Interpretacja My way - Frank Sinatra jr.

Interpretacja utworu Franka Sinatry „My Way” to podróż w głąb filozofii życia, podsumowanie drogi przebytej w zgodzie z własnym „ja”. Choć użytkownik wskazał Franka Sinatrę Jr., to „My Way” jest najbardziej znane w wykonaniu Franka Sinatry seniora, i to jego wersja stała się ikoniczna na całym świecie. Piosenka nie jest oryginalnym dziełem amerykańskiego artysty; jej korzenie sięgają francuskiego utworu „Comme d'habitude” z 1967 roku, skomponowanego przez Jacquesa Revaux i napisanego przez Gilles'a Thibauta oraz Claude'a François, który opowiadał o rozpadającym się związku. To Paul Anka, kanadyjski piosenkarz i autor tekstów, usłyszał francuski oryginał podczas wakacji i, zachwycony melodią, nabył prawa do adaptacji za symbolicznego dolara.

Anka, zainspirowany rozmową z Frankiem Sinatrą, który zwierzył mu się ze zmęczenia show-biznesem i chęci zakończenia kariery, napisał angielski tekst specjalnie dla niego. Pracował nad nim, studiując wywiady z Sinatrą, by jak najlepiej oddać jego sposób wypowiadania się, koncentrując się na idei życia na własnych warunkach. To świadome podejście do kreowania tekstu sprawiło, że „My Way” stało się niemal autobiograficznym manifestem „Ol' Blue Eyes”. Sinatra nagrał utwór 30 grudnia 1968 roku w jednym podejściu.

Tekst rozpoczyna się od słów „And now, the end is near / And so I face the final curtain”, co od razu wprowadza w atmosferę bilansu życiowego. Podmiot liryczny, stojąc u progu śmierci, pragnie wyrazić swoją prawdę, jasno i bez ogródek. Jest pewien swojej drogi, choć nie wyzbywa się nielicznych przecież żalów: „Regrets, I've had a few / But then again, too few to mention”. To świadczy o samoakceptacji i poczuciu spełnienia, nawet jeśli nie wszystko było idealne. Każdy krok był zaplanowany, każda decyzja przemyślana: „I planned each charted course / Each careful step along the byway”. Nie ma tu miejsca na przypadkowość, jest za to pełna odpowiedzialność za własne wybory.

W kolejnych zwrotkach bohater mierzy się z wyzwaniami, z którymi przyszło mu się zmierzyć: „Yes, there were times, I'm sure you knew / When I bit off more than I could chew”. Przyznaje, że bywało trudno, ale zawsze stawiał czoła problemom, uczył się na błędach i szedł dalej, podnosząc się po upadkach: „I ate it up and spit it out / I faced it all and I stood tall / And did it my way”. To przesłanie o indywidualności i odporności, podkreślające znaczenie dokonywania wyborów zgodnych z prawdziwym „ja”.

Utwór podkreśla także znaczenie autentyczności. „For what is a man, what has he got? / If not himself, then he has naught / To say the things he truly feels / And not the words of one who kneels”. To hymn na cześć bycia wiernym sobie, mówienia tego, co się czuje, a nie tego, czego oczekują inni. To deklaracja niezależności i odwagi w wyrażaniu własnej tożsamości. Sinatra przyjął „ciosy” życia, ale zawsze na swoich warunkach.

Ciekawostką jest, że mimo ogromnego sukcesu i utożsamiania z tą piosenką, Frank Sinatra podobno pod koniec życia znienawidził „My Way”, nazywając ją „huczną piosenką pop Paula Anki, która stała się niemal hymnem narodowym”. Jego młodsza córka, Tina, wyjaśniła w wywiadzie z 2000 roku, że ojciec uważał piosenkę za samouwielbiającą i nazbyt pobłażliwą wobec głównego bohatera. Niemniej jednak, piosenka stała się jego wizytówką, regularnie zamykając jego koncerty.

„My Way” zyskało ogromną popularność jako oprawa muzyczna pogrzebów, wielokrotnie plasując się na szczytach list najczęściej odtwarzanych utworów na ceremoniach pożegnalnych w Wielkiej Brytanii. Była grana m.in. na pogrzebach Nipseya Hussle'a i Aleksieja Nawalnego. Z drugiej strony, na Filipinach, gdzie karaoke jest bardzo popularne, odnotowano liczne incydenty przemocy, a nawet zabójstw, związane ze śpiewaniem „My Way”, co doprowadziło do tego, że w wielu barach piosenka została zakazana. Zjawisko to nazwano „My Way killings”.

Piosenka wywarła również wpływ na politykę. W 1989 roku rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych Związku Radzieckiego, Giennadij Gierasimow, odniósł się do niej, mówiąc o „Doktrynie Sinatry”, która zezwalała państwom Układu Warszawskiego na samodzielne decydowanie o swojej drodze.

„My Way” to ponadczasowy hymn na cześć niezależności, wytrwałości i życia według własnych zasad. To utwór, który mimo swojego pozornie prostego przesłania, porusza głębokie egzystencjalne tematy, stając się uniwersalnym świadectwem ludzkiej dążności do samorealizacji i autentyczności.