Piosenka „Kamaz” DJ-a Blyatmana, z udziałem dlb, wydana w 2020 roku, to energetyczny hymn gatunku hardbass, który zanurza słuchacza w przerysowanym, hedonistycznym obrazie kultury rosyjskiej i wschodnioeuropejskiej subkultury gopników. DJ Blyatman, słowacki producent z Bratysławy, jest uznawany za czołową postać hardbassu, a jego utwory, w tym „Kamaz”, często nawiązują do memów internetowych i stereotypów związanych ze Słowianami. Sam artysta, w swojej biografii na Last.fm, podkreśla, że jego muzyka „dociera do publiczności na całym świecie, łącząc słuchaczy ponad kulturami swoim potężnym i niezapomnianym brzmieniem”. Z kolei dlb jest opisywane jako jedno z najbardziej ikonicznych trio rosyjskiej sceny rave, którego muzyka rezonuje zarówno w Rosji, jak i w Europie oraz USA.

Utwór otwiera się prowokacyjnym przedstawieniem DJ Blyatmana jako „Russian gopnik”, co od razu zarysowuje jego kontekst. Gopnik to członek subkultury młodzieży robotniczej z byłych republik radzieckich, stereotypowo kojarzony z dresami, piciem wódki, jedzeniem nasion słonecznika i przysiadem „na kucaka”. To postać agresywna, konserwatywna i skłonna do nadużywania substancji psychoaktywnych. W ten sposób piosenka od razu zakreśla przestrzeń, w której się porusza: świat surowej, ulicznej estetyki i bezkompromisowej zabawy.

Tekst to kalejdoskop obrazów i haseł, które budują atmosferę nieustannej, chaotycznej imprezy. Wersy takie jak „High track speed, vodka no limit” od razu wprowadzają element eskapizmu i nadmiernego spożycia alkoholu, który jest stałym elementem gopnikowskiej tożsamości. Wzmianka o „Syberia–Paris transit” może symbolizować zderzenie odległych, często egzotyzowanych, rosyjskich realiów z zachodnią kulturą, tworząc surrealistyczny most między Wschodem a Zachodem. Artysta bawi się również wizerunkiem, gdy śpiewa „Watching me on Pornohub”, co dodaje element kontrowersji i czerpie z internetowej kultury memów, typowej dla hardbassu.

Zaproszenie do Rosji na weekend („Oh, my friend (my friend), come to Russia for weekend”) staje się pretekstem do jeszcze bardziej szalonej, niczym nieskrępowanej zabawy, co podkreśla kolejny wers: „narcotic don't forget”. Piosenka bez ogródek nawiązuje do używek, a metafora „LSD sputnik to space” sugeruje, że ta impreza to podróż w inny wymiar, ucieczka od rzeczywistości, która ma charakter niemal kosmiczny, ironicznie nawiązujący do sowieckich osiągnięć w podboju kosmosu. Fraza „If you like romantic games, I'm sitting on your face (Чё?)” jest wulgarna, bezpośrednia i świadomie prowokacyjna, ukazując surowy, pozbawiony sentymentów aspekt przedstawianej kultury.

Refren „You so sexy Russian girl, прыгай в мой фургон-танцпол / Drink shot, fireball, drink it all / Dance all the night, guys, gangstar paradise / Absolut hardbass, Russian party in Kamaz” to kwintesencja hardbassu. Gatunek ten, charakteryzujący się szybkim tempem (150-175 BPM), mocnymi, zniekształconymi liniami basu, ciężkim kopnięciem i okazyjnymi chantami lub rapem, jest idealnym tłem dla „ruskiej imprezy w Kamazie”. Kamaz, czyli radziecka ciężarówka, staje się tu symbolem mobilnego centrum rozrywki, "imprezy na kółkach" („Пати на колёсах”), przenośnego, anarchicznego mikrokosmosu zabawy, który nie zważa na konwenanse. Wyrażenie „gangstar paradise” dodaje element buntowniczości i podkreśla uliczne korzenie estetyki gopników.

W drugiej zwrotce pojawia się „Matryoshka-pussy”, co jest kolejnym przykładem seksualnego obiektowania, łączącego prowokację z kulturowym symbolem Rosji – matrioszką. Wersy takie jak „Давай, затусим, I have Jim Beam / Эстетика и физика, адреналин” kontynuują motyw imprezy i podkreślają fizyczne doznania, poszukiwanie adrenaliny. Odniesienia do „Formuły-1” i „Kałasznikowa «pra-pra»” są celowo eklektyczne, łącząc obrazy szybkości i rywalizacji z ikonami rosyjskiej wojskowości, co dodaje piosence specyficznego, ironicznego „posmaku” narodowego. Podróż „do Moskwy” i „Подмосковья” jest symboliczną wędrówką przez rosyjski krajobraz, która kończy się beztroską wymianą uprzejmości: „«Спасибо». — «На здоровье»”.

Warto zaznaczyć, że hardbass narodził się w Petersburgu pod koniec lat 90. XX wieku jako podgatunek pumping house, czerpiący inspirację z bouncy techno i hardstyle'u. Jest to muzyka często kojarzona z tzw. „scenami hardbassowymi”, gdzie ludzie tańczą w miejscach publicznych, nierzadko w maskach, co wiąże się z subkulturą młodzieży z niższych i średnich warstw społecznych, nazywaną również „rave gopniks”. Choć DJ Blyatman jest Słowakiem, jego twórczość silnie wpisuje się w tę estetykę i kulturowe odniesienia. W jednym z wywiadów, których niestety nie udało się odnaleźć konkretnie dla utworu „Kamaz”, DJ Blyatman w ogólnym kontekście swojej twórczości wskazuje, że jego muzyka ma „silny nacisk na jakość i wizję artystyczną” i „nieustannie przesuwa granice i wpływa na ewolucję gatunku”. W przypadku „Kamaz” ta wizja artystyczna polega na kreowaniu przestrzeni maksymalnej swobody, ekscesu i buntu.

Piosenka "Kamaz" to nie tylko muzyka do tańca, ale także manifestacja pewnego stylu życia i światopoglądu. Jest to hymn na cześć niczym nieskrępowanej zabawy, prowokacji i przekraczania granic, opakowany w intensywne, pulsujące rytmy hardbassu. To świadome flirtowanie ze stereotypami rosyjskiej kultury, przetworzone przez filtr internetowych memów i subkultury gopników, które DJ Blyatman i dlb wykorzystują do stworzenia globalnie rozpoznawalnego, choć często kontrowersyjnego, artystycznego wyrazu. Mimo że niektórzy Rosjanie mogą hardbass postrzegać jako zbiór krzywdzących stereotypów, dla globalnej publiczności stanowi on symbol pewnej, przerysowanej, ale pociągającej energii Wschodu.