Interpretacja Vinylova - Donatan & Cleo

Piosenka "Vinylova" duetu Donatan & Cleo to hołd złożony klasycznym brzmieniom czarnej muzyki, będący jednocześnie manifestem artystycznej tożsamości Cleo. Utwór, który ukazał się na jej solowym albumie "vinyLOVA" w 2022 roku, choć jego premiera była opóźniona z powodu pandemii, wyraźnie czerpie z korzeni, które ukształtowały wokalistkę.

Tekst piosenki, choć na pierwszy rzut oka wydaje się prosty, jest głęboko osobisty i sentymentalny. Cleo, a właściwie Joanna Klepko, od najmłodszych lat związana była z muzyką – swoje pierwsze kroki stawiała śpiewając w chórze gospel. To właśnie te doświadczenia i fascynacja amerykańskim R&B, soulem, funkiem i hip-hopem są osnową "Vinylovej". Kiedy artystka śpiewa "W moim sercu ciągle gra ten oldschoolowy sound, winylowy brudny trzask", odwołuje się nie tylko do fizycznego brzmienia płyty winylowej, charakteryzującego się specyficznym szumem i trzaskiem, ale także do autentyczności i ciepła analogowego nagrania, które wielu miłośników muzyki uważa za niezastąpione. "Folky hit i gospel drums" to z kolei sugestia, że tradycyjne, niemalże korzenne elementy muzyki, połączone z rytmem gospel, miały fundamentalny wpływ na jej artystyczną drogę.

Centralnym punktem utworu jest wyznanie wpływu ikon muzyki. Wersy "B.I.G. i Mary J. wychowali wokal ten, co z mych ust płynie co dzień" oraz "Lauryn Hill i Chaka Khan pomalowały duszę czernią barw, gamą soulowych i funkujących farb" jasno wskazują na jej muzycznych mentorów. The Notorious B.I.G. to legenda hip-hopu, Mary J. Blige jest królową hip-hop soulu, Lauryn Hill to ikona neo-soulu i hip-hopu, a Chaka Khan to potężny głos soulu i funku. To zestawienie pokazuje szerokie spektrum gatunków, z których Cleo czerpała inspiracje, a także podkreśla jej szacunek dla artystów, którzy nie tylko ukształtowali jej warsztat wokalny, ale również artystyczną wrażliwość i duszę.

Refren – "To co kocham, tętni w mojej duszy stara szkoła, we krwi czarny rytm, ten wokal na wosku buja lepiej" – jest powtarzalnym i niezwykle mocnym wyznaniem pasji. Zwrot "we krwi czarny rytm" to metafora głębokiego zakorzenienia w kulturze i brzmieniach afroamerykańskich, które dla wielu są esencją muzyki. Określenie "stara szkoła" nie jest tu synonimem przestarzałości, lecz klasyki i ponadczasowej wartości. Cleo wyraża przekonanie, że autentyczny, "tłusty bit" i "bujający funky groove" to fundamenty, które nadal "kręcą" ją w muzyce, oferując nieśmiertelne, czarne nuty, które są źródłem jej ekspresji.

Osobiste przywiązanie do tej estetyki podkreśla fragment: "Na słuchawkach ciągle gra ten ponadczasowy sound, w moim sercu bije od lat. To nie żaden domek z kart, to jest twierdza złotych lat, mieszkam w niej, to jest mój świat". Ten fragment idealnie oddaje, jak bardzo ta muzyka jest dla niej czymś więcej niż tylko rozrywką – jest fundamentem, azylem i tożsamością. Nie jest to ulotna moda, lecz solidna "twierdza", która przetrwała próbę czasu i stanowi jej osobisty świat.

Mimo że recenzje albumu "vinyLOVA" bywały mieszane, z niektórymi krytykami sugerującymi, że "sekcja rytmiczna została unowocześniona, kłaniając się bardziej ku EDM-owi niż czemukolwiek, co mogłoby się zrodzić w latach sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych", intencja utworu "Vinylova" pozostaje jasna – to deklaracja miłości do muzycznych korzeni. Cleo w wywiadach podkreślała, że muzyka jest dla niej formą ucieczki i azylu, a jej celem jest, aby nowe piosenki "trafiły do jak największej ilości serc" i wywoływały podobne emocje u słuchaczy. W kontekście pracy z Donatanem, znanym z łączenia różnych gatunków i czerpania z ludowych inspiracji, "Vinylova" stanowi syntetyczne połączenie jej głębokiej fascynacji "czarnym rytmem" z nowoczesną produkcją, charakterystyczną dla Donatana. Choć Donatan jest często postrzegany jako główny architekt brzmienia, Cleo aktywnie uczestniczy w procesie twórczym, skupiając się na pisaniu tekstów i oprawie wizualnej, a na swoim solowym albumie podkreślała, że to "nie jest tylko jej płyta", ale owoc pracy "dużej ekipy wspaniałych, bardzo twórczych ludzi". "Vinylova" jest więc nie tylko odą do muzycznej przeszłości, ale także wyrazem ciągłej ewolucji artystycznej Cleo, która nie zapomina o swoich korzeniach.