Interpretacja That's Life - Frank Sinatra

"That's Life" w wykonaniu Franka Sinatry to hymn na cześć niezłomności ludzkiego ducha, pieśń o wiarze w siebie, mimo nieuchronnych wzlotów i upadków, które niesie życie. Utwór, wydany 18 listopada 1966 roku, okazał się wielkim sukcesem, osiągając 4. miejsce na liście Billboard Hot 100 i 1. miejsce na liście Easy Listening w USA. Co ciekawe, ten ponadczasowy klasyk powstał w okresie, gdy na listach przebojów dominowała muzyka rockowa, co świadczy o jego wyjątkowej sile oddziaływania.

Tekst piosenki, napisany przez Deana Kaya i Kelly'ego Gordona, jest z jednej strony refleksyjny, a z drugiej niezwykle optymistyczny. Rozpoczyna się od spostrzeżenia, które zna chyba każdy: "You're riding high in April / Shot down in May" (Płyniesz wysoko w kwietniu / Zestrzelony w maju). To metafora zmienności losu, gdzie sukces i porażka następują po sobie w szybkim tempie. Jednak podmiot liryczny natychmiast deklaruje swoją determinację: "But I know I'm gonna change that tune / When I'm back on top, back on top in June" (Ale wiem, że zmienię tę melodię / Kiedy znów będę na szczycie, znów na szczycie w czerwcu). To natychmiastowe przejście od rezygnacji do niezachwianej wiary w powrót na szczyt jest kwintesencją przesłania utworu.

Kolejne wersy poruszają trudny aspekt ludzkich interakcji: "Some people get their kicks / Stompin' on a dream" (Niektórzy ludzie czerpią przyjemność / Depcząc marzenia). Mimo to, reakcja jest jasna: "But I don't let it, let it get me down / 'Cause this fine ol' world it keeps spinning around" (Ale nie pozwalam, żeby mnie to przygnębiało / Bo ten stary, wspaniały świat ciągle się kręci). To przypomnienie o cykliczności życia i tym, że negatywne doświadczenia nie powinny dominować. Świat idzie naprzód, a wraz z nim powinna iść i nasza nadzieja.

Serce piosenki bije w refrenie, który jest prawdziwym wyrazem doświadczenia życiowego. "I've been a puppet, a pauper, a pirate / A poet, a pawn and a king / I've been up and down and over and out / And I know one thing / Each time I find myself flat on my face / I pick myself up and get back in the race" (Byłem marionetką, biedakiem, piratem / Poetą, pionkiem i królem / Byłem na górze i na dole, byłem skończony / I wiem jedno / Za każdym razem, gdy znajduję się leżąc na twarzy / Podnoszę się i wracam do gry). Ta lista różnorodnych ról i stanów – od bezsilnej marionetki po potężnego króla – symbolizuje bogactwo doświadczeń i transformacji, przez jakie przechodzi człowiek. Bez względu na okoliczności, kluczowa jest zdolność do podnoszenia się po porażkach i kontynuowania walki. To przesłanie rezonowało z samym Sinatrą, którego kariera również naznaczona była wzlotami i upadkami, czyniąc tę piosenkę idealnym dla niego showcase'em.

Ciekawa anegdota wiąże się z nagraniem utworu. Frank Sinatra, znany z tego, że zazwyczaj nagrywał utwory za jednym podejściem, został poproszony przez producenta Jimmy'ego Bowena o drugie nagranie partii wokalnej. Sinatra nie był zadowolony z tej prośby, a jego irytacja zaowocowała ostrzejszą, bardziej zadziorną interpretacją, która ostatecznie stała się znakiem rozpoznawczym tej wersji. Co więcej, końcowe "My, my" w piosence było, zdaniem współautora Deana Kaya, skierowane właśnie do Bowena jako swego rodzaju "No i jak ci się podoba, Charlie?!". Pierwotnie pierwsze ujęcie kończyło się słowami "Oh, yeah". To "My, my" stało się później charakterystycznym powiedzonkiem Sinatry.

Piosenka "That's Life" trafiła do Sinatry po tym, jak usłyszał ją w radiu w wykonaniu O.C. Smitha, będąc w samochodzie. Natychmiast zadzwonił do swojej córki Nancy, prosząc ją o odnalezienie wydawcy, ponieważ chciał ją nagrać. Nagranie odbyło się 18 października 1966 roku w Western Recorders, przy akompaniamencie orkiestry pod dyrekcją Donniego Laniera i aranżacji Ernie'ego Freemana. Sinatra miał wówczas 50 lat, a jego osobiste i zawodowe życie obfitowało w dramatyczne zwroty akcji, co sprawiło, że piosenka stała się dla niego bardzo osobistym hymnem odporności.

Ostatnie strofy powtarzają przesłanie o niepoddawaniu się: "I thought of quitting baby / But my heart just ain't gonna buy it" (Myślałem o poddaniu się, kochanie / Ale moje serce po prostu tego nie kupi). To podkreśla wewnętrzną siłę i niezdolność do zaakceptowania porażki. Nawet jeśli pojawia się myśl o rezygnacji, głębsza część "ja" odmawia jej zaakceptowania. Mimo ponawianych myśli o "odcięciu się", serce wciąż protestuje, aż do sarkastycznej, nieco autoironicznej groźby: "But if there's nothing shakin' come this here July / I'm gonna roll myself up in a big ball and die. My, my" (Ale jeśli nic się nie wydarzy do lipca / Zwinię się w dużą kulkę i umrę. Moje, moje). Ten humorystyczny, a jednocześnie gorzki ton wzmacnia przesłanie: nawet w obliczu największej frustracji, jest w nas iskra, która nie pozwala się poddać.

"That's Life" stało się ponadczasowym klasykiem, hymnem dla tych, którzy stawiają czoła przeciwnościom losu, z jego uniwersalnym przesłaniem o odporności i optymizmie, które przekroczyło granice geograficzne i kulturowe. Zostało wykorzystane w wielu filmach, programach telewizyjnych i reklamach, umacniając swoje miejsce w kulturze popularnej. Siła utworu tkwi nie tylko w chwytliwej melodii, ale przede wszystkim w głębokiej, motywującej treści, która przypomina, że życie to ciągła podróż, w której nawet najciemniejsze chwile mogą zostać przekształcone w potencjalne szczęście.