Piosenka Stracić kogoś zespołu Czerwone Gitary to utwór niezwykle wzruszający i głęboki, który na pierwszy rzut oka może wydawać się opowieścią o utraconej miłości romantycznej, lecz jego prawdziwe przesłanie ujawnia się dopiero w ostatniej linijce, nadając całej kompozycji zupełnie nowy wymiar – jest to bowiem wzruszający pean na cześć matek. Tekst utworu napisał Marek Gaszyński, a muzykę skomponował Seweryn Krajewski. Piosenka ukazała się w 1967 roku na drugiej płycie długogrającej zespołu, zatytułowanej Czerwone Gitary (2).

W pierwszych strofach podmiot liryczny zwraca się do bliskiej osoby, podkreślając absolutne zaufanie i intymność łączącej ich relacji. Słowa „Tylko Tobie mogłem oddać wszystko” oraz „Z Twego spojrzenia tyle lat czytałem życia prawdę” świadczą o bezgranicznym otwarciu i oparciu, jakie odnajdywał w tej osobie. To ona była powierniczką najskrytszych sekretów: „O pierwszej miłości, wszystkich snach wiedziałaś Ty, nikt inny”. Ukojenie i zrozumienie, jakie czerpał z tej więzi, były dla niego fundamentem – to „Ty mi raz wskazałaś moją pierwszą gwiazdę”, pomagając odnaleźć sens i kierunek w życiu. Zdolność do odczytywania „szyfrów moich marzeń, pragnień, złudzeń” podkreśla unikalną empatię i głębokie poznanie duszy podmiotu lirycznego przez adresatkę tych słów.

Przejmujący fragment „Dziś jeszcze widzę Twoje mądre oczy i słyszę Twój głos, zawsze czuły. Byłaś dla mnie najwierniejszym przyjacielem. Teraz już nic nie zostało...” stanowi wyraźne wyznanie pustki i żalu po stracie. To w tych zdaniach kumuluje się ból, a wspomnienia o mądrości, czułości i niezachwianym wsparciu przyjaciela stają się jeszcze bardziej dotkliwe w obliczu nieodwracalnej nieobecności. Słowo „przyjaciel” jest tu kluczowe, ponieważ buduje poczucie bliskości wykraczającej poza standardowe ramy relacji.

Dopiero w ostatniej linijce piosenki następuje zaskakujące, lecz jednocześnie głęboko poruszające rozwiązanie całej zagadki: „Gdzieś w sercu głęboko czuję ból, straciłem Ciebie, Matko!”. To nagłe odkrycie, że cała pieśń jest hołdem złożonym matce, rekontekstualizuje wcześniejsze wersy, ukazując miłość matczyną jako źródło bezwarunkowego wsparcia, mądrości i zrozumienia, które kształtuje całe życie człowieka. Strata matki jawi się jako jeden z najbardziej fundamentalnych i bolesnych doświadczeń, pozostawiający niezmierzoną pustkę. Piosenka Stracić kogoś jest więc nie tylko opowieścią o żałobie, ale także potężnym świadectwem niezwykłej roli matki w życiu, jej wszechstronnej obecności – jako przewodniczki, powierniczki, przyjaciółki i ostoi prawdy życiowej.

Warto zaznaczyć, że Seweryn Krajewski za piosenkę „Stracić kogoś” otrzymał Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski na festiwalu opolskim w 1967 roku. Album Czerwone Gitary (2), na którym znalazł się utwór, osiągnął nakład 272 tysiące egzemplarzy i zyskał miano Złotej Płyty oraz tytuł „Młodzieżowej Płyty Roku 1967”. To świadczy o ogromnej popularności i uznaniu, jakim cieszyła się zarówno płyta, jak i same Czerwone Gitary w tamtym okresie, cementując ich pozycję jako jednego z najważniejszych zespołów bigbitowych w Polsce. Utwór ten, wraz z innymi z repertuaru Czerwonych Gitar, wpłynął na całe pokolenia, stając się częścią kulturowego dziedzictwa. Marek Gaszyński, autor tekstu, znany jest z pisania dla wielu wykonawców, ale dla Czerwonych Gitar tworzył z dużą satysfakcją, a jego teksty do kompozycji Seweryna Krajewskiego często trafiały do kanonu twórczości grupy. Stracić kogoś pozostaje jednym z najbardziej emblematycznych przykładów tego udanego połączenia.