ale w rzeczywistości kryje w sobie głębsze znaczenie, przesiąknięte motywami pokusy, słabości ludzkiej natury i nieuchronnych konsekwencji. Wydana została 1 kwietnia 1972 roku na albumie zatytułowanym po prostu „George Jones”, znanym również jako „George Jones (We Can Make It)”. Album ten był 46. solowym wydawnictwem Jonesa i pierwszym dla nowej wytwórni Epic Records, gdzie jego producentem został Billy Sherrill. Utwór „Let’s Make History” został nagrany podczas sesji w listopadzie 1971 roku, która zaowocowała ośmioma piosenkami na ten album.

Tekst piosenki rozpoczyna się od bezpośrednich nawiązań do biblijnych historii, przedstawiając postacie takie jak Ewa, Dalila i Jezebel, które zwiodły wpływowych mężczyzn. „Well, Eve deceived old Adam / Delilah lied to Samson / And Jezabele she played it well / So Ahab paid the ransom” (Cóż, Ewa zwiodła starego Adama / Dalila okłamała Samsona / A Jezebel zagrała to dobrze / Więc Ahab zapłacił okup). Te odniesienia natychmiast wprowadzają temat kobiecej intrygi i męskiej podatności na urok. Narrator, widząc uśmiechniętą i uroczą kobietę, zdaje się widzieć w niej kolejną w linii tych biblijnych postaci, które na zawsze zmieniły bieg historii. Mówiąc „So, come over here and help me baby / Let’s make history”, zaprasza ją do wspólnego stworzenia czegoś niezapomnianego, ale jednocześnie sugeruje, że ich związek może być naznaczony równie fatalnymi konsekwencjami.

W kolejnej zwrotce Jones kontynuuje motyw pokusy i świadomej słabości. „No, don’t hand me that one red apple / 'Cause I'm a-gonna shake the tree / And you don’t have to cut my hair / To let me know I’m weak” (Nie, nie podawaj mi tego jednego czerwonego jabłka / Bo ja potrząsnę drzewem / I nie musisz obcinać mi włosów / Żeby mi pokazać, że jestem słaby). Odmowa „czerwonego jabłka” odwołuje się do biblijnej historii Adama i Ewy, ale natychmiast jest kontrowana deklaracją, że sam potrząśnie drzewem – to symbol aktywnego poszukiwania zakazanego owocu, a nie tylko biernego ulegania pokusie. Odniesienie do obcinania włosów Samsona podkreśla świadomość własnej kruchości i tego, że wpływ kobiety ma moc osłabienia go, nawet bez drastycznych działań. Mimo tej świadomości, narrator jest „as happy as I can be” (tak szczęśliwy, jak tylko mogę być), co pokazuje, że radość płynąca z tej pokusy przewyższa obawy przed jej konsekwencjami.

Najbardziej poruszający jest mostek, w którym George Jones śpiewa o przyszłości i potencjalnym cierpieniu: „Well, a hundred years from now / They’ll tell of how you done me / But it won’t matter then / I won’t need their sympathy / Your love is gonna be worth it / With all of my misery” (Cóż, za sto lat / Będą opowiadać o tym, co mi zrobiłaś / Ale to wtedy nie będzie miało znaczenia / Nie będę potrzebował ich współczucia / Twoja miłość będzie tego warta / Z całym moim cierpieniem). To jest serce interpretacji piosenki. Narrator jest w pełni świadomy, że ten romans może przynieść mu ból i nieszczęście, ale jest gotów zaakceptować to wszystko w zamian za miłość. Jest to klasyczny motyw country music – połączenie fatalizmu z romantycznym poświęceniem. Nie szuka współczucia, bo uznaje, że wartość tej miłości przewyższy wszelkie cierpienie.

Warto zauważyć, że George Jones w tym okresie swojego życia, około 1972 roku, był świeżo po ślubie z Tammy Wynette w 1969 roku. Album „George Jones (We Can Make It)” był wręcz „szorstkim albumem koncepcyjnym zbudowanym wokół jego własnego optymizmu i radości z małżeństwa z Tammy Wynette”. Chociaż w ich prawdziwym związku „pęknięcia już zaczynały się pojawiać”, piosenka ta może odzwierciedlać początkową intensywność i namiętność ich burzliwej relacji, znanej z licznych wzlotów i upadków, a także z jego walki z alkoholizmem, który często niszczył jego życie i karierę. Jones był znany z tego, że często żył swoimi piosenkami. Jego głos w tym okresie był „dojrzały, opanowany i gładki”, co idealnie łączyło się z „zdecydowanie nie-country, dopracowanym stylem produkcji Billy’ego Sherrilla”. Piosenka, choć nie stała się jednym z jego największych hitów (album osiągnął #10 na listach country, ale utwór tytułowy albumu, "We Can Make It" osiągnął #6), jest jednak charakterystyczna dla stylu Jonesa – emocjonalnej głębi i surowej szczerości.

Podsumowując, „Let’s Make History” to piosenka o nieodpartej sile pożądania i miłości, która skłania człowieka do świadomego wyboru ścieżki potencjalnego cierpienia. Narrator, pomimo historycznych ostrzeżeń i własnej świadomości słabości, z radością poddaje się pokusie, wierząc, że intensywność miłości usprawiedliwi każdą przyszłą niedolę. To hymn na cześć miłości, która jest tak potężna, że sprawia, iż człowiek jest gotów zapłacić każdą cenę, aby tylko jej doświadczyć, tworząc własną, choć być może tragiczną, historię.