Interpretacja Dorośli - Floral Bugs

Piosenka "Dorośli" autorstwa Floral Bugsa, pochodząca z albumu "Kłamczuch" wydanego w maju 2023 roku, to głęboka i refleksyjna podróż w świat rozczarowań związanych z dorosłością oraz tęsknoty za utraconą niewinnością. Utwór, będący jednym z tych "naprawdę niegłupich numerów o zbyt wczesnym dorastaniu" według recenzji Flint z CGM.pl, porusza temat wejścia w rolę, która "uwiera", podkreślając, że młody rap powinien o tym mówić znacznie częściej.

Już na samym początku utworu słyszymy intensywne wezwanie: „powiedz mi tylko jedno, powiedz mi proszę że ułoży się na pewno, powiedz że będziesz ze mną ramię w ramię przez piekło iść”. To desperacka prośba o ukojenie i pewność w świecie pełnym niepewności, charakterystyczna dla osoby, która czuje się zagubiona w dorosłym życiu. Podkreśleniem tego wewnętrznego konfliktu jest pragnienie „słodkich kłamstw” – iluzji, która pozwoliłaby uniknąć bolesnej rzeczywistości dorastania i uciec „stąd do innego świata”. Mimo wszelkich doświadczeń i "blizn", narrator uparcie szuka zapewnienia, że wciąż jest w nim coś „pięknego”, niczym dziecko, które chce wierzyć w magię i dobro.

W kolejnych wersach Floral Bugs z ironią rozprawia się z powierzchownym rozumieniem dojrzałości. „Niby jesteśmy dorośli bo mamy dorosłe problemy” – to centralne spostrzeżenie utworu, wskazujące na przepaść między metrykalnym wiekiem a prawdziwą dojrzałością emocjonalną. Raper z Bielska-Białej, Tymoteusz Grzywa (rocznik 2001), który w jednym z wywiadów przyznał, że dorosłość „przychodzi do raperów za wcześnie (i nie puka)”, zderza dziecięce zmartwienia o oceny z „ciągłym pośpiechem jak plastikowa wyścigówka” i obrazem „pana dorosłego obgryzającego gumeczkę od ołówka”. Ta metafora doskonale oddaje nerwowość i niedojrzałość, która często towarzyszy tzw. dorosłym obowiązkom.

Utwór kontynuuje analizę pozornej dojrzałości, kiedy to narrator „robi śniadanie bardzo zdrowe jak dorośli i pije kawę na balkonie jak dorośli”, ale równocześnie „o uczuciach nie pogada jak dorośli i udaje że jest okej jak dorośli”. Jest to satyryczny komentarz na temat fasadowości, z jaką wielu ludzi podchodzi do bycia dorosłym – z zewnętrznymi rytuałami i maską obojętności, podczas gdy wewnętrznie mierzą się z brakiem umiejętności otwartego komunikowania emocji. Artysta w swojej twórczości często porusza trudne tematy, takie jak uzależnienia czy choroby psychiczne, co zbieżne jest z jego osobistymi doświadczeniami i misją uświadamiania ludziom powagi tych problemów. Zresztą, w innej piosence, "Wszystkoholik", również dotyka tematu walki z uzależnieniami i poszukiwania ulgi od bólu psychicznego.

Piosenka osiąga punkt kulminacyjny w krytyce "dorosłych" rozwiązań: „jak czegoś nie rozumiesz to zrozumiesz jak dorośniesz”. To sarkastyczne odniesienie do często powtarzanych frazesów, które zamiast pomagać, jedynie umacniają ignorancję i emocjonalną ślepotę. Dorosłość, w interpretacji Floral Bugsa, jawi się jako etap, w którym przestaje się patrzeć „co czuje”, a skupia jedynie na tym „co dorosłe”, co często oznacza wybieranie „najprostszych” rozwiązań, czyli tych, które pozwalają unikać konfrontacji z własnymi uczuciami i odpowiedzialnością. Odmowa przyznania się do błędu jako oznaka "dojrzałości" i "przemilczenie sprawy" jako "najlepsze rozwiązanie" to gorzka prawda o mechanizmach obronnych, które przybierają formę fałszywej mądrości. W efekcie bohater staje się „więźniem gniewu nieokiełznanym jak Lassie”, co symbolizuje stłumioną wściekłość i frustrację, usprawiedliwianą tym, że „przecież to normalne nie jesteśmy już dziećmi”. To gorzkie stwierdzenie ujawnia tragiczną ironię dorosłego życia, w którym ucieczka od dziecięcej wrażliwości prowadzi do emocjonalnego uwięzienia, a nie do prawdziwej wolności. Całość utworu, zrealizowana przez Kudla jako producenta, stanowi niezwykle trafny komentarz do współczesnej rzeczywistości, gdzie często gubi się autentyczność w pogoni za zewnętrznymi atrybutami dojrzałości.