Interpretacja Let a boy cry - Gala

Gala Rizzatto, znana powszechnie jako Gala, to włoska piosenkarka i autorka tekstów, której twórczość w latach 90. zdefiniowała gatunek Eurodance, choć sama artystka nie utożsamia się z tą szufladką, czerpiąc inspiracje z bluesa, popu, rocka i new wave. Jej debiutancki album Come into My Life (1997) wylansował kilka multiplatynowych singli, w tym "Freed from Desire" oraz "Let a Boy Cry". Utwór "Let a Boy Cry", wydany w styczniu 1997 roku jako drugi singiel, stał się przebojem w całej Europie, osiągając pierwsze miejsca list przebojów m.in. w Belgii, Francji, Izraelu i Włoszech, a także 3. miejsce na liście Eurochart Hot 100 i 11. w Wielkiej Brytanii.

Tekst piosenki "Let a Boy Cry" to głęboka refleksja nad indywidualnością, niezależnością i społecznymi oczekiwaniami, które kształtują jednostkę. Gala współtworzyła ten utwór z Filippo Andreą Carmenim i Maurizio Molellą, którzy również zajęli się jego produkcją. Jak sama Gala wyjaśniła, piosenka porusza temat społeczeństwa, w którym mężczyźni nie byliby wyśmiewani za swoją wrażliwość, co z kolei pozwoliłoby kobietom być bardziej wolnymi. Jest to komentarz do kulturowych norm dotyczących płci, które narzucają mężczyznom tłumienie emocji, a pośrednio krępują również kobiety.

Już pierwsze wersy: "I pass through noise and silence, I walk alone / It's a beautiful day, it's raining and it's cold" wprowadzają nastrój samotnej, ale świadomej wędrówki. Podkreślają poczucie niezależności i bycia odrębnym od otoczenia. Obraz "Reflected onto the wet pavement, can you see what I see? / The trembling image of my eyes that are still free" symbolizuje introspekcję i poszukiwanie autentyczności. Oczy, które są wciąż wolne, sugerują wewnętrzną wolność, nieskażoną presją zewnętrznego świata.

Centralnym przesłaniem utworu jest odrzucenie konformizmu, wyrażone w słowach: "And they say silver, I choose gold / I'm not afraid to be alone / Someone will judge his gentle soul / Let the boy cry and he will know". To manifestacja wierności sobie, wyboru własnej, często trudniejszej drogi ("I choose gold" zamiast powszechnego, "srebrnego" wyboru). Gala odważnie deklaruje, że nigdy nie robiła tego, co jej kazano (I've never done as I've been told), co staje się refrenem i potężnym hymnem na cześć nonkonformizmu. Jest to echo jej własnej drogi artystycznej, gdzie, pomimo początkowego sukcesu Eurodance, Gala pragnęła redefiniować swoje brzmienie jako niezależna artystka, zakładając własną wytwórnię Matriarchy Records w 2008 roku. Co ciekawe, w wywiadzie z 2020 roku, Gala wspomniała, że powodem, dla którego jej głos był tak niski w "Let a Boy Cry" był stres i strach, co świadczy o osobistym wymiarze przekazu piosenki, mimo jej tanecznego charakteru.

Druga zwrotka rozwija temat utraconej autentyczności: "You're always waiting for somebody and you don't like yourself / They made you change, do you remember when you were someone else". To gorzka obserwacja tego, jak ludzie często poświęcają swoje prawdziwe ja w pogoni za akceptacją innych. Odniesienie do dzieciństwa: "Soldiers and dolls won't give away my childhood dreams / I was a pirate, I conquered, and I sailed free" jest kluczowe. Dziecięca swoboda i brak ograniczeń, symbolizowane przez pirata, kontrastują z dorosłym światem, który narzuca role i zmusza do zmian. Gala podkreśla, że jej dziecięce marzenia i wolność nie zostały oddane ani utracone. W innym wywiadzie Gala mówiła, że nie identyfikowała się ani z "dziewczynkami", ani z "chłopcami", czując się unikalną istotą, której nie można zamknąć w niebieskiej lub różowej szufladce, co wyraża słowami "I was a pirate, I sailed free". Ten aspekt piosenki i teledysku "Let a Boy Cry" został zinterpretowany przez wielu dziennikarzy jako pionierski w kontekście reprezentacji queer, choć sama Gala nie użyła tego określenia.

Wariant refrenu: "Someone will judge her crazy soul / Let the girl fight and she will know" poszerza perspektywę, obejmując doświadczenia kobiet i zachęcając je do walki o swoją autentyczność. Ta symetryczna konstrukcja ("let the boy cry" / "let the girl fight") wzmacnia uniwersalne przesłanie utworu o wolności wyrażania siebie, niezależnie od płci, i sprzeciwie wobec stereotypów.

Czarno-biały teledysk do utworu, współreżyserowany przez Galę i nakręcony w Wenecji na Placu Świętego Marka podczas karnawału, przedstawia sceny, które w tamtych czasach budziły kontrowersje, zwłaszcza we Włoszech. Gala ujawniła w wywiadzie z 2014 roku, że w klipie znalazła się scena, w której dwóch chłopców całuje się w słodki sposób – byli to faktycznie bracia, których Gala poprosiła o pocałunek, z zamiarem stworzenia wrażenia, że są parą. Scena ta wywołała oburzenie w Watykanie, jednak jak zauważyła Gala, dziś nikt by nawet nie mrugnął, co podkreśla zmieniające się podejście do kwestii LGBT+, choć wiele wciąż pozostaje do zmiany. Teledysk celowo wykorzystuje czerń i biel, by złoto, symbolizujące autentyczność i wolność wyboru, mogło się wyróżnić.

Podsumowując, "Let a Boy Cry" to znacznie więcej niż typowy utwór Eurodance lat 90. To filozoficzny hymn na cześć indywidualności, odwagi bycia sobą i sprzeciwu wobec społecznych oczekiwań. Gala, poprzez swoje osobiste doświadczenia i przemyślenia, stworzyła piosenkę, która promuje wolność emocjonalną i autentyczność, inspirując słuchaczy do wyboru "złota" – własnej prawdy – zamiast "srebra" – narzucanych norm.