Fragment tekstu piosenki:
Am I subhuman to you?
Though you are mentally enslaved
By the system you create
To justify your lust and hate
Am I subhuman to you?
Though you are mentally enslaved
By the system you create
To justify your lust and hate
Utwór "Why Do We Keep On Dying?" zespołu Fishbone, pochodzący z ich najnowszego albumu Stockholm Syndrome wydanego 27 czerwca 2025 roku, jest głębokim i przejmującym lamentem nad ciągłym cierpieniem oraz niesprawiedliwością, szczególnie w kontekście rasowym i systemowym. Piosenka, współtworzona przez założycieli Christophera Dowda i Waltera Kibby'ego (znanego jako Dirty Walt), ukazuje zespół w jego najbardziej ekspresyjnym wydaniu, filtrując bolesne teksty przez reggae'owy groove i uduchowiony wokal. To kolejny przykład charakterystycznego dla Fishbone łączenia gatunków, od funku i punka po ska i soul, aby wyrazić swój sprzeciw i zaangażowanie społeczne.
Powtarzające się wersy "Got the people talking / Got the Elders watching / Got the children crying / Why lord do we keep dying?" stanowią trzon utworu, malując obraz społeczności uwikłanej w cykl cierpienia. "Ludzie rozmawiają" o problemie, "starsi obserwują", prawdopodobnie z poczuciem beznadziei, widząc powtarzające się wzorce, a "dzieci płaczą", co symbolizuje niewinność skazaną na odziedziczenie tego ciężaru. Pytanie "Dlaczego, Panie, wciąż umieramy?" wybrzmiewa jako rozpaczliwe wołanie o zrozumienie i zakończenie niekończącej się spirali przemocy i straty. Ta fraza jest odzwierciedleniem głębokiej frustracji, że pomimo upływu lat i zmiany pokoleń, fundamentalne problemy pozostają nierozwiązane.
Dalsze pytania "Tell me why? / Tell me why? / Must this blood soaked earth cry out while justice wanes / Tell me why? / Tell me why? / Is my humanity worth less than you say?" uderzają w samo serce systemowej niesprawiedliwości. Ziemia nasiąknięta krwią symbolizuje historię konfliktów, ofiar i niesprawiedliwości, które ciągle trawią społeczeństwo. Zmalejąca sprawiedliwość wskazuje na erozję moralności i prawa, gdzie zasady równości są jedynie pustymi słowami. Pytanie o wartość ludzkiego życia, czy "moja ludzkość jest warta mniej niż mówisz?", jest bezpośrednim oskarżeniem wobec tych, którzy dehumanizują i dyskryminują, zwłaszcza w kontekście nierówności rasowych. Jest to bolesne odniesienie do historii i współczesności, gdzie wartość życia niektórych ludzi jest systemowo umniejszana.
W drugiej zwrotce tekst staje się jeszcze bardziej bezpośredni i agresywny w swojej krytyce: "Am I subhuman to you? / Though you are mentally enslaved / By the system you create / To justify your lust and hate / You can arrest and cage me / Unjust laws you use to degrade me / No safe harbor can I find / And you do it all the time". Te słowa są silnym potępieniem opresyjnych systemów i ich twórców. Oskarżają o tworzenie struktur, które usprawiedliwiają "żądze i nienawiść", prowadząc do uwięzienia i degradacji za pomocą "niesprawiedliwych praw". Brak "bezpiecznego schronienia" podkreśla wszechobecność i nieuchronność tej opresji, która powtarza się "cały czas". To jest esencja komentarza Fishbone na temat nienawiści rasowej i ucisku rządu. Jak zauważył Chris Dowd w wywiadzie, to smutny znak, że tematy poruszane przez Fishbone od ponad 40 lat nadal są tak aktualne, dowodząc, że "to samo gówno, nowy rok". Zespół od dawna zajmuje się kwestiami politycznymi i społecznymi, zwłaszcza dotyczącymi Afroamerykanów i innych mniejszości, poprzez utwory takie jak "Subliminal Fascism" czy "Ghetto Soundwave".
Ostatnie wersy "So please don't forget / Teach your children / Pay your debt" to zarówno błaganie, jak i wezwanie do działania. To apel o pamięć o przeszłych i obecnych krzywdach, edukowanie przyszłych pokoleń, aby przerwać cykl nienawiści, oraz zapłacenie "długu" – symboliczną prośbę o zadośćuczynienie, sprawiedliwość i odpowiedzialność. Angelo Moore, frontman Fishbone, podkreśla, że należy wyrażać złość i dyskomfort, ale także miłość. Ta piosenka, określona jako "łamiąca serce" i rezonująca z obecnym klimatem politycznym, stanowi ścieżkę dźwiękową naszych czasów, przypominając o nieustającej potrzebie walki o równość i godność. Fishbone, choć często postrzegany przez pryzmat ska i punka, nigdy nie stronił od zagłębiania się w inne gatunki, a co najważniejsze, w polityczne i społeczne sedno problemów.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?